این کنفدراسیون اعلام کرده که از آمارهای دولت قطر برای رسیدن به این نتیجه‌ استفاده کرده است.آمارها نشان می‌دهد سالانه هزاران کارگری که در قطر کار می‌کنند، جان خود را از دست می‌دهند. از سال‌ 2012 تا 2013 بیش از 900 کارگر هندی، نپالی و بنگلادشی در قطر جان باخته‌اند. ITUC اعلام کرده است آمار جان باختگان بیش از هزار نفر در سال است.
قطر این ادعا را رد و اعلام کرده است این آمارها بی‌پایه و اساس هستند. قطر مدعی شده است که هیچ کارگری در قطر تاکنون جان خود را از دست نداده و دلیلی ندارد که تصور کنیم این اتفاق در آینده خواهد افتاد.
دولت قطر در بیانیه‌ای اعلام کرد: آنچه ITUC اعلام کرده است، تحریف آشکار حقیقت است. بعد از 14 میلیون ساعت کار، هیچ اتفاق بدی در پروژه‌ جا‌م جها‌نی رخ نداده است. این ناعادلانه است تمامی مرگ‌هایی که اتفاق افتاده و ممکن است دلایل دیگری داشته باشند را به حوادث مربوط به محیط کار ربط داد.اگر بخواهیم از منطق ITUC برای ارزیابی وضعیت کارگران المپیک 2012 نیز استفاده کنیم. باید بگوییم هر کارگری که در انگلیس بین سال‌های 2006 تا 2012 جان خود را از دست داده، قربانی المپیک بوده است.
در سال‌های اخیر زیر پا گذاشتن حقوق کارگران، یکی از نگرانی‌های اصلی برگزار کنندگان جا‌م جها‌نی بوده است. شرکت حقوقی DLA، در پاییز گذشته نیز گزارشی در‌ رابطه با وضعیت کارگران در قطر تهیه کرده بود تا به بررسی مشکل بپردازد.
18 ماه بعد از منتشر شدن گزارش، هنوز به بسیاری از توصیه‌هایی که در آن آمده، هیچ توجه نشد. حدودا 1.5 میلیون مهاجر در قطر کار می‌کنند که بیشتر آنها از نپال و هند هستند. رقم مهاجران تا دو سال آینده به دو میلیون نفر خواهدر سید.سازمان عفو بین‌الملل نیز اعلام کرده است که قطر پنج مورد مردم را نادیده گرفته است که یکی از آنها ندادن حقوق به موقع کارگران است.