kayhan.ir

کد خبر: ۶۷۶۰۰
تاریخ انتشار : ۱۶ بهمن ۱۳۹۴ - ۲۱:۲۹
فساد عامل ویرانی است

امیدواری خانواده ورزش به دفع فاسدان و اصلاح خرابکاری‌ها(نکته ورزشی)


سرویس ورزشی-
بر این نکته همه کارشناسان واقعی و کسانی که در این عرصه تجربه و شناخت کافی دارند، اتفاق نظر دارند که ورزش ایران برای رشد و پیشرفت و قرار گرفتن در وضعیتی به مراتب بهتر و بالاتر از اینکه حالا هست، همه ابزار و امکانات لازم و همه شرط‌ها و پیش‌شرط‌ها را در ابعاد مختلف مادی و غیرمادی در اختیار دارد. آن چه لازم است تا این ورزش را دچار تحول اساسی و وادار به حرکتی مؤثر در مسیر پیشرفت، کند، مدیریت و برنامه‌ریزی است. اگر ورزش ما هنوز در وضعیت مناسب قرار ندارد، از حال و روزگار مطلوبی برخوردار نیست و... و در یک کلام همپا و همراه با انقلاب خروشان و سازنده اسلامی حرکت نکرده و نمی‌کند، دلیل آن را باید بیش از هر چیز در نکته کلیدی اشاره شده، یعنی «مدیریت» جستجو کرد، و البته باز اگر بخواهیم به این ماجرا، نگاهی عمیق‌تر داشته باشیم و درباره آن تحلیلی دقیق‌تر داشته باشیم باید بگوئیم، اگر ورزش از مدیریتی که برای تحول و پیشرفت لازم داشته است، برخوردار نبوده، دلیل آن را باید در علتی پیدا کرد که ما بارها به آن پرداخته و صراحتاً درباره آن سخن گفته‌ایم و آن علت این است که بسیاری از کسانی که براساس وظیفه ملی، انقلابی و حتی اعتقادی، باید ورزش را به عنوان امری مهم و تأثیرگذار در ابعاد مختلف، جدی می‌گرفتند، آن را جدی نگرفته و اهمیت آن را به عنوان یک عامل مؤثر در دنیای امروز درک نکرده‌اند. عاملی که به قول رهبر معظم انقلاب در ملاقات اخیر خود با ورزشکاران «تماشاگران میلیاردی دارد.»
ما اگر می‌خواهیم ورزش را آن چنان که می‌گوئیم، در مسیر پیشرفت و افتخارآفرینی قرار دهیم، اگر می‌خواهیم جهانیان، ایران عزیز را جزو کشورهای «صاحب ورزش» - و نه یک یا چند رشته‌ای- به حساب آورند، اگر می‌خواهیم با ورزش، پیام‌رسان پیام انقلاب در ابعاد انسانیت و جوانمردی و دوستی و صلح و پهلوانی و ظلم ستیزی و... باشیم، اگر می‌خواهیم ورزش را به عنوان ابزاری مؤثر در خدمت شادی و نشاط جامعه و به ویژه نسل جوان به کار بگیریم و به نوبه خود از آن در جهت تقویت و اعتلای فرهنگ خودی بهره بگیریم، باید مهمتر از هر چیزی و رعایت هر نکته‌ای، ورزش را جدی بگیریم. وقتی آن را در حد و اندازه خودش جدی گرفتیم، آن وقت اراده‌ها برای ساختن و پیشرفت آن بسیج شده و به کار می‌افتد و وقتی عزم‌ها برای حرکت دادن ورزش به سمت جلو جزم شد، آن وقت بهترین تصمیم‌ها در این جهت اخذ می‌شود و بهترین و کارآمدترین افراد برای اداره ورزشی که جدی گرفته شده است، به میدان خدمت فرا خوانده می‌شوند و مسئله مدیریت ورزش که بسیار موضوع مهم و تعیین کننده‌ای است به طور طبیعی حل می‌شود.
در ایام سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی قرار داریم، انقلابی که رهبر و بنیانگذار آن همه چیز را از اصل نظام جمهوری اسلامی گرفته تا همه ارکان و اجزاء آن را، مال مردم می‌داند و مردم را صاحب این همه می‌داند، تکلیف ورزش معلوم است. متأسفانه برخلاف انتظار و با کمال تأسف امروز ورزش ما به صحنه درگیری میان گروهی تبدیل  شده که با دیدگاهی ضد ملی و ضد انقلابی خود را - و نه مردم را، و نه نظام و مملکت را- صاحب آن می‌دانند و تلاش دارند از قبل آن نام و نان خود را تأمین کنند و جایگاه نامشروع خود را در آن تثبیت کنند و گروهی که با نگاه و تفکر ملی و انقلابی ورزش را حق‌الناس می‌داند و دغدغه بزرگش این است که ورزش در مسیر و راهی حرکت کند که هدفش تأمین منافع ملی و مطالبات مردمی باشد- آنجا که مسئولان غفلت کرده‌اند- گروه اول بر کار و بار ورزش حاکم شده و نمونه بارز و مصداق بیّن روشن آن، رشته جذاب و پرمخاطب فوتبال است و لاجرم خروجی آن ناکامی و شکست و بداخلاقی و... تشکیل پرونده‌های «فساد» است و جاهایی که مسئولان با دقت و وسواس بیشتری عمل کرده‌اند، گروه دوم بر مسند خدمت و مسئولیت نشسته و امر حوزه تحت نظر و مدیریت خود را به پیش برده‌اند. نمونه آن رشته والیبال است که صرفاً با مدیریتی انقلابی و تفکری دین‌مدارانه و با هدف تأمین منافع ملی، از سال‌ها پیش حرکت رو به جلو و افتخارآفرین خود را آغاز کرده است. این است که امروز ورزش ما مملو از تلخی و شیرینی، کامیابی و ناکامی و نکات مثبت و منفی است اما توقع و انتظار می‌رود که نکات تاریک و منفی در ورزش ما - اگر نگوئیم به صفر- باید به حداقل برسد.
یکی از اهداف بزرگ انقلاب اسلامی و مردمی که خالق و نقش‌آفرینان اصلی این انقلاب بودند، آبادانی و پیشرفت و سرفرازی این مملکت بزرگ تاریخی و پرافتخار در همه عرصه‌ها و زمینه‌ها و ریشه‌کن کردن فساد و تباهی و کنار زدن آدم‌ها و جریانات مفسد بوده و هست، این انقلاب، رهبری آن و مردم انقلابی نیک می‌دانند که فساد عامل ویرانی است و هیچ امری از امور فردی و اجتماعی با وجود فساد، پیشرفت نمی‌کند.بنابراین اصلاً در شأن و زیبنده این مملکت و اصلاً برای این مردم مقبول و قابل باور نیست که بعد از گذشت 37 سال از پیروزی انقلاب اسلامی و بعد از آن همه فداکاری و جانفشانی و ایثار و شهادت و... باز در حوزه و عرصه‌ای، «مفسدان»، آن هم طلبکارانه و باج‌خواهانه گرد و خاک کنند و آن حوزه را به فساد و تباهی بکشانند، انتظار نمی‌رود که مثلاً در فوتبال- بحث ما ورزشی است- این کشور انقلابی، از سوی نمایندگان مجلس پرونده قطور «فساد»- که به گمان ما هنوز در مرحله مقدمات است- رو شود و... با این حال هنوز امیدواری برای دفع فاسدان و اصلاح خرابکاری‌ها وجود دارد، چرا که انقلاب اسلامی کماکان زنده است و توفنده و پر قدرت به پیش می‌رود. هنوز مردم انقلابی در «صحنه» هستند و چند روز دیگر در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی خواسته‌های بحق خود را در چارچوب شعارهای آشنا، فریاد می‌کشند... بدیهی است، مخاطب این شعارها بیش از هر کس مسئولان و مدیران هستند که به برکت پیروزی انقلاب اسلامی و مجاهدت و جانبازی و فداکاری‌های این مردم، صاحب پست و جایگاه مدیریتی شده‌اند.