این مجله آغاز انقلابی‌ جوانانه و خشن‌تر را در مصر پیش‌بینی می‌کند، و می‌نویسد: جوانان مصر که میانگین بیکاری در میان آنها از مرز 40 درصد گذشته است، فقط باید یکی از 2 گزینه خوب و بد «مهاجرت» و «افراطی‌گری» را انتخاب کنند.
این مجله می‌نویسد: عبدالفتاح سیسی رئیس‌جمهوری مصر سرکوبگرتر از حسنی‌مبارک (دیکتاتور مخلوع) و بی‌کفایت‌تر از محمد مرسی(رئیس‌جمهور برکنار شده) است و نظام سیسی هم‌اکنون در حال جان دادن است و فقط با کمک‌های مالی کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس زنده مانده است و نفس می‌کشد. مصر فقط با مشکل مالی مواجه نیست بلکه با مشکلات دیگری همچون فساد، کاهش خدمات آموزشی و پرورشی و خدمات عمومی، مدیریت نامناسب در همه زمینه‌ها و ناکارآمدی نهادهای دولتی طبقاتی نیز مواجه است.
اکونومیست خاطرنشان کرد: تصمیم سیسی برای عدم مشارکت در رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2018 شاید گامی درست باشد ولی مقامات مصری از این تصمیم سیسی ناراحت هستند ولی این مقامات باید نگاهی به وضعیت سیاسی نامناسب کشورشان بیندازند، وضعیتی که به حد بحرانی رسیده است و عامل بروز چنین وضعیتی نزاع دولت و ملت و برآورده نشدن خواسته‌های مردمی «تشکیل پارلمانی منتخب و سالم، برخورداری مردم از حقوق و آزادی‌ها، وجود دستگاه قضایی مستقل و برقراری عدالت اجتماعی» است در حالی که مردم مصر فوریه 2011 برای دست‌یابی به این خواسته‌ها انقلاب کردند. مردم مصر نیازی به انتشار گزارشی در مجله اکونومیست برای آگاهی از اوضاع نامناسب کشورشان ندارند زیرا هر روز با این اوضاع روبرو هستند.