در حالی سازمان ملل فردا را زمان آغاز نشست «ژنو - 3» اعلام کرده که این نشست شدیدا تحت‌الشعاع پیروزی‌های بزرگ ارتش سوریه به‌ویژه در شمال و جنوب این کشور قرار دارد.
تاکنون کشورهایی مثل عربستان و ترکیه تلاش می‌کردند نمایندگان گروه‌های تروریستی مورد حمایت خود را به عنوان  نمایندگان جریان‌های مخالف دمشق، به این نشست تحمیل کنند. اما پس از شکست‌های سنگین این گروه‌ها در نبردهای میدانی، این توطئه عملا با «بن‌بست»‌ مواجه شده است و دیگر موضوعیت ندارد.
طی دو هفته گذشته و به دنبال آزادسازی شهر ربیعه همه مسیرهای کمک‌رسانی ترکیه به تروریست‌های فعال در استان «لاذقیه» سوریه قطع شده و مسیرهای دیگر در استان حلب نیز به شدت در تنگنا قرار دارند.
ارتش سوریه طی این مدت همچنین، شهر استراتژیک «شیخ مسکین» را در جنوب تصرف کرد و با نزدیک شدن به مرزهای اردن، اکنون در نظر دارد طرح محاصره سراسری تروریست‌ها در «تمام سرزمین سوریه» را به اجرا بگذارد.
تقریبا همه این پیروزی‌ها با تلفات سنگین تروریست‌ها خصوصا در سطح فرماندهان و سرکردگان آنها همراه بوده و مهم‌ترین مورد آن، هلاکت «زهران علوش» فرمانده «جیش‌الاسلام» (4 دی ماه) در سوریه است؛ اتفاقی که کمر عربستان را حقیقتا شکست. در پی هلاکت این سرکرده، ریاض همه توان خود را به کار گرفت که میان جریان‌های تکفیری فعال در سوریه وحدت ایجاد کند و حتی زمینه‌های  دیدار «جان کری» وزیر خارجه آمریکا را با آنها فراهم کند. اما خوشبختانه این تلاش‌ها، پیامدهای مثبت چندانی برای جایگاه ریاض در سوریه نداشته است. رژیم آل سعود همچنین «محمد علوش» برادر «زهران علوش» را جانشین وی در جیش‌الاسلام کرد تا شاید بتواند این جنبش را از «فروپاشی» برهاند.
با این توصیفات، مشخص است که لشکر تروریسم عربستان کاملا شکست‌خورده و این رژیم با دستان خالی، انگیزه‌ای برای حضور در نشست «ژنو - 3» را ندارد. به این وضعیت تکفیری - سعودی، هشدار آمریکا را هم اضافه کنید که گفته، اگر این جبهه اختلافات را کنار نگذارند، نباید روی کمک‌های آمریکا حساب کنند.
علاوه بر این تحولات، نشانه‌های یک سناریوی «بدتر» برای جبهه سعودی - ترکیه‌ای - تکفیری نیز در حال ظاهر شدن است؛ ایالات متحده که تاکنون در ارتباط با شرط کناره‌گیری‌«بشار اسد» از قدرت کوتاه نمی‌آمد، اکنون تحت فشار شرایط، این شرط خود را پس گرفته و به نظر می‌رسد که در حال تغییر تاکتیک‌های خود نسبت به بحران سوریه است.
انگیزه دولت آنکارا نیز مثل ریاض، در ارتباط با برگزاری نشست «ژنو - 3» کمرنگ شده است. البته ترکیه مشارکت یک حزب کُرد سوری در نشست فوق را بهانه کرده است. «مولود چاوش اوغلو» وزیر خارجه ترکیه، گفته: «اگر حزب اتحاد دموکراتیک سوریه (حزب کُردها) به مذاکرات ژنو دعوت شود، ترکیه این نشست را تحریم خواهد کرد.»
در یک جمع‌بندی، دولت‌های آنکارا و ریاض به نوعی حق دارند در مسیر برگزاری نشست فردا، سنگ‌اندازی کنند چون تقریبا همه عوامل فشار برای تغییر نظام سیاسی سوریه از طریق این نشست را از دست داده‌اند.
اما، حاشیه‌‌گزینی این دو کشور هم حکم مرگ برای آنها را دارد؛ چون اگر اوضاع به همین منوال پیش برود و نشست «ژنو - 3» در غیاب آنها، به یک روند سیاسی معقول با چاشنی  انتخابات دموکراتیک، رای بدهد، عملا همه توطئه‌های پنج ساله‌ ترکیه، عربستان و دیگر حامیان تروریست‌های فعال در سوریه نیست و نابود می‌شود.