رسول گرامی اسلام(ص) می‌فرماید: خوشا به حال کسی که روز قیامت در نامه عملش، زیر هر گناهی جمله استغفرالله یافت شود.
(میزان الحکمه، ج 9، ح 15091)
آن حضرت در روایتی دیگر می‌فرماید: بدانید که در شما گناهان است و دارویتان استغفار (همان، ح 15100)
همچنین آن حضرت در بیانی دیگر می‌فرماید: ابلیس گفت: به عزتت سوگند که تا بندگانت جان در بدن دارند، از گمراه کردنشان دست نمی‌کشم، خداوند هم فرمود: به عزت و جلالم سوگند، تا زمانی که از من آمرزش بطلبند، آنان را می‌آمرزم. (همان، ح 15099)
در این رابطه از امام‌صادق(ع) نقل شده که فرمود: هرگاه بنده مومن گناهی مرتکب  شود، خداوند به او هفت ساعت مهلت می‌دهد، اگر از خدا طلب آمرزش کرد چیزی برای او نوشته نمی‌شود، و اگر آن ساعات گذشت و استغفار نکرد، برای او یک گناه نوشته می‌شود، و گاهی مومن پس از بیست سال به یاد گناهش می‌افتد و از خدا طلب آمرزش می‌کند و خدا او را می‌بخشد، ولی کافر در همان لحظه گناه خود را فراموش می‌کند. (الکافی، ج 2، ص 437)
امام‌رضا(ع) می‌فرماید: کسی که از گناهی استغفار کند و باز آن را انجام دهد مانند کسی است که پروردگارش را مسخره کرده است.
(میزان الحکمه، ج 9، ح 15132)