متاسفانه طی سالیان اخیر، عده‌ای به ترس از چربی مبتلا شده‌اند در صورتی که بدن به مقداری چربی نیاز دارد و قرار نیست همواره نگران چربی بدن باشیم. باید دانست که چربی به 2 صورت در بدن تجمع پیدا می‌کند. گاهی چربی در زیر پوست، ران، باسن و شکم جمع می‌شود که افراد متوجه آن می‌شوند. گاهی هم چربی در اطراف ارگان‌های حیاتی بدن مانند قلب، شش‌ها، کبد و... جمع می‌شود. این نوع چربی که به چشم نمی‌آید و دیده نمی‌شود چربی احشایی نام دارد.
بیشتر مردم از دیدن چربی‌های زیر پوست نگران و ناراحت می‌شوند این در حالی است که چربی‌های پنهان یا همان احشابی مشکل اصلی است که سلامت را تهدید می‌کند.
البته چربی‌های پنهان تا وقتی که به میزان کافی باشد، بسیار مفید است، زیرا چربی در اطراف ارگان‌های حیاتی نقش محافظتی دارد. اما وقتی حجم این چربی‌ها زیاد باشد مشکلاتی از قبیل فشار خون بالا، دیابت نوع 2، عوارض قلبی و برخی سرطان‌ها را به وجود می‌آورد.
در افرادی که مبتلا به چاقی هستند چربی‌ها نه فقط زیر پوست و اطراف ارگان‌ها را احاطه می‌کند، بلکه به داخل ارگان نیز نفوذ می‌کند و آن را از کار می‌اندازد. بیشترین جایی که چربی‌های زیرپوستی جمع می‌شوند، دور شکم هست. به همین منظور بهترین روش خانگی برای اینکه بدانیم چاق هستیم یا نه، اندازه‌گیری دور کمر است.
برخی معتقدند که اگر برای مردان اندازه کمر بیش از 102 سانتی‌‌متر و برای زنان بیش از 88 سانتی‌متر باشد، این چربی عامل خطر جدی محسوب می‌شود. البته در این موارد اختلاف‌نظرهایی وجود دارد، در واقع هر فردی خودش خوب می‌داند که چربی دور شکم و یا اضافه وزن دارد یا نه؟!
نداشتن تحرک، زنگ خطر
نکته قابل توجه اینجاست که چربی شکمی نشانه وجود چربی خطرناک جمع شده در اطراف ارگان‌های حیاتی بدن است. البته بهتر است بدانید حتی افراد لاغر هم ممکن است چربی احشایی زیادی داشته باشند اما چون این چربی به چشم نمی‌آید، فکر نمی‌‌کنند که خطرناک باشد.
بخشی از این مشکل به ژنتیک افراد مرتبط است و بعضی از افراد به طور ژنتیکی مستعد تجمع چربی احشایی در بدن خود هستند اما تجمع این چربی به نداشتن تحرک بدنی نیز مرتبط است. پس نداشتن تحرک باعث افزایش چربی احشایی (جمع شدن چربی دور قلب، کلیه، کبد و...) می‌شود که هم در افراد چاق و هم در افراد لاغر کم‌تحرک وجود دارد.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که فقط با رژیم غذایی وزن خود را ثابت نگه داشته‌اند و ورزش نمی‌کنند، حجم بیشتری از چربی احشایی در بدن آنها تجمع می‌کند بنابراین باید به همه توصیه کرد با هر اندام و هر وزنی که دارند، ورزش کنند.
انباشته شدن چربی در نواحی مختلف بدن
جدا از مسائل ژنتیکی و برخی بیماری‌ها که باعث چاقی می‌شود، تغذیه غلط و مصرف بیش از حد مواد غذایی پرچرب و همچنین بی‌تحرکی و ورزش نکردن باعث افزایش چربی در نقاط مختلف بدن مانند شکم، ران و باسن می‌شود که برای از بین بردن این چربی‌های اضافی و داشتن اندامی مناسب باید پس از کاهش کالری دریافتی خود و پیروی از برنامه تغذیه‌ای صحیح، ورزش و فعالیت بدنی را جدی‌ بگیرید.
