گروه مش قاسم(نگاه)
وزارت کشور اعلام کرد: برای برگزاری الکترونیکی انتخابات، دستگاهها و سختافزارهای الکترونیک به طور انبوه با بودجه یکصد میلیارد تومان در حال تولید است.
شورای نگهبان اعلام کرد: برگزاری الکترونیکی انتخابات اساساً منتفی است.
درباره این دو اعلام نظر چند نکته واجد اهمیت گفتنی است:
1. الکترونیکی شدن برگزاری انتخابات دارای محاسن و معایبی است که بدون شناخت دقیق آن نمیتوان سرنوشت دو انتخابات بزرگ را به آن گره زد.
2. افزایش ضریب دقت در اخذ آرا، سرعت در شمارش آرا و در نتیجه کاهش هزینهها، حذف نیروی انسانی برای شمارش و تفکیک آرا، کاهش تخلفات، به روز نگهداشتن دادهها و جمعبندی آن، سرعت در انتقال آن در همه رده ها، ضریب اطمینان در صحت شمارش آرا و پردازش دقیق دادهها و... مجموعهای از نقاط قوت و محاسن الکترونیکی برگزار کردن انتخابات است.
3. تحمیل هزینه خرید، تجهیز و نگهداری سختافزارها، احتمال پاک کردن غیرمجاز دادهها و یا عملیات رایانهای به منظور مختل ساختن عملکرد عادی سیستم طراحی شده عدم اعتماد گسترده به ابزارها و نرمافزارهای مورد استفاده، احتمال جنگ سایبری و هجوم تکنولوژیکی دشمن، طراحی ویروسها و هکرهای قوی برای اختلال در سیستم رأیگیری، نا امن کردن فضای تبادل اطلاعات و دادههای مرتبط با انتخابات در روز رأیگیری، جاسوسی رایانه ای و... بخشی از نقاط ضعف و معایب الکترونیکی شدن انتخابات است.
4. براساس اطلاعات موجود اولین جرم اینترنتی در ایران در تاریخ 26 خرداد 1378 به وقوع پیوست. یک کارگر چاپخانه و یک دانشجوی رشته رایانه در کرمان اقدام به جعل چکهای تضمینی مسافرتی کردند و بعد از این بود که گروههای هکر موسوم به «مش قاسم» و... جرمهای دیگری را مرتکب میشدند. مواردی چون جعل اسکناس، اسناد و بلیطهای شرکتهای اتوبوسرانی، جعل اسناد دولتی از قبیل گواهینامه، مدرک تحصیلی، کارت پایان خدمت و جعل چکهای مسافرتی و عادی.
4. با توجه به آمارهای سال 93 و همین طور 9 ماهه سال جاری، هم میزان کشفیات جرایم اینترنتی و رایانه ای افزایش یافته و هم موارد جرم رخ داده و دارای شاکی مانند سوء استفاده از کارتهای اعتباری، کلاهبرداری، مزاحمت، کپی رایت، جعل، انتشار سی.دی مستهجن از بازیگران زن و... بیش از 30 درصد افزایش داشته است.
5. ویروس «استاکس نت» با استفاده از نقص امنیتی در میانبرهای ویندوز، با آلوده کردن رایانههای کاربران صنعتی در اواسط تیر ماه 89 در سراسر جهان انتشار یافت. نخستین بار کارشناسان رایانهای بلاروس متوجه وجود ویروسی شدند که هدف آن سامانههای هدایتگر تأسیسات صنعتی است. براساس گزارش مجله Business week هدف از طراحی این بدافزار دستیابی به اطلاعات صنعتی ایران است. روزنامه نیویورک تایمز در مقالهای مدعی شد که «اسرائیل استاکسنت را در مرکز اتمی دیمونا و بر روی سانتریفیوژهای مشابهی که ایران از آنها در تأسیسات غنیسازی اورانیوم نطنز استفاده میکند با موفقیت آزمایش کرده بود.» (وبگاه نیویورک تایمز / 26 دی 89)
براساس کارشناسان شرکت سیمانتک، این بدافزار به دنبال خرابکاری در تأسیسات غنیسازی اورانیوم نطنز بوده است. در این زمینه چند نکته، گفتنی است:
نکته اول آنکه وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور در آبان ماه 89 اعلام کرد که رایانههای آلوده شده به این ویروس شناسایی و در مرحله پاکسازی قرار دارند. وی همچنین اظهار کرد که منشأ ورود این ویروس به ایران نه از طریق شبکه اینترنت بلکه از طریق حافظههای جانبی بوده که افرادی از خارج از کشور به ایران آورده و بدون بررسی لازم به رایانههایی در داخل ایران متصل کردهاند.
