اخبار ویژه
پیرزن فراموش کرده که داعش را خودش زائیده!
وزیرخارجه پیشین آمریکا و نامزد جایگزین اوباما در انتخابات گفت: لازمه نبرد موثرتر علیه داعش مقابله با رژیم ایران است و این دو از هم جدا نیستند.
هیلاری کلینتون نامزد دموکرات‌ها ضمن سخنانی در شورای روابط خارجی آمریکا گفت: چالش‌های رژیم ایران و داعش دو چالش جدا از یکدیگر نیستند. ما نمی‌توانیم رژیم ایران و داعش را به عنوان دو چالش جداگانه ببینیم. سیاستهای منطقه‌ای بیش از حد به هم تنیده است. افزایش اعتماد شرکای عرب ما و افزایش هزینه‌های ما برای مقابله با عملکرد و رفتارهای بد رژیم ایران باعث کمک به نبردی موثرتر علیه داعش خواهد شد.
کلینتون که درباره راهبرد پیشنهادی برای مبارزه با داعش سخن می‌گفت، افزود: برای مثال عملکرد ایران باعث شد که سعودی‌ها توجه خود را از سوریه به یمن تغییر دادند. پس ما باید روی یک رویکرد واحد کار کنیم. من در ماه سپتامبر یک طرح جامع برای مقابله با نفوذ رژیم ایران در منطقه و حمایت این رژیم از گروههای نیابتی تروریستی مثل حزب‌الله را تشریح کردم.
وی افزود: بخش زیادی از راهبرد در دو سوی مرز عراق و سوریه وابسته به نقش شرکای عرب و ترک ما است. گذار سیاسی به ما اجازه می‌دهد که به حکومت اسد خاتمه دهیم. آمریکا باید با شرکای عرب ما کار کند تا آنها را وادار به سرمایه‌گذاری بیشتر در نبرد علیه داعش بکند. هم‌اکنون تمرکز این کشورها روی دیگر عرصه‌ها است چون آنها در منطقه نگرانی‌هایی دارند که به طور خاص می‌توان به تهدید رژیم ایران اشاره کرد.
به گزارش «تایم. کوم» کلینتون گفت: در داخل مرز سوریه علاوه بر کردهایی که مشغول نبرد با داعش هستند، بزرگترین مانع برای اعزام نیروی زمینی بیشتر برای نبرد با داعش این است که گروههای مخالف سنی که امکان نبرد با داعش را دارند همچنان دغدغه فکری‌شان نبرد با رژیم اسد است.
وزیر خارجه سابق آمریکا همچنین گفته است: روسیه و رژیم ایران باید با این حقیقت روبرو شوند که ادامه حمایت از یک دیکتاتور شرور باعث ایجاد ثبات نخواهد شد. هم‌اکنون بیم من آن است که پوتین در حال وخیم کردن مسائل است.
وی افزود: روشن است که نقش مهمی برای روسیه به منظور کمک به حل مناقشه در سوریه وجود دارد. ما تمایل خود را برای کار با آنها به سمت یک نتیجه که باعث حفظ سوریه به عنوان یک کشور متحد و غیرفرقه‌ای شود و حقوق همه سوری‌ها در آن رعایت شود و نهادهای مهم دولتی دست نخورده باقی بماند، نشان دادیم.
گفتنی است دیروز روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز در اقدامی دیرهنگام و در تحلیلی مستند اعتراف کرد که آل‌سعود همان داعش است که در عربستان به حاکمیت رسیده است و حمایت آمریکا از حکومت آل‌سعود را حمایت از داعش دانست.
این تحلیل به گونه‌ای مشابه در شماره‌های دیروز فارین پالیسی از آمریکا و فایننشال‌تایمز انگلیس هم آمده بود. ضمن آن که خانم کلینتون که ظاهرا به علت پیری دچار آلزایمر شده است در کتاب خاطرات خود اعتراف کرده است که داعش ساخته آمریکاست و ایشان در نقش وزیر خارجه آمریکا به 112 کشور سفر کرده بود تا آنان را متقاعد کند که بلافاصله بعد از اعلام موجودیت داعش این گروه را در عراق و سوریه به رسمیت بشناسند.
تیم اقتصادی دولت افکارعمومی را ملعبه خود کرده است
«مردم به ثبات اقتصادی نیاز دارند و نه وام بیشتر».
محمدقلی یوسفی اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان این مطلب، از اختصاص چند هزار میلیارد تومان وام برای خرید خودرو انتقاد کرد و گفت: آنچه عیان است و ما الان شاهد آن هستیم، تزلزل در سیاست‌گذاری اقتصادی است. متاسفانه در اینجا بازی با افکار عمومی صورت گرفته است. این امر سرمایه اجتماعی را زیر سوال می‌برد و نیز این سوال به وجود می‌آید که آیا افرادی پیدا نمی‌شوند که تصمیمات پخته‌تری اتخاذ کنند؟ و تیم اقتصادی به این شکل و به راحتی افکار عمومی و برنامه‌های مردم را ملعبه دست خود نسازد و باعث بی‌ثباتی در سیاست‌ها نشود. به هر علتی که این برنامه صورت گرفت، تصمیم نادرستی بود و این تزلزل در سیاست‌گذاری و بی‌ثباتی در اجرای آن اثرات بلندمدت خود را هم در بخش خصوصی و هم در روابط خارجی وارد می‌سازد. در حال حاضر وضعیتی به وجود آمده است که سیاستهای پولی هر چند وقت یک بار دچار تغییر می‌شود.
وی در مصاحبه با روزنامه آرمان خاطر نشان کرد: ما با دو دولت یا چند کشور رو به رو نیستیم؛ رئیس بانک مرکزی، وزیر صنعت و نیز متولیان خودروسازی که از مهم‌ترین صنایع کشور است همگی عضو یک دولت هستند. بنابراین اگر به همین سادگی یک تفاهم از