(بدان ای سالک راه حق!) در روایتی با سند صحیح محمدبن مسلم می‌گوید: سمعت اباعبدالله(ع) یقول: از امام صادق(ع) شنیدم که می‌فرمود: «اترانی لااعرف خیارکم من شرارکم» تو خیال می‌کنی که من خوبان شما را از بدان شما نمی‌شناسم؟! حضرت قسم می‌خورند و می‌فرمایند: «بلی والله وان شرارکم من احب ان یوطأ عقبه» به خدا قسم شرهای شما کسانی هستند که می‌خواهند مردم را به دنبال خود بکشانند، یعنی می‌خواهند به ریاست برسند. «انه لابد من کذاب و عاجزالرأی» که برای رسیدن به این مقصود، گریزی از دروغگویی و «عاجز الرأی» ندارند. (بحارالانوار، ج 70، ص 152)
«عاجزالرأی» می‌تواند دو وجه مختلف معنایی داشته باشد: وجه اول این است که یک جاه‌طلب، دیگران را به دنبال خودش بکشد و ریاست باطله پیدا کند که بدون برو برگرد به وادی دروغ گفتن می‌رسد و با دروغ، کمالاتی فعلی، خلقی و دینی برای خود بسازد و دیگران را به دنبال خود بکشد. حال چه کسانی به دنبال یک دروغگو می‌روند؟ کسانی که از نظر عقلی پخته نیستند و به اصطلاح ساده و زودباور هستند حضرت به این گروه می‌گوید: «عاجزالرأی» پس یک جاه‌طلب، نیاز به دو چیز دارد، دروغ گفتن در ابعاد مختلف فعلی، صفات نفسانی و الهی، و آدم‌های ساده و نپخته که به دنبال او راه بیفتند و دروغ‌هایش را باور کنند. وجه دوم این است که جاه‌طلب‌ها یا دروغ می‌گویند و یا عاجز می‌مانند و جوابی ندارند، پس بدترین مردم کسی است که برای اینکه عده‌ای را دنبال خود راه بیندازد راهی جز دروغ گفتن یا عاجز ماندن در جواب ندارند.(1)
____________________
1- رسائل بندگی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 318