به گزارش مشرق، بیژن زنگنه و حامیانش، مسئولان نفتی دولت قبل را «گروهبان» نامیدند و خود را «ژنرال»‌های نفت، اما با بازگشت آنها به وزارت نفت، امید این بود که سوءمدیریت‌های سابق تکرار نخواهد شد؛ این در حالی است که مروری بر عملکرد زنگنه و تیمش در 2 سال اخیر، فاصله‌ای از بحران ندارد.
از آنجا که مهم‌ترین خروجی عملکرد وزرای نفت را در تولید و صادرات نفت باید جستجو کرد، براساس گزارش بانک مرکزی، تولید و صادرات نفت در دوره زعامت ژنرال زنگنه به شدت کاهش پیدا کرده است.
در حالی که نماگرهای فصلی بانک مرکزی، معتبرترین مرجع‌ آماری درباره رقم تولید و صادرات نفت کشور محسوب می‌شود، از یک سال پیش بانک مرکزی آمار تولید و صادرات نفت کشور را سانسور می‌کرد. این اتفاق سبب گمانه‌زنی درباره احتمال منفی شدن آمار و ارقام نفتی کشور و تلاش برای مخفی نگاه داشتن آن همچون سانسور سایر آمارهای منفی اقتصادی شد.
سرانجام در نماگر سه‌ماهه اول سال 1394 که با تاخیر طولانی‌مدت در هفته اول زمستان منتشر شده، آمار تولید و صادرات نفت کشور در یک سال اخیر در گزارش بانک مرکزی درج شد که نشان می‌دهد گمانه‌زنی‌ها درباره سقوط این دو شاخص مهم، درست بوده است.
مطابق این آمار، تولید نفت ایران نسبت به پایان دولت دهم (بهار 1392) حدود 600 هزار بشکه و صادرات نفت حدود 400 هزار بشکه افت پیدا کرده است.
تولید نفت در 2 سال اخیر بیش از 600 هزار بشکه افت پیدا کرده و از 3 میلیون و 711 هزار بشکه در روز در بهار 1392 به 3 میلیون و 93 هزار بشکه در بهار 1394 رسیده است.
در تمامی این مدت، مسئولان نفتی کشور چشم‌انتظار رفع فوری تحریم‌ها ماندند؛ اما با عدم لغو تحریم‌ها، وضعیت صادرات نفت ایران به شدت سقوط کرد.
همچنین به اعتبار آرامش بخشیدن یک‌طرفه به بازار (به واسطه توافق برجام) و خوش‌خیالی بی‌مبنا نسبت به عملکرد غرب و متحدان مرتجع آن، قیمت نفت از 90- 80 دلار به زیر 30 دلار سقوط کرده و بدین‌ترتیب در دوره مدیریت مدعیان ژنرالی، هم‌ کمیت صدور نفت و هم قیمت آن با سقوط شدید مواجه شده است!