«فریدمن» در یادداشت خود نوشت‌: «در ایالات متحده، «دونالد ترامپ» نامزد جمهوری‌خواه و «برنی سندرز» نامزد دموکرات انتخابات ریاست جمهوری پیشتاز آرای ایالت نیوهمپشایر شدند. پیروزی هر یک از اینها از عجایب سیاسی است. «ترامپ» در سیاست دارای سبکی است که کمتر مسبوق سابقه است و مواضع سیاسی‌اش هم انسجام یک الگوی ایدئولوژیک را ندارد. از سوی دیگر، «برنی سندرز» هم سوسیالیست است هم یهودی؛ تا به حال فردی اینچنینی به عنوان نامزد یکی از دو حزب اصلی ایالات متحده برگزیده نشده است.
 به گزارش فارس، وی با بیان این که «پیشتازی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری این کشور    نشانه بی‌اعتمادی مردم به طبقه حاکم است» گفت‌: «ترامپ پیشتاز است چون این حس را در مخاطب ایجاد می‌کند که باورهایش متعلق به خودش است و اینکه در واقع به برخی چیزها توجه می‌کند. درباره سندرز هم همین‌گونه است. آنچه که آنها بدان باور دارند در حال حاضر از اهمیت کمتری برخوردار است نسبت به این واقعیت که آنها اصالتا به آنچه می‌گویند اعتقاد راسخ داشته باشند. رای‌دهندگان این موضوع را می‌فهمند که ترامپ و سندرز باورهایشان را بر اساس آنچه تیم بازاریابی‌شان پیشنهاد داده، شکل نداده‌اند. آنها انسانند با برخی صفات ناخوشایند و ویژگی‌های نامطلوب شخصیت ترامپ و سخن گفتن گنگ سندرز، حس امیدی ایجاد می‌کند که آنها همینند که هستند.»وی در پایان مقاله خود آورده: «آمریکا و اروپا  از بحران رهبری رنج می‌برند. در نقطه مقابل، روسیه فعلا از این گروه خارج شده است. در پایان بحران رهبری ایالات متحده گذرا خواهد بود. لایه‌های زیرین قدرت در ایالات متحده حتی به قیمت انتقال مدل سیاسی نجاتش خواهند داد.»