شهید «رضا سلیمانی» 1347/6/28 در ابهر به دنیا آمد. او چون از نعمت صوت خوش برخوردار بود ضمن آموزش تجوید و قواعد قرائت و نیز احکام و اصول عقاید و حدیث، در جلسات مذهبی در مسابقات مختلف قرآن شرکت می‌کرد و چندین بار در مسابقات استانی مقام ممتازی را کسب کرده بود. سال 1362 برای اولین بار در جبهه جنگ شرکت کرد و بعد از آن فعالیت‌های خود را در زمینه‌های فرهنگی و هنری از جمله فعال کردن انجمن اسلامی دبیرستان متمرکز نمود. زمانی که خود را آماده شرکت در کنکور و امتحانات سال چهارم دبیرستان می‌کرد، احساس تکلیف کرد که به فرمان امام در جبهه حضور یابد. او سرانجام به آرزوی خود نائل و در1365/2/12 در جبهه فاو (در ادامه عملیات والفجر 8) به دیدار یار شتافت و پیکر مطهرش بعد از تشییع در گلزار شهدای ابهر به خاک سپرده شد. «پدرش بعد از شهادت او، منزل خود را تبدیل به «حسینیه شهید رضا سلیمانی» کرد. از این شهید دهها مناجات عارفانه که بيانگر روح تشنه شهادت و شوق وصال به محبوب اوست به یادگار مانده است. فرازی از وصیت‌نامه شهید: درود بر آنانكه به دنيا پرستي و آنچه كه انسان را از خدا دور می‌گرداند پشت كرده‌اند.... همانند حسين(ع) بر مرگ سرخ لبخند عشق می‌زنند؛ عشق به حسين ( ع) و حقيقت از قلب هر بسيجي زبانه می‌كشد، هر كس تاب درك اين عشق را نداشته باشد، دل كندن او از اين وابستگي‌ها سخت می‌شود. پيوند قلبي با خدا، عشق به حسين و راه او را به دنبال خواهد داشت. و آنگاه هنگام سر دادن آهنگ وصال است كه با آغوشي باز مرگ را پذيرا می‌شود. بنده‌اي بودم كه در طول زيستنم آنچنان از فرمان خدايم فرمانبرداري نكردم و آنچنان كه خدا می‌خواست نبودم ولي از آنجا كه در رحمت خداوند به سوي هر گناهكار و اميدوار باز است من هم به رحمت او اميدوارم.
....چه صفايي دارد كه انسان قدرتي در دست داشته باشد تا بتواند افسار شيطان را در دست گيرد و فقط مطيع فرمان خدا باشد و اين در سايه ترك معاصي و ايمان قلبي به خداست.