(بدان ای سالک راه خدا!) مادامی که بنده، اشتغال به طاعت حق- جل و علا- دارد و مشغول به شناختن عیب‌های خویش است، و تارک چیزهایی است که عیب است در دین خدا، از آفات برکنار است و در دریای رحمت حق غوطه‌ور است، و فائز می‌شود به گوهرهای حکمت و بیان. و مادامی که فراموش کند، گناهان خود را و عیوب خود را نداند و به حول و قوه خود اعتماد کند، رستگاری برای او هرگز حاصل نشود. (1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- اداب‌الصلوهًْ، امام خمینی(ره)، ص 100