چند راهکار برای کاهش چربی‌های شکمی
۱- جراحی: بافت چربی، برای بدن یک انبار انرژی است و بدن مازاد نیاز خود را در آن ذخیره کرده، در مواقع نیاز، از آن برداشت می‌کند. پس باید کاری کرد که بدن نیازمند انرژی بافت چربی شود. دریافت کالری کمتر و ورزش کردن، راه رسیدن به این مقصود است. البته اکنون با روش‌های دیگری مثل جراحی نیز، این چربی‌ها را برمی‌دارند ولی اگر بتوانیم با ورزش، که سلامت عمومی بدن را به دنبال دارد، به کوچک کردن شکم کمک کنیم، به‌طور حتم به جراحی نیازی نخواهد بود. ضمن اینکه با جراحی فقط چربی‌های ظاهری و زیرپوستی را از بین می‌بریم، غافل از اینکه چربی‌های تجمع یافته دور برخی اعضای داخلی بدن از بین نمی‌رود و خطر سکته قلبی، افزایش فشار خون و دیابت و سایر بیماری‌ها همچنان ما را تهدید می‌کند.
کارشناسان تغذیه بر این باورند که با یک رژیم بسیار ساده و کم کالری و روزی یک ساعت فعالیت کم نه تنها می‌توان از شر چربی‌های شکم خلاص شد، بلکه می‌توان به وزن و اندام ایده‌آل رسید. یادتان باشد اگر دوست دارید زودتر به اندام ایده‌آل خود برسید باید ورزش کنید.
در واقع با ورزش، رژیم، خواب و مدیریت استرس تا کنترل چربی شکمی فاصله کمی داریم. اگر این راهکارها جدی گرفته شود، به میزان زیادی به سلامت فرد کمک می‌کند.
۲- رژیم غذایی مناسب: بسیاری از افرادی که درگیر کاهش وزن هستند باور دارند که باید کالری از دست بدهند. برای به دست آوردن این مهم لازم نیست دور غذا خوردن را خط قرمز بکشید. فقط کافی است کمی در میزان کالری دریافتی خود در طول روز تجدیدنظر کنید. هیچ رژیم غذایی معجزه‌آسایی برای آب کردن چربی‌های شکم وجود ندارد. اما اگر وزن کم شود اول چربی شکم آب می‌شود.
یک رژیم پر از فیبر توصیه ماست. نتایج تحقیقات نشان داده است که خوردن 10 گرم فیبر قابل حل در طول روز با هر نوع رژیمی، چربی احشایی را در طول زمان در بدن کاهش می‌دهد. 2 سیب کوچک، یک فنجان نخود سبز و نصف فنجان لوبیا چیتی در روز معادل 10 گرم فیبر است و این نیاز را تامین می‌کند. حتی خوردن نان پرفیبر در حفظ وزن متعادل بدن نقش دارد.
۳- خواب: داشتن خواب خوب شبانه در تنظیم وزن بسیار موثر است. افرادی که 6 تا 7 ساعت خواب خوب شبانه دارند، کمتر از دیگران چربی احشایی ذخیره می‌کنند.
۴- استرس: فردی که دچار استرس شدید است، کنترلی روی سلامت غذا و حجم آن ندارد. با وجودی که در دنیای امروز استرس امری انکارناپذیر است، اما بهتر است سعی کنید تا استرس را از خود دور کنید.
۵- ورزش: یادتان باشد بدن انسان قدرت سازگاری با هر شرایطی را دارد پس اگر شما شوک بی‌غذایی را نیز به بدن خود وارد کنید، بدن بعد از مدتی نسبت به این اتفاق سازگار شده و دیگر در اثر نخوردن وزنی از دست نمی‌دهد. در این میان تنها روشی که بدن در مقابل آن مقاوم نشده و در هر شرایطی واکنش مثبت در قبالش دارد ورزش کردن است.
به شما توصیه می‌کنیم با ورزش به جنگ توده‌های چربی بروید و بدن خود را با قحطی درگیر نکنید. ورزش شدید و سخت چربی را از بین می‌برد و سرعت تجمع چربی‌های احشایی را در بدن طی سالیان متمادی کند می‌کند.