تبلیغ سبک زندگی غربی به بهانه آشپزی!(نکته)
امیر شریفی
اگرچه بارها و بارها رهبر معظم انقلاب در توضیح مفاهیم اقتصاد مقاومتی بر تقویت تولیدات داخلی و ارائه سبک زندگی اسلامی/ ایرانی و پرهیز از تبلیغ محصولات خارجی (که نمونههای قابل قبول داخلی آن تولید میشود) و همچنین عدم ترویج سبک زندگی غربی تاکید داشتهاند اما متاسفانه همچنان در رسانه ملی و در پربینندهترین ساعات آن، تحت لوای برنامه پرمخاطب آشپزی، این تاکیدات رهبر معظم انقلاب نادیده گرفته میشود.
اشاره به برنامهای تحت عنوان «دستپخت» است که گویا قرار بوده، یک برنامه آموزشی/ رقابتی آشپزی باشد. برنامهای که اینک علاوه بر تبلیغ محصولات خانگی یک برند خارجی و اختصاص جوایز خود از میان محصولات آن، تقریبا بیش از 65 درصد از غذاهایی را که به مسابقه میگذارد، غذاهای خارجی و فرنگی آن هم اغلب از نوع فست فودهاست که به تصریح اغلب کارشناسان تغذیه و همچنین پزشکان، پیشنهادات مناسبی برای رژیم غذایی محسوب نمیشوند.
قبول است که صدا و سیما دچار مشکلات عدیده مالی بوده و برای برنامههای مشارکتی اولویت قائل شده و این هم پذیرفتنی است که در این بحران رکود اقتصادی کشور، کمتر شرکت و کمپانی تولیدکننده محصولات داخلی تمایل به مشارکت در یک برنامه تلویزیونی دارد. اما همه اینها باعث نمیشود تا آنتن تلویزیونی که بایستی دانشگاه بوده و قرار است برای تبیین و تشریح اقتصاد مقاومتی (به عنوان مهمترین راهبرد امروز کشور) در صف نخست قرار داشته باشد، در حالی که نمونههای خوب تولید داخلی محصولاتی مانند ماشین لباسشویی و یخچال و ماشین ظرفشویی و ... وجود دارد، به تبلیغ و پروپاگاندا برای برندهای خارجی بپردازد. آنگاه دیگر چه کسی آن ولههای کوتاه دفاع از تولیدات داخلی را باور میکند؟
از طرف دیگر قرار بوده و هست که این دانشگاه، سبک زندگی ایرانی و اسلامی اعم از روابط خانوادگی و نوع رفتار و پوشش و کاربرد زبان و ادبیات فارسی و ... و از جمله در برنامههای آشپزی، غذاهای ایرانی را معرفی کند تا در این هجوم عظیم فست فودهای خارجی، جانشین غذاهای فرنگی شوند که در زندگی ایرانیان خود را جا کرده است. متاسفانه اگر همین الان سری به وب سایت برنامه فوق بزنید و لیستی از غذاهایی که در تعدادی از قسمتهایی از این برنامه به مسابقه گذاشته شده را ملاحظه بفرمایید، متوجه خواهید شد از 18 قسمت، 12 برنامه (یعنی بیش از 65 درصد) به غذاهای فرنگی اختصاص داشته است.
علاوه بر آن، سبک غربی کاملا در سیستم و ترتیب ارائه غذاها نیز خود را نشان میدهد؛ فرمول «پیش غذا - غذای اصلی - دسر» (اگرچه ممکن است در سبک غذاخوردن ایرانی نیز با سر و شکل دیگری وجود داشته باشد ولی با این فرمول دقیقا تداعی یک سبک خوردن فرنگی را دارد) اساس مسابقات این برنامه را تشکیل میدهد. در این غذاآرایی فرنگی طبیعی است که دیگر خبری از سفرههای ایرانی و حتی نان (به عنوان برکت سفرههای ایرانی) نباشد.
ضمن اینکه معلوم نیست با حضور یک داور فرانسوی ( و وعده اضافه شدن داوران دیگر خارجی) قرار است چه نقطه قوت و یا ضعفی برجسته شود و اینکه اساسا یک داور فرانسوی (که هنوز به سختی چند کلمه فارسی را بیان میکند) مثلا از «خورش خلال کرمانشاهی» یا «سیر قلیه گیلان» و یا «خورش لوبیا» چه میداند؟ البته فضای فرنگی برنامه به همین موارد ختم نشده و کاربرد فراوان کلمهها و واژههای غربی مانند «دیزاین» و «سرو کردن» و ... کاملا یک فضای شبه روشنفکری تقلیدی را بر برنامه حاکم کرده است.
آنها که دوران طاغوت را به خاطر دارند، شاید یادشان باشد که در آن روزگار برای به اصطلاح اعتبار برنامههای شاهنشاهی سعی میکردند از عناصر و عوامل خارجی استفاده کنند و کار به جایی رسید که در برنامه نوروزی، حتی به طنز، حاجی فیروز فرانسوی آوردند که به زبان فرانسه آن عبارات «بشکن بشکن ...» را میخواند!!
بهتر نیست مسئولان صدا و سیما از آن روزگار عبرت گرفته، به جای برندهای خارجی (که قطعا برای مشارکت و پرداخت هزینههای برنامه، قواعد خاص خود را وضع میکنند) با برخی از تولیدکنندگان داخلی به مذاکره نشسته و با مشارکت آنها برنامهای تولید کنند که علاوه بر معرفی و آموزش خیل غذاهای ایرانی (که امروزه بسیاری از آنها به بوته فراموشی سپرده شده) سفره ایرانی را بیارایند و به سبک زندگی ایرانی/ اسلامی بپردازند و با داوران ایرانی و کاربرد زبان شیرین فارسی، بر سر این سفره مسابقه برگزار نمایند که سفره ایرانی با آن حال و هوا و خصوصا وجود «نان» با برکت است.