kayhan.ir

کد خبر: ۷۰۴۷۲
تاریخ انتشار : ۱۹ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۹:۱۰

حالات معنوی فاطمه(س)


حضرت زهرا(س) فرمود: شغلنی عن مسئلته لذه خدمته، لا حاجهًْ لی غیر النظر الی وجهه الکریم.
پیامبر(ص) روزی از دخترش پرسید: فاطمه، چه درخواست و حاجتی داری؟ هم‌اکنون فرشته وحی در کنار من است و از طرف خدا پیام آورده است. هر چه بخواهی تحقق می‌پذیرد. زهرا(س) در پاسخ، جمله فوق را بیان فرمودند که ترجمه‌اش چنین است: لذتی که از خدمت حضرت حق می‌برم، مرا از هر درخواستی باز داشته است. حاجتی جز این ندارم که پیوسته ناظر جمال زیبا و والای خداوند باشم. (فرهنگ سخنان فاطمه(س) ص 91)
عبادت در شب زفاف
شب ازدواج و آغاز لحظه‌های شروع یک زندگی نوین برای هر زن و مردی شیرین و خاطره‌انگیز است.
خیلی‌ها این لحظه‌های شیرین را به انواع گناه می‌آلایند و فکر می‌کنند این کار مجاز است.
امام‌علی(ع) شب عروسی، فاطمه‌زهرا(س) را نگران و گریان دید. پرسید: چرا ناراحتی؟ فاطمه(س) پاسخ دادند: پیرامون حال و رفتار خویش فکر کردم. به یاد پایان عمر و قبر خود افتادم که امروز از خانه پدر به خانه شما منتقل شدم و روزی دیگر از اینجا به طرف قبر و قیامت خواهم رفت. پس تو را به خدا سوگند می‌دهم که بیا به نماز بایستیم و با هم در این شب خدا را عبادت کنیم. (همان ص 40)
وقتی آیات عذاب بر رسول‌خدا(ص) نازل شد: (دوزخ میعادگاه همه آنهاست و دوزخ هفت در دارد و برای هر دری گروهی معین از آنها تقسیم شده‌اند) حضرت به شدت گریستند و یاران پیامبر(ص) نیز گریه کردند.
 فاطمه(س) از گریه پدر آگاه شد. پرسید: ای پدر فدایت شوم چه چیزی تو را به گریه واداشته است؟ رسول خدا(ص) آیات نازل شده را بر فاطمه(س) خواند.  زهرا(س) از خوف الهی بر زمین افتاد و فرمود: ای وای، ای وای بر کسی که داخل آتش جهنم می‌شود. الویل ثم الویل لمن دخل النار - (همان ص 74)
پیامبراکرم(ص) در یکی از روزهای پر بار زندگی، در منزل زهرا(س) وضو گرفت. سپس پرسید: دخترم، در چه حالی هستی؟ فاطمه(س) فرمود: سوگند به خدا، حزن و اندوه من فزونی یافته و تهیدستی من فراوان است.
و تاسف من بیشتر برای این است که برای سفر طولانی آخرت، چه چیزی آماده کرده‌‌ام؟ (همان، ص 75)
روایت شده: روزی رسول اکرم(ص) دخترش را نگران و اندوهگین یافت. پرسید: فاطمه جان، چرا ناراحت هستی؟ فرمود: ای پدر به یاد آوردم روز محشر و توقف مردم را در آن روز، در حالی که همه برهنه هستند. وای از زشتی‌ها در آن روز و در پیشگاه خدای بزرگ. (همان، ص 220)
روزی پیامبر(ص) فرمود: دخترم، آیا دوست داری دعایی را به تو بیاموزم که هیچ‌کس آن را نخواند مگر اینکه خواسته‌هایش تحقق پذیرد؟ فاطمه(س) در پاسخ پدر فرمود: پدر جان چنین دعایی از دنیا و آنچه در آن است، نزد من محبوب‌تر است. (همان، ص 133)
وصیت به علی (ع)
خانم فاطمه(س) در کلمات ارزشمند دیگری به امام علی(ع) وصیت کرد که: وقتی من وفات کردم، تو غسل و کفن مرا به عهده بگیر و بر من نماز بگزار و مرا درون قبر قرار بده. دفنم کن و سنگ قبر را بر روی قبرم بگذار و خاک بر آن بریز و آن را هماهنگ و منظم کن.
آنگاه بالای سرم روبروی من بنشین و زیاد قرآن بخوان و دعا کن. زیرا در چنین لحظه‌هایی، میت به انس گرفتن با زندگان محتاج است. من تو را به خدا می‌سپارم و درباره فرزندانم سفارش به نیکوکاری دارم. (همان، ص 252)