سعید مستغاثی

پس از حضور اخیر بازیگر فیلم‌های پورنوی انگلیسی در ایران(که توسط مطلب اینستاگرامی خودش فاش شد)، در پاسخ  اعتراض به صدور ویزا برای چنین عنصر فاسدی‌، یکی از مسئولان وزارت امور خارجه اظهار داشت که «قرار نبود همکاران ما، خانم‌های آنچنانی را بشناسند»!
این برای اولین بار نیست که این وزارتخانه بدون شناخت مراجعان خارجی‌اش برای عناصر نامطلوب  ویزا صادر می‌کند. در زمانی که تیموتی فرنیش (بازجوی ارتش آمریکا و کارشناس سرویس‌های اطلاعاتی) تحت عنوان محقق و پژوهشگر حوزه مهدویت به ایران آمد و مجموعه اطلاعات ذی‌قیمتی از جریان مهدوی‌خواهی در ایران کسب کرد و بازگشت، تنها وقتی در وبلاگ خود در مطلبی تحت عنوان «‌یک یانکی در بارگاه خمینی» فاش ساخت که هویت و ماموریتش چه بوده، دریافتند که طرف کی آمده و کی رفته!
عناصر وابسته به مراکز طراحی انقلابات مخملی در غرب همچون جان کین و اگنس هلر و کارل گرشمن و آدام میچنیک و... هم در سال‌های گذشته به همین صورت به ایران آمدند و هسته‌های کودتای مخملی را در میان شبه روشنفکران شکل دادند ولی بازهم مقامات مسئول آنها را نشناخته(یا نخواستند بشناسند) و کسی نفهمید کی آمدند و کی رفتند!!
راه دور نرویم همین خرداد سال گذشته وقتی آلن گودمن (مشاور و دستیار رئیس سازمان سیا) به همراه گروهی از همکارانش تحت پوشش یک هیئت علمی به ایران آمده و از 11 دانشگاه و 2 مرکز تحقیقاتی کشور بازدید کرده و مجموعه اطلاعاتی را برای سرویس‌های جاسوسی خود به ارمغان بردند، مسئولان وزارت علوم و همچنین وزارت امور خارجه، اهداف سفر آنها را «تبادلات علمی» خواندند و پس از هشدارهای برخی دلسوزان و البته گزارش‌های انتشار یافته در رسانه‌های خارجی، بالاخره وزارت امور خارجه بازهم دریافت که متوجه هویت این جاسوسان نشده است!!
حضور طولانی «اورلی آزولای» خبرنگار روزنامه اسرائیلی «یدیعوت آحارانوت» در سال 1393 در ایران هم هنگامی فاش شد که او در روزنامه اسرائیلی خود گزارش سفرش را نوشت. وزیر ارشاد گفت وی با پاسپورت اروپایی آمده و از همین روی مسئولان نفهمیده‌اند که اسرائیلی است. اما خود اورلی آزولای در مصاحبه با بی‌بی‌سی تاکید کرد که با پاسپورت آمریکایی به ایران رفته و در پاسپورتش به صراحت «اسرائیل» به عنوان محل تولدش قید شده بود! نکته جالب‌تر اینکه وی فاش ساخت در سال 1384 نیز مسافرتی به ایران داشته است!! وزارت امور خارجه نه دریافته بود که روزنامه «یدیعوت آحارانوت»‌، اسرائیلی است و نه به محل تولد اورلی آزولای توجه کرده بود!!!
یا هنگامی که «لری کولر اسس»‌، خبرنگار روزنامه یهودی طرفدار اسرائیل «فوروارد» در اواسط مرداد سال 1394‌، گزارش خود را از سفر به ایران منتشر ساخت‌، تازه دوستان وزارت امور خارجه متوجه شدند که باز هم یک جاسوس اسرائیلی را نشناختند که از قضا در یک نشریه علنی صهیونیستی فعالیت دارد!!!
این مثال‌ها تنها مواردی است که توسط خود عناصر نامطلوب مسافر ایران فاش شده و احتمالا چه موارد متعددی بوده که وارد کشور شدند و ماموریت‌های خود را به انجام رساندند و دوستان وزارت امور خارجه نشناختند! به این ترتیب معلوم نیست که در وزارت امور خارجه بر چه اساسی ویزا صادر می‌شود؟! در این صورت اصلا صدور ویزا چه معنایی پیدا می‌کند؟!! آیا وزارت امور خارجه قصد ندارد مقداری شناخت و معلومات بخش صدور ویزای خود (لااقل در مورد نشریات و مطبوعات معروف خارجی و خبرنگارانشان) را افزایش دهد تا دیگر این‌گونه شاهد صدور ویزاهای کور نباشیم؟