kayhan.ir

کد خبر: ۶۹۵۰۱
تاریخ انتشار : ۰۸ اسفند ۱۳۹۴ - ۲۱:۳۳
مجلس عوام انگلیس برای انتخاب سرود ملی رای‌گیری می‌کند!

انگلیس؛ کشوری با سیستم قرون وسطایی!(اخبار ادبی و هنری)


در حالی که انگلیس و رسانه‌های دولتی و فرمایشی اش مانند «بی‌بی‌سی» با عربده‌های به اصطلاح آزادی خواهی و حقوق بشری گوش عالم را کر کرده‌اند، در خبرهای روزهای اخیر آمده بود که بالاخره پس از حدود 200 سال، مجلس عوام این کشور انتخاب یک سرود ملی برای انگلیس را به رای می‌گذارد! چون سرودی که اینک در تمام محافل بین‌المللی به عنوان سرود انگلیس خوانده و اجرا می‌شود به نام «خداوند ملکه را حفظ نماید»، تنها تعدادی دعا برای ملکه انگلیس است که  از سال 1825 اجرا می‌شود!!
از طرف دیگر انگلیس یکی از معدود کشورهایی است که فاقد قانون اساسی بوده وقانون اساسی این کشور در واقع معجونی از چند فرمان پادشاهان پیشین این کشور است و به جز یک سری به قول خودشان قوانین عرفی، مهمترین منبع آن قانونی به نام «ماگنا کارتا لیبراتوم» است که در سال 1215 (سالهای اوج قرون وسطی) برای برقراری اعتدال مابین پاپ اینوسنت سوم، بارون‌ها و اشراف انگلستان و  پادشاه انگلستان نگاشته شد!
علی‌رغم اینکه ادعا می‌شود ملکه انگلیس، مقامی تشریفاتی است اما براساس همان قانون قرون وسطایی، وی بیشترین قدرت را در این کشور داراست. او بالاترین مقام سیاسی، نظامی و دینی کشور است که به‌طور موروثی وارث تاج و تخت این کشور بوده و علاوه بر ریاست کلیه نهادهای امنیتی و نظامی و سیاسی و حتی قانون‌گذاری انگلیس، تنها کسی است که حق اعلام جنگ یا صلح و تعیین سیاست خارجی این کشور را داراست، سرویس جاسوسی «ام آی 6» منحصرا تحت فرمان او بوده  و حتی مدیران «بی‌بی سی» نیز توسط هیئتی تعیین می‌شوند که منصوب ملکه هستند!!
اگرچه بخشی از پارلمان انگلیس انتخابی بوده و با 650 عضو، عنوان مجلس عوام را دارد اما بخش مهم‌تر این پارلمان، مجلس اعیان نام دارد که 704عضو داشته و اعضای آن با انتخابات عمومی برگزیده نمی‌شوند بلکه ازمیان لردهای عضو مجلس اعیان (کسانی که از سوی ملکه به لقب «شوالیه» مفتخر شده اند!)، ۵۸۷ نفرآنها مانند قرون وسطی به صورت دائم‌العمرتوسط ملکه منصوب شده و ۹۲ تَن به صورت موروثی پست نمایندگی را در اختیاردارند!! یعنی همگی از فرزندان و نوادگان لردها و ارل‌ها و شوالیه‌ها هستند!!! همین مجلس حق نظارت بر تمامی قوانین مصوب مجلس عوام را دارد.
به این ترتیب ملاحظه می‌شود، در قرن بیست و یکم و در راس اروپای متمدن، کشوری به عنوان سمبل حقوق بشری و دمکراسی غربی، هنوز به سبک و سیاق قرون وسطی اداره می‌شود!!!