نکته دوم آنکه یک مطالعه درباره گسترش استاکسنت که توسط سیمانتک انجام گرفت، نشان داد که کشورهای آسیبدیده در روزهای اولیه انتشار ویروس، ایران، اندونزی و هند بودند.
و بالاخره نکته سوم آنکه اگرچه ویروس استاکسنت پیش از ایران، سیستمهایی را در اندونزی، هند و پاکستان هم آلوده کرده بود، اما برخی متخصصان امنیتی معتقدند این کد مخرب برای تخریب نیروگاههایی مشخص طراحی شده و اهداف پیش از ایران صرفاً برای تست دامنه تأثیر آن، هدف حمله قرار گرفتند. البته دست پشتیبانی دولتهای غربی مخالف جمهوری اسلامی را میتوان در پس پروژه بزرگ و پیچیده استاکس نت دید.
با توجه به آنچه گفته آمد به نظر میرسد برای اتخاذ تصمیم نهایی برای برگزاری الکترونیکی انتخابات 7 اسفند باید به چند نکته مهم حساس بود:
اول: با توجه به تجارب برگزاری انتخابات در ادوار گذشته، باید نحوه اجرای انتخابات و شیوهنامه اداری آن از هر حیث با گفتوگوی درون سازمانی فیمابین متولیان نظارتی و اجرایی انتخابات نهایی شود و زیبنده نیست این موضوع و یا مسائل مشابه دیگر قبل از آنکه منتج به نتیجه شود رسانهای گردد و شبهه اختلاف و مجادله میان ناظر و مجری در اذهان تداعی شود. دوم: پیامدها و آثار مثبت و منفی احصا شده الکترونیکی کردن انتخابات با دقت و هوشیاری لازم واکاوی شود و براساس قاعده «هزینه- فایده» به این جمعبندی دست یافت که کدام شیوه میتواند نتیجهای ایدهآل و مناسب را به همراه آورد و البته براین باور باید پای فشرد که نباید حیثیت و هیمنه نظام اسلامی را به زلف سرعت و دقت در برپایی انتخابات گره زد.
سوم: با نفوذ هکرهای جاسوسی در شبکه اینترنتی و رایانهای کشور تبعاتی متوجه منافع ملی و حیاتی کشور و نظام میشود؛ از جمله فراهم شدن امکان سوء استفاده برخی از جریانهای معاند نظام برای نفوذ به اطلاعات و دادههای انتخابات و بینظم کردن سامانههای هدایتی، نظارتی، مدیریتی و اجرایی آن و در نتیجه زیر سؤال رفتن امنیت و سیستمهای حفاظت- اطلاعات سایبری و به مخاطره افتادن برخی اطلاعات حساس و بالاخره وقوع خسارتها و ضررهای سنگین اقتصادی به نرمافزارها و سختافزارهای شبکههای شرکتهای دولتی و حتی خصوصی.
چهارم: با فرض پذیرش ایمن کردن رایانههای اداری با ابزار و نرمافزارهای ضد جاسوسی و انتخاب شبکههای ارتباطی امن برای جلوگیری از استراق سمع و بکارگیری تلههای سیستمی و عدم اعتماد گسترده به ابزارها و نرمافزارهای مورد استفاده و تنظیم سیستمهای حفاظتی و امنیتی در برنامهنویسیهای رایانهای، آیا میتوان به وابستگی به سه شرکت عمده خدمات پستالکترونیک در جهان یعنی مایکروسافت، یاهو و AOL که بعضاً اقدامات مشکوک و موذیانهای با اهداف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... به انجام رساندهاند، خاتمه داد؟
پایان کلام آنکه وقتی چندی پیش انتخابات الکترونیکی در جامعه نظام پزشکی برگزار شد، به دلایل گوناگون از جمله عدم آموزش کاربران رایانه، این انتخابات مختل شد و به تعویق افتاد. این رخداد میتواند تجربه گرانسنگی برای متولیان انتخابات مجالس خبرگان و شورای اسلامی باشد.
به یاد داشته باشیم اگر گروههایی چون گروه «مشقاسم» نتوانند اختلالی در انتخابات الکترونیکی بوجود آورند، دشمنان این مرز و بوم، کمین کردههای نابکارند.
والسلام
بهمن درّی