سرویس سیاسی-

23 دی ماه خبری بر روی تلکس خبرگزاری‌های ایرانی قرار گرفت که بازتاب جهانی یافت و تا چند روز پس از آن، این رخداد موضوع نخست صحبت مقامات و رسانه‌های غربی و به خصوص آمریکایی بود.در این تاریخ  سپاه پاسداران ١٠ نظامی متجاوز آمریکایی را که با دو فروند قایق به صورت غیرمجاز وارد آب‌های ایران در خلیج‌فارس شده بودند بازداشت کرد.
این دو شناور که به صورت غیرقانونی وارد آب‌های ایران در حوالی جزیره فارسی شده بودند، حدود ٢ کیلومتر در آب‌های کشورمان گشت‌زنی کردند. از 10 نظامی دستگیرشده، 9 نفر مرد و یک نفر زن بوده‌اند. آنها در شناورهای خود سلاح‌های نیمه‌سنگین همراه داشتند. در پی انتشار این خبر، روابط عمومی نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز در بیانیه‌ای، از توقیف دو فروند شناور رزمی آمریکایی و دستگیری سرنشینان آن توسط واحدهای شناور رزمی این نیرو در خلیج فارس خبر داد.
روابط عمومی نیروی دریایی سپاه اعلام کرد: در ساعت 16:30 سه‌شنبه مورخ 94/10/22 دو فروند شناور رزمی آمریکایی حامل ده تفنگدار مسلح که وارد آب‌های سرزمینی جمهوری اسلامی ایران در حوالی جزیره فارسی شده بودند، توسط واحدهای شناور رزمی منطقه دوم نیروی دریایی سپاه توقیف و به جزیره فارسی منتقل شدند.
دو شناور آمریکایی و تفنگداران این کشور پس از چند ساعت خواهش و التماس مقامات آمریکایی از جمله جان کری در آب‌های خلیج‌فارس رها شدند ولی این رخداد بار دیگر ابعاد حماسی و غرورانگیز توان نظامی و اراده پاسداران میهن‌مان را به رخ جهانیان کشاند تا کسی چشم طمع به آب و خاک این کشور نداشته باشد. انتشار تصاویر اظهار عجز و گریه نظامیان آمریکایی باعث شد تا اقتدار و صلابت نظامی ایران بار دیگر آشکار شود.
البته این اتفاق در داخل کشور به مذاق برخی از افراد و رسانه‌های زنجیره‌ای که دائم در حال بزک کردن چهره کریه غرب هستند، خوش نیامد. برای مثال روزنامه قانون با ادبیاتی ناگوار و اهانت‌بار می‌نویسد: «نکته دیگر نشان دادن صحنه گریستن اسیری آمریکایی لابد برای تحقیر آمریکا بود. پرسش این است که سربازی جوان که پشت‌گرم به ابرقدرت شماره یک جهان و آن ناوشکن‌ها و غول‌های دریایی و هوایی است، با چه احساسی و در چه شرایطی به گریه افتاده است؟ ظواهر نشان می‌دهد که در شرایط عمومی، اقدامی با قصد به گریه انداختن آنان انجام نشده است. پس چرا نوع برخورد و به زانو نشاندن آنان با دست‌های نهاده بر پشت سر، برای آن جوان می‌توانست یادآور شباهت صحنه یا صحنه‌های اسیران آمریکایی و اروپایی با لباس نارنجی و دست ‌نهاده بر پشت گردن در صحنه اعدام داعش باشد که لحظاتی بعد گردنشان بریده می‌شد یا تیر خلاص دریافت می‌کردند؟ متأسفانه آن فیلم تحقیرآمیز بیشتر حکایت از چنین احساسی در آن سرباز داشت که با توجه به تبلیغات ایران‌هراسانه پیشین و نمایش‌های (داعشی )خود را در آستانه فنا می‌بیند و نومیدانه به یاد خانه و خانواده و همسر و فرزند و شهر و دیار می‌افتد و طبیعتا به خاطر سرنوشت شوم و محتوم خود می‌گرید.»
این روزنامه با « داعشی» خواندن این اقدام در واقع همان تصویری را که دشمنان نظام و زخم خوردگان از سپاه پاسداران به زبان می‌آورند را در داخل کشور تکرار کرد. سایت « الف» در واکنش به این هتاکی روزنامه قانون نوشت: از این نوشتار نه رنگ و بوی دلسوزی برای چهره‌ دروغین ساخته شده از سپاه برمی‌آید و نه نگرانی بابت ورود بی‌اجازه‌ (اگر نگوییم تجاوز) سربازان دشمن به سرزمین ایران؛ فقط یک تشبیه توهین‌آمیز میان عمل پاسداران انقلاب اسلامی و تروریست‌های داعش انجام شده تا انگار به آن نظامی آمریکایی حق داده شود که اشک بریزد و این پاسدار انقلاب سرزنش شود که چرا نیروهای وارد شده به سرزمینش را دستگیر کرده است! وجه تشابه هم نشستن اسیران است، یکی دست بر روی سر گذاشته، و دیگری دست بر گردن؛ همین. همین شباهت کافی است تا کار پاسداران انقلاب اسلامی را همچون داعشی بدانیم؟ یقیناً کافی نیست و نویسنده‌ مطلب نخواسته کمی فکر کند مگر جور دیگری هم می‌شود اسیر گرفت؟ اسیر نظامی که هیچ، حتی نیروی انتظامی هم موقع دستگیری خلاف‌کاران به آنها می‌گوید سلاحشان را تحویل بدهند؛ دستشان را روی سرشان بگذارند و بی‌حرکت باشند. کاش نویسنده‌ آن سطور حداقل کمی فکر می‌کرد.
