اعتراض به حقوق نجومی مدیران اشرافی عوام‌زدگی است(!)(خبر ویژه)
روزنامه حامی حقوق‌های نجومی برخی مدیران، از زبان یک مدعی اصولگرایی نوشت دولت نباید مسئولیت فیش‌های حقوقی را قبول می‌کرد(!)
روزنامه شرق از قول امیر محبیان نوشت: چرا طبق مدل کمونیستی تصور می‌کنید به همه باید در یک رنج ثابت حقوق داد؟ چرا از عدالت تفسیر مساوات می‌کنیم؟ بحث هماهنگی پرداخت در حالت عرفی درست است اما این نباید باعث شود که استثناها از بین برود. من فکر می‌کنم نباید دست و پای خودمان را ببندیم و مغزهای بزرگ خود را از دست بدهیم. این اصلا ربطی به بخش دولتی و خصوصی ندارد. چرا فکر می‌کنید همه مدیران در بخش دولتی ناتوان هستند و با هر حقوقی می‌مانند؟
وی می‌افزاید: متاسفانه ناگهان جو همه را می‌گیرد و عوام‌زده موضع می‌گیرند. ایرادی که به این قضیه وارد شد و درست هم بود این بود که خیلی از افرادی که پول‌ها را گرفتند، هیچ وجه ممیزه خاصی نسبت به بقیه نداشتند.
محبیان مدعی شد: « لزومی نداشت دولت مسئولیت این اتفاق را قبول کند. چون واقعا این یک اشکال ساختاری بود و از قبل هم وجود داشت. حالا ممکن است در اینجا تشدید شده باشد. دولت می‌توانست خیلی هوشیارانه بگوید که ما تشکر می‌کنیم از افشای این اشکال و پیدا شدن این نقص که از قبل هم بوده است؛ اما اینکه بیاید تحت تاثیر جو قرار گیرد و خودزنی کند، درست نیست. جامعه ساختار دارد. دیوان محاسبات و بازرسی دارد. آنها باید جواب دهند که تا الان چه می‌کرده‌اند.»
این نوع دفاع از حقوق‌های تبعیض‌آلود نجومی و تبرئه دولت در حالی است که اولا نجومی‌بگیران مورد اعتراض فاقد کمترین خلاقیت و کارآفرینی بوده‌اند و ثانیا معلوم نیست ولو با پذیرش تفاوت، تا کجا این پرداخت‌ها مشروع است؟ 30 یا 57 یا 87 یا 130 یا 234 میلیون تومان؟! ثالثا چرا یک مدعی اصولگرایی، مطالبه عدالت و اعتراض به اشرافیگری مفسد و بد مست را با برچسب عوام‌زدگی و گرفتن جو تخطئه می‌کند؛ این برچسب زدن چه کمکی به استدلال می‌کند و چه نسبتی با اصول اسلام و انقلاب دارد؟ رابعا هرچند که سازمان بازرسی و دیوان محاسبات باید پاسخگو باشند اما هیچ کدام این مسئولیت‌ها نمی‌تواند رافع مسئولیت اول و اصلی دولت در نظارت بر دریافتی‌ها و حقوق و پاداش مدیران ارشد خود باشد. و از این جهت سلب مسئولیت از دولتی که اذعان به کوتاهی خویش کرده و از مردم عذرخواهی نموده، جای تأمل دارد. محبیان در جریان مذاکرات هسته‌ای نیز در حالی که دولت شعار برد-برد می‌داد تصریح کرد این شعار اشتباه است و توقع ایجاد می‌کند؛ بنابراین ما باید سعی بکنیم فقط گل کمتری بخوریم(!)
یادآور می‌شود محبیان در بخش دیگری از گفت‌وگو با شرق درباره دلایل زمزمه احتمال تک دوره‌ای شدن ریاست روحانی گفت: از لحاظ تبلیغاتی، عقل حکم می‌کرد دولت برجام را جزء یکی از کارهای خویش قرار دهد نه همه کارهایش که اگر موفق شد، می‌تواند از آن استفاده کند و خودش را مطرح کند و اگر موفق نشد یکی از برنامه‌هایش شکست خورده است. اوایل ما احساس می‌کردیم گویی همه دولت معلق مانده برای اینکه ببینند آقای دکتر ظریف چه خواهد کرد. اما از طرف دیگر، مشکل دیگری که دولت داشت، این بود که آقای روحانی ممکن است نتواند افکارعمومی را تا انتها با خودش نگه دارد. این چیزی است که من خودم به آن اشاره کردم و البته آقای نوبخت به تازگی گفته دولت از نظر رسانه‌ای خیلی خوب عمل کرده است. در حالی که این خودفریبی است. دولت در حوزه رسانه نیرو و امکانات خوبی در اختیار دارد، اما هیچ استراتژی دقیقی ندارد.
وی ادامه می‌دهد در تمام پروژه‌هایی که دولت وارد شده؛ موجی که به وجود آمده آخر سر به ضرر خود دولت تمام شده است؛ یعنی نتوانسته است به درستی فضا را کنترل و مدیریت کند.
محبیان می‌گوید: هنگامی که نتوانید امید را حفظ کنید؛ هیچ فرقی با دولت‌های قبلی نخواهید داشت؛ اما دولت‌های پیشین این را نمی‌گفتند، برای نمونه آقای احمدی‌نژاد می‌گفتند من مسکن مهر را می‌دهم یا یارانه پرداخت می‌کنم. براساس عملی اقتصادی یا سیاسی که ملموس بود؛ می‌شد ارزیابی کرد؛ اما حفظ امید سخت است. مجموع این عوامل باعث شد جایگاه دولت در حفظ آرای عمومی که مهم‌تر از جلب آرای عمومی بود مخدوش شود و احساس شود نمی‌توانند این فضا را حفظ کنند.