استیوارت راکول در ادامه گزارش خود، علاقه قلبی دانشجویان طرفدار جبهه ملی نسبت به آمریکا علیرغم انتقاد نسبت به حمایت وی از شاه را تحلیل کرده و معتقد است براین اساس می‌توان، دانشجویان مورد نظر آمریکا را درون دانشگاه تهران پرورش داد:
«... با این وجود انتشار مجله جبهه ملی که این تلگرام در آن درج شد، همچنین در عین حال سیاست آمریکا را در ایران با سختی هر چه بیشتری مورد انتقاد قرار می‌دهد. این دوگانگی بین تحسین فوق‌العاده و نفرت فوق‌العاده نسبت به ایالات متحده نیاز به استدلال از روی دلایل عقلی از جانب این دانشجویان دارد و این استدلال از روی دلایل عقلی گاهی شکل این حدس را می‌گیرد که (کندی) رئیس‌جمهور مرحوم طرفدار وادار کردن شاه به اتخاذ سیاست‌های دموکراتیک بوده است، ولی این قصدها به وسیله مشاوران محافظه کار و سایرینی که در سلسله‌های پایین‌تر  بوروکراسی آمریکا قرار داشتند خنثی می‌شده است. هر چند که سفارت کوشش‌های ویژه‌ای برای پرورش دانشجویان به عمل آورده و تماسهای خوبی چه در میان دانشجویان غیرسیاسی و چه در میان رهبران دانشجویان جبهه ملی برقرار کرده است...»
در ادامه گزارش، «استیوارت راکول» براساس بررسی‌های خود و سایر مامورین «اداره اطلاعات آمریکا»، پیشنهادات خود را ارائه می‌دهد.در میان این پیشنهادات، شگفتی این مامور اطلاعاتی از ظرفیت پذیرش و شیفتگی دانشجویان و روشنفکران ایرانی نسبت به قدرت نرم ایالات متحده قابل توجه است:
«... اداره اطلاعات آمریکا سرگرم تنظیم برنامه تجدید نظر شده‌ای به منظور تغییر دادن تأکید از ارتباطات جمعی به هدف‌گیری دقیق درباره گروههای رهبری‌کننده برگزیده چه در تهران و چه درشهرستانها شده است. البته اندیشمندان فقط یکی از هدفهای دارای اولویت را تشکیل می‌دهند و برنامه منعکس‌کننده آگاهی، به اهمیت آن است. ولی کار بیشتری می‌توان انجام داد و باید انجام بگیرد. بطور کلی ما از قدرت پذیرایی اندیشمندان ایران و به ویژه جوانان تحصیلکرده ایرانی درباره اندیشه‌های آمریکایی و اطلاعات درباره آمریکا تحت تأثیر قرار گرفته‌ایم. ساخت و الگوهای ارتباطی اندیشمندان ایران چنان است که کلمه ادا شده وزنه بیشتری نسبت به کلمه تحریر شده با سایر وسایل بصری دارد. اینها اشخاصی هستند که دوست دارند صحبت کنند و گوش بدهند و استدلال کنند و بحث کنند و علاقه مند به دریافت اندیشه‌های جدید هستند و از لحاظ رشد فکری تحت تاثیر قرار می‌گیرند. بنابراین ایران کشوری است که برای یک برنامه هدف‌گیری شده مربوط به اهل قلم آمریکایی ودانشمندان اجتماع آمریکایی با اندیشه‌های جالب و هیجان‌انگیز و متفکرین سیاسی بسیار مناسب است...»
در همین مسیر «راکول» یک‌سری از متفکران و اندیشمندان آمریکایی را پیشنهاد داده و مشخص می‌کند که می‌توانند در تماس با همتایان ایرانی خود و البته قشر جوان و دانشجو، روند جذب آنها را به قدرت نرم آمریکا سریع‌تر نمایند:
«...اندیشمندان آمریکایی از جمله لیبرال‌های برجسته و سایر دانشمندان از قبیل «هنری استیل کامیجور»، «راین هلونیبور»، «ارتور شلزنیجر» ، «ماکس لرنر»، «الکار هندلین»، «راک بازون»،  «لانیل ترینینگ»، «کلینتون روسیتر» و غیره می‌توانند احساسات مساعد نسبت به ایالات متحده را فعال‌تر کنند...»
ترویج ایدئولوژی و سبک زندگی آمریکایی از طریق فرهنگ و هنر، موضوعی بود که در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم و در اوج دوران جنگ سرد، مورد توجه سازمان‌های اطلاعاتی و نظامی آمریکا قرار گرفت. شرح کامل مذاکرات و نتایج جلساتی که در این رابطه در اواسط دهه 50 میلادی برگزار شد طی اسنادی که در سالگرد تاسیس «سازمان سیا» انتشار یافت، آشکار شد و روشن گردید که این سازمان از همان سالها در طرحی تحت عنوان «جنگ صلیبی برای آزادی»، این موضوع را به صورت عملیاتی مد نظر داشته است.