سردار علی فضلی نیز در حاشیه اختتامیه بیست و چهارمین مسابقات قرآنی بسیج در مشهد مقدس در جمع خبرنگاران در واکنش به توهین روزنامه قانون اظهار داشت: آن روزنامه‌ای که پاسداران نیروی دریایی ما را با داعش جنایتکار یکی می‌کند کار بسیار غلطی کرده است. وی با بیان اینکه دیگر این کار از سوی آنها تکرار نخواهد شد، افزود: مجاهد در راه خدا ارزش و جایگاهش بالاتر از این سخنانی است که آن را با گروهکی تروریستی مانند داعش مقایسه کرد. جانشین سازمان بسیج مستضعفین تصریح کرد: کسانی که این برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات را انجام می‌دهند خودشان و اجدادشان داعشی هستند.
در راهپیمایی 22 بهمن امسال نیز در شهر قم مردم دست به ابتکار عمل زده و با شبیه‌سازی لحظه تسلیم شدن نظامیان آمریکایی قصد بازتاب این اقتدار دریادلان سپاه را داشتند که این اقدام نیز با واکنش زنجیره‌ای‌ها مواجه شد. روزنامه شرق در سرمقاله روز یکشنبه هفته جاری خود در نقد این اقدام نمایشی در شهر قم می‌نویسد: «در راهپیمایی ٢٢ بهمن امسال، حرکتی در قم و تهران انجام شد که زیبنده نظام جمهوری اسلامی نبود؛ رویداد دستگیری ملوانان آمریکایی به شکلی بازسازی شده بود که نیروهای حاضر در آن قایق‌ها را به حالت تسلیم و خواری نشان می‌داد. در یکی از صحنه‌ها، مردی را به صورت زن آمریکایی درآورده بودند و او را در انظار راهپیمایان به نمایش گذاشتند که طبیعتا شبکه‌های خبری این تصویرها را در سراسر جهان پخش کردند». سپس با ادبیاتی که گویی برجام همه مشکلات میان ما و آمریکا را حل کرده ادامه می‌دهد: «سؤال این است که چنین کاری را با کدام منطق سیاسی و دینی می‌توان توجیه کرد؟ پس از مذاکرات هسته‌ای و به‌ ثمر نشستن برجام که دولت فعلی آمریکا زیر فشار برخی جمهوری‌خواهان افراطی است، این‌گونه حرکت‌ها تا چه میزان به سود و صلاح دستگاه دیپلماسی ایران است؟ آیا این‌گونه اقدامات تحریک‌کننده نمی‌تواند اجرای برجام را با بهانه‌گیری‌های طرف مقابل همراه کند؟ آیا این نوع حرکات نمایشی به سود جمهوری‌خواهان افراطی در آمریکا نیست؟»
این روزنامه روز شنبه هفته جاری نیز طی مصاحبه‌ای با احمد شیرزاد به انتقاد شدید از این اقدام پرداخت و حتی در ادبیاتی تکبرآمیز این اقدام را نوعی « بی‌فرهنگی» دانست و از افرادی که روحیه ضدیت با استکبار را دارند به عنوان « افراط‌گرا» یاد کرد. شیرزاد در این مصاحبه می‌گوید: من فکر می‌کنم ما با مشکل فقر فرهنگی در جناح افراط‌گرا مواجهیم به‌طوری‌که ایده‌های آنها در برخورد با چنین اتفاق‌هایی به حدی ته کشیده که به وضعيتي خلاف شأن ایرانی و اسلامی ما پناه می‌برند چراکه اگر جناح یا جمعیتی از غنای فرهنگی لازم برخوردار باشد، در عرصه سیاست داخلی و جناحی، دست به رفتارهای شعاری و اقداماتی از این قبیل نمی‌زند که مخالف با فرهنگ ایرانی مقتدر و صلح ‌دوست باشد.
مصاحبه شونده روزنامه شرق با ژستی اخلاق‌مدارانه قصد دارد تا به تخطئه اقدام ضد‌آمریکایی تظاهر‌کنندگان 22 بهمن برآید در حالی که باید یادآور شد رفتار نیروی دریای سپاه پاسداران با تفنگداران متجاوز آمریکایی به اندازه‌ای اخلاق‌مدارانه بود که حتی خود این نظامیان بعد از رها شدن به این امر اذعان کردند و در این بین می‌ماند روحیه ضدیت با استکبار مردم جامعه ما که روحیه‌ای برجا مانده از انقلاب اسلامی و هشت سال مقاومت در برابر جبهه کفر است و مردم ما به خوبی می‌دانند که تا زمانی که این روحیه در آنها وجود دارد هیچ قدرتی با هیچ سلاحی یارای مقابله با روند رو به پیشرفت جمهوری اسلامی را نخواهد داشت.