حالا چند کلمه هم از مادر عروس بشنویم!
سعید مستغاثی
«شورای راهبردی تحقیق و توسعه سینمای ایران» درباره جنجال اخیر توهین یک نشریه به برخی حاضران در یک مراسم به اصطلاح سینمایی بیانیه صادر کرد! به قول معروف این شورا را دیگر کجای دلمان بگذاریم!! اصلا اسمش را با یک تریلی هم می‌توان کشید؟!! اینجاست که باید با لحن «جناب خان» اسم پرطمطراق و پیچیده این شورا را به حالت سؤالی تکرار کرد و منتظر جواب شد!!! بگذریم از اینکه اگرچه تحقیق و توسعه با یکدیگر بی‌ارتباط نیستند اما تا چه حد نهادی که مکان تحقیق و پژوهش درباره موضوعی است به مسائل اجرایی و عملی توسعه آن هم می‌پردازد، از آن عجایبی است که فقط در این سینما اتفاق می‌افتد!!
اما تحقیقات مویرگی ما نشان می‌دهد که این «شورای راهبردی تحقیق و توسعه سینمای ایران» در شهریور سال گذشته با حضور گروهی از مسئولان سابق خانه سینما که در دولت قبل گرد معاونت سینمایی وقت جمع شده و جامعه به اصطلاح صنفی درست کرده و همه دعوایشان با خانه سینمایی‌ها بر سر تولیت این مکان بود که بعدا هم خانه سینمایی هم با نام «خانه سینمای 2» یا «خانه سینمای ایرانیان» تاسیس نمودند و البته به علاوه دو سه بازیگر تشکیل شد.
اما کل فعالیت حدود یکساله این شورا از صدور 4-5 بیانیه بی‌خاصیت فراتر نرفت که آخرینش همین انتقاد با تاخیر فاز یک هفته‌ای به مسئله توهین به برخی شرکت کنندگان در مراسم یاد شده بود. بی‌خبری از این شورا در اواخر سال گذشته به جایی رسید که برخی خبر از انحلال آن دادند و برخی نیز به استعفای تعدادی از اعضای شورا اشاره کردند که بعضا اتفاق هم افتاد.
اما آنچه در بیانیه آخر این شورای راهبردی! نقطه قابل تاملی محسوب می‌شود (که در آن ادای دین ظریفی هم به عنصر محوری دولت قبل شده!)، بعد از مقداری اشک و آه و ابراز غریبی، این جملات است:
«... شما هنرمندان، در تمام این سالها، شریف‌ترین و فرهیخته‌ترین تصویر را از کشورتان به دنیا نشان داده اید. شخصیت‌های فیلم‌های تان مردمانی با وجدان و با دغدغه بوده‌اند، مردمانی صبور و شریف، از کودک روستایی تا تحصیل کردگان شهری، مانند خودتان، چونان آرزوهای خودتان. شما «انسان» را به تصویر کشیدید. وچه بسا همین مفهوم انسان، چشم اسفندیارتان بوده است...»
احتمالا اشاره این شورای به اصطلاح راهبردی به فیلم‌های جشنواره‌ای بوده که در طی این سالها راهی خارج کشور شده است. این درحالی است که بعضی از اعضای شورای یاد شده، ماههاست آنتن تلویزیون را برای برنامه ظاهرا سینمایی اشغال کرده‌اند که یکی از مهم‌ترین محورهایش، انتقاد و اعتراض به همان سینمای جشنواره‌ای بوده است! چرا که سیاه‌ترین و چرک‌ترین تصویر از این سرزمین و مردمانش را به جهانیان ارائه داده است!!
به راستی کدام یک از شخصیت‌های فیلم‌هایی که از این سینما در جشنواره‌های خارجی به نمایش درآمد و جایزه گرفت، از نظر این حضرات، انسان ایرانی را با همه شرافت و صبوری به دنیا نشان داده است؟!! کاراکترهای عصبی و دروغگوی فیلم «جدایی نادر از سیمین»؟ آدم‌های افسار گسیخته فیلم «عصبانی نیستم»؟ فضای دیوانه وار و هیستریک فیلم «اژدها وارد می‌شود»؟ شخصیت متوهم و سرگردان فیلم «تاکسی»؟ آدم‌های مالیخولیایی فیلم «لانتوری»؟ افراد حقیر و ذلیل فیلم «پذیرایی ساده»؟ یا خانواده‌های پریشان و از هم گسیخته فیلم‌های «مالاریا» و «هفت ماهگی» و ...؟ یا خیانت‌های ضربدری و «به توان دو» در فیلم «برف روی کاج‌ها و «یکی می‌خواد باهات حرف بزنه»؟ یا آدم‌های به آخر خط رسیده فیلم‌های «با دیگران» و «هیچ کجا، هیچ کس» و «آمین خواهم گفت»؟ و یا ...؟
حالا شورای راهبردی تشکیل دادید، بسیار خب، اشکال ندارد! متأسفانه در فضای فرهنگ و هنر این مملکت برای اینگونه شوراهای خلق الساعه، هیچ‌گونه کنتوری وجود ندارد!! اما پس‌از حدود یک‌سال که بود و نبودتان تاثیری حتی بر خوره‌های خبری جامعه هم نگذاشت، دیگر با صدوریک بیانیه، حکایت آن مادر عروس نشویم که در میانه یک دعوای نامربوط، حرف نامربوط تری زد!!!