کد خبر: ۷۸۰۳۳
تاریخ انتشار : ۳۰ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۱:۲۲
درباره انتصابات اخیر فدراسیون فوتبال

لزوم توجه به شایسته‌سالاری در یارگیری!(نکته ورزشی)


 سرویس ورزشی-
بعد از گذشت بیش از یک ماه از انتخابات فدراسیون فوتبال که طی آن آقای مهدی تاج به‌عنوان رئيس جدید این فدراسیون برگزیده شد، اخیراً انتصاباتی در این فدراسیون و از سوی رئيس جدید انجام گرفته که امیدواریم موثر باشد و افراد جدید و تازه منصوب شده بتوانند در مسیر ارتقاء فوتبال ملی و حل مشکلات عدیده فدراسیون، به وظیفه خود به بهترین وجه عمل نمایند. داخل پرانتز این نکته را هم عرض کنیم که به نظر می‌رسد با توجه به آنچه در این چهل روز گذشته مشاهده شده آقای تاج که یک چهره رسانه‌ای هم به حساب می‌آید و دوستان زیادی هم در این عرصه دارد، قصد ندارد در همین بدو امر  شلوغی و هیاهو و بگیر و ببند راه بیندازد و شهر فوتبال را از این که هست، شلوغتر کند. حالا پرانتز را ببندیم و حرف خود را ادامه دهیم. فوتبال برای اینکه در مسیر پیشرفت قرار بگیرد و پاسخگوی انتظارات مردم و هواداران باشد، بیش از هر چیز به کار و تلاش و عمل درست و مخلصانه و مدبرانه احتیاج دارد. منتهی این کار و تلاش لازم است در سایه فضایی آرام و بدون هیاهو و تنش صورت بگیرد. انتظار می‌رود کسانی که اخیرا از سوی آقای تاج به میدان خدمت فراخوانده شده (مثل آقایان آصفی، براتی، ساکت) تا گوشه‌ای از کار پرمخاطره فوتبال را به دست بگیرند و کسانی که بعد از این می‌آیند و از سوی رئیس فدراسیون به میدان خدمت و عرصه مسئولیت فراخوانده می‌شوند، به این نکته توجه داشته باشند و با رد و دفع آدم‌ها و جریانات جنجالی و زیاده‌خواه و حاشیه‌ساز و جذب افراد خادم و با شخصیت و کاربلد که الحمدلله تعدادشان هم در ورزش ما کم نیست- در درجه اول به سلامتی و آرامش فضای کاری فوتبال کمک کنند و در مرحله بعدی به بهترین وجه وظیفه محوله را انجام دهند. وقتی اجزای یک کل و عناصر یک سیستم هر کدام در جای سیستم و مجموعه قرار گرفتند و کار خود را به درستی انجام دادند، می‌توان آن بایسته را موفق و در مسیر رو به هدف بردانیم. اگر قرار است فوتبال اصلاح شود و وضعیت آن سر و سامان پیدا کند باید هر کسی که در آن دستی بر آتش دارد و عهده‌دار مسئولیتی است با نگاه سازنده و اصلاحی به وظیفه خود مشغول باشد تا وضعیت سیستم را ارتقا داده و بهبود بخشد.
نکته دیگری که در این باره به نظرمان می‌رسد و ذکر آن را بی‌ربط با مطالب بالا نمی‌بینیم این است که مسئله «یارگیری» و به اصطلاح «گزینش اصحاب» مسئله خیلی مهم وحیاتی در سرنوشت یک مدیر و مجموعه مدیریتی است. این عبارت و جمله را که دیگر از فرط تکرار دارد به یک ضرب‌المثل تبدیل می‌شود، همه شنیده‌ایم که: «فلانی خودش آدم خوبی است (یا بود) اما اطرافیانش بد هستند (یا بودند).» سخنی که نشان می‌دهد چقدر کیفیت احوال و اطرافیان می‌تواند در موفقیت یا عدم توفیق یک مدیر و در واقع یک مجموعه موثر و تاثیرگذار باشد. البته ما با اصل این حرف چندان موافق نیستیم و معتقدیم یکی از راه‌های شناخت آدمیان، شناخت اطرافیان آنها است. از قدیم گفته‌اند و چقدر هم ساده و پر معنی گفته‌اند. «کبوتر با کبوتر، باز با باز»! اطرافیان آدم‌های بزرگ و مثبت در طول تاریخ آدم‌هایی از همان جنس بوده‌اند و کسانی که پیرامون چهره‌های منفی وجنایتکار تاریخ قرار گرفته‌اند، آدم‌هایی از همان نوع و تیپ بوده‌اند. با این حال از آنجا که به درستی گفته‌اند:‌«بشر، موجودی جایزالخطاست»، بنابراین هر فردی، به ویژه آنها که عهده‌دار مسئولیت‌های اجتماعی هستند و با امور مردم و اعضای جامعه سر و کار دارند، باید در انتخاب افرادی که قرار است نقش همکار و یاور آنها را ایفا کنند، با تکیه بر اصل شایسته‌سالاری، نهایت وسواس، ملاحظه و دقت لازم را به عمل بیاورند.