به گزارش ایسنا، این نویسنده در نشستی که دوشنبه 21 تیرماه در تهران برگزار شد، با اشاره به درگذشت عباس کیارستمی، از این سینماگر و عکاس فقید سخن گفت و اظهار کرد: «با فیلم‌هایی که کیارستمی ساخت هرگز نتوانستم رابطه برقرار کنم اما اهمیت کار او را هم می‌فهمم.»
دولت آبادی در بخشی از اظهاراتش بیان کرد: یک وقتی از سرِ لطف دعوت کرد. با شاملو رفتیم فیلم «خانه دوست کجاست؟» را در کانون دیدیم. وقتی فیلم را دیدیم شاملو به من نگاه کرد و من به شاملو نگاه کردم و هر دو به او گفتیم خیلی ممنون خسته نباشی. معنایش این بود که آن نوع از هنر پسند ما نبود. بعد از انقلاب فیلم دیگری از او دیدم (زیر درختان زیتون). جوانی روستایی می‌خواست هنرپیشه سینما بشود. محمدعلی کشاورز - که خداوند زنده نگهش دارد - کارگردان بود و جوان روستایی را هدایت می‌کرد. کارگردان به جوان روستایی گفت از پله‌ها بیاید بالا و جایی بایستد و پشتش را به دیوار بچسباند. این رفتار هفت بار تکرار شد. من سه - ‌چهار بار تحمل کردم اما آن‌قدر با بند ساعتم بازی کردم که وقتی آمدم بیرون متوجه شدم ساعتم افتاده و گم شده. به همراهم گفتم قصدش آزار ما بود؟ قصدش آزار آن جوان بود؟ من چگونه با این فیلم مربوط بشوم؟ هنوز سؤالم این است که این یعنی چه؟ دیگر پیگیر فیلم‌های آقای کیارستمی نشدم.