در کنار سایر منابع و خاطرات ناگفته شخصیت‌های انقلابی، برخی خاطرات از جمله خاطرات مرحوم احمد منصوری می‌تواند به روشن‌تر شدن وقایع و تاریخچه گروه‌های مذهبی کمک نماید. مرور این خاطرات عبرت‌آموز است.
* * *
شیر‌آب حوض
«اعضای سازمان مجاهدین خلق[منافقین] نسبت به انقلاب، رویکرد موافقی نداشتند و حتی گاهی اوقات نسبت به برخی از تحولات سیاسی و انقلابی، واکنش منفی نیز نشان می‌دادند. چنان‌که در جریان اعتراض زندانیان به کشتار 17 شهریور 1357 موضع آنان به شدت ما را عصبانی کرد. در آن زمان قرار شده بود که در زندان برای حمایت از شهدای این واقعه، حرکت سمبولیک و ساده‌ای برگزار شود. بنابراین پیشنهاد شد قبل از مصرف شام- که معمولا در حیاط زندان خورده می‌شد- زندانیان به احترام شهدای 17 شهریور دو دقیقه سکوت کنند. این پیشنهاد علی‌رغم موافقت توده‌ای‌ها و گروه میثمی [یکی از گروه‌های انحرافی که از سازمان منافقین جدا شده بود]، با مخالفت گروه مجاهدین سعادتی و چریک‌های فدایی خلق روبه‌رو شد. ما هم در مقابل مخالفت آنها برای برگزاری این مراسم، از آنها خواستیم تا در این دو دقیقه سکوت، در راهروهای زندان بمانند و قدم بزنند و بعد از اینکه سکوت تمام شد به حیاط آمده و بر سر سفره حاضر شوند، اما آنها معتقد بودند که این مراسم نباید برگزار شود و ما هرگز حاضر به ترک صحنه نیستیم و در صورت برگزاری این مراسم، آن را برهم خواهیم زد.
این موضع‌گیری خصمانه باعث شد که در دقایق اعلام سکوت، آنها قاشق‌هایشان را به بشقاب‌ها بکوبند و یا شیر آب حوض را باز کرده و شروع به سروصدا کنند. محمدرضا سعادتی [نامبرده بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با سازمان جاسوسی ک.گ.ب شوروی مرتبط بود که از سوی سپاه دستگیر شد] هم با مهدی خدایی‌صفت- در حالی که همه در حال سکوت و بی‌حرکت سرسفره نشسته بودند-  شروع به قدم زدن در حیاط کردند تا مخالفت خود را نشان دهند. در واقع بغض و عناد آنها با اسلام، عامل اصلی مخالفت‌شان با مراسم بزرگداشت شهدای ملت بود و این مسئله باعث شد که تعبیر «منافق» از همان زمان در داخل زندان به آنان اطلاق گردد.»
(خاطرات احمد منصوری/ تدوین: مهدی جاودانی مقدم/ مرکز اسناد انقلاب اسلامی/ 1389).
* مواضع گروه‌های سیاسی زندان در دوران مبارزه با رژیم شاه، در مورد انقلاب اسلامی متفاوت بود. بر اساس شواهد و قرائن مستند و معتبر سازمان مجاهدین خلق معتقد به انقلاب اسلامی نبود و به انقلاب کارگری اعتقاد داشت. از این‌رو آنان تلاش برای پیروزی انقلاب اسلامی از سوی مذهبیون را «شورش آخوندی» می‌نامیدند و معتقد بودند  که به زودی فروکش خواهد کرد و رژیم پهلوی بر این وضعیت مسلط خواهد شد.
* احمد منصوری یکی از فعالان و مبارزان سیاسی- مذهبی است که از 15 خرداد در صحنه مبارزات حضور فعال داشت. او ضمن آشنایی با افراد و گروه‌های مبارز سیاسی- دینی با عضویت در انجمن اسلامی دانش‌آموزان، حزب ملل اسلامی و همکاری با گروه حزب‌الله نقش مهمی در مبارزه با رژیم پهلوی داشته است. از همین‌رو پس از چندین بار دستگیری توسط ساواک مورد شکنجه قرار می‌گیرد. او در زندان با همکاری سایر گروه‌های مذهبی به ویژه اعضای حزب ملل اسلامی و هیئت موتلفه در فعالیت‌های سیاسی، علمی و فرهنگی نیروهای مذهبی شرکت کرده است.
منصوری پس از آزادی از زندان در سال 57 با کمیته استقبال از امام نیز همکاری کرد و پس از انقلاب، حفاظت از صنایع نظامی پارچین را برعهده گرفت و پس از آن با عضویت در سپاه پاسداران فصل جدید زندگی خود را آغاز کرد.