ای نخل سایه گستر پربار انقلاب!
* سروده‌ای از محمدجواد محبت
با داغ آشکار، زبیداد بی‌شمار
در ذهن باغ، زخم تبر، مانده یادگار
هر شاخه‌ای جدا شود آنجا زپیکری
جوش جوانه سر زند از جای دیگری
در باغ اگر زخم تبر، خاری اوفتد
زخمی که موریانه زند، کاری اوفتد
ای نخل سایه گستر پر بار انقلاب
ای در هجوم خصم خدا یار انقلاب
زخم تبر به جان تو هر چند نارواست
اما هراس ما همه از موریانه‌هاست