شهید «محمودرضا بیضائی»  ۱۸ آذرماه سال ۱۳۶۰ در تبریز متولد شد. سال ۷۸ با اخذ دیپلم متوسطه در رشته علوم تجربی، عازم خدمت سربازی شد. بعد از اتمام خدمت سربازی، علیرغم تشویق اطرافیان به ادامه تحصیل در دانشگاه، با اختیار خود و با یقین کامل، عضویت در سپاه را انتخاب نمود و در بهمن ماه سال ۸۲ وارد دوره افسری دانشکده امام علی(ع) سپاه شد. در شهریور ماه سال ۸۵ از دانشکده افسری فارغ‌التحصیل گردید و قدم در راهی گذاشت که تا آخرین لحظه هیچ تزلزلی در پیمودن آن در وی مشاهده نشد. سال ۸۷ مقارن با سالروز میلاد پیامبر اعظم(ص) و امام جعفر صادق(ع) با همسری فاضله از خانواده‌ای ولایت‌مدار در تهران ازدواج کرد و ساکن تهران شد. که ثمره این ازدواج دختری است  بنام «کوثر». با آغاز جنگ در سوریه برای دفاع از حرمهای آل‌الله(ع) و یاری جبهه مقاومت، آگاهانه عازم سوریه شد. او در آخرین اعزام خود به یکی از دوستان  اعلام کرد که این سفر برای او بی‌بازگشت است و از 2 ماه پیش از اعزام بدنبال هماهنگی برای محل تدفین خود بود. سرانجام، بعد از2 سال حضور در جبهه سوریه، در بعد از ظهر ۲۹ دیماه ۹۲ همزمان با سالروز میلاد پیامبر اعظم(ص) و امام جعفر صادق(ع) در اثنای درگیری با مزدوران تکفیری استکبار در حالیکه فرماندهی محور عملیاتی در منطقه «قاسمیه» در جنوب شرقی دمشق را بر عهده داشت، در اثر اصابت ترکش‌های یک تله انفجاری به ناحیه سر و سینه، به فیض شهادت نائل آمد. در یکی از دست‌نوشته‌هایی که از شهید «بیضائی» بجا مانده، او از جبهه سوریه تعبیر به «خط مقدم نبرد بین حق و باطل» نموده و با تأکید بر اینکه «این خاکریز نباید فرو بریزد، نباید» نوشته است: «تمام دنیا جمع شده‌اند؛ تمام استکبار، کفار، صهیونیست‌ها، مدعیان اسلام آمریکایی، وهابیون آدمکش بی‌شرف، همه و همه جبهه واحدی تشکیل داده‌اند و هدفشان شکست اسلام حقیقی و عاشورایی، رهبری ایران است و بس.