حسین یزدان‌مهر اظهار کرد: به دنبال حفاری غیرمجاز در حریم بیرون شهر بادرود، کارشناسان این اداره پس از بازدید از محل موفق به شناسایی این مکان تاریخی شدند.
وی افزود: کارشناسان میراث فرهنگی پس از بررسی‌های اولیه سطحی نسبت به شناسایی محدوده وسیعی به وسعت حدود پنج هکتار، با آثار و شواهدی از معماری خشت و گلی مدفون شده در زیر ماسه‌های بادی مواجه شدند.
یزدانمهر تاکید کرد: وجود پراکندگی گسترده سفال‌های سطحی و سرباره‌های کوره‌های سفالگری بیانگر استقرار گسترده در دوره‌های اولیه اسلامی در این منطقه می‌باشد که به احتمال زیاد به دلیل تغییرات شرایط آب و هوایی خالی از سکنه شده و در گستره زمان در زیر شن‌های روان مدفون شده است.
وی تصریح کرد: بر اساس شواهد و داده‌های باستانشناسی قدمت این محوطه به دوره اولیه اسلامی برمی‌گردد.
یزدانمهر اظهار کرد: با توجه به گستردگی محوطه و نزدیکی آن با محوطه‌های پیرامون بادرود به احتمال فراوان این منطقه همان بادافشان قدیم بوده است.
وی افزود: با توجه به شناسایی محوطه مذکور و قرار گرفتن در فهرست آثار تاریخی اقدام‌های حفاظتی و بازدید مستمر از این محوطه تشدید شده است.
بخش کویری بادرود دارای 120 اثر تاریخی شناسایی شده دارد که تاکنون 17 اثر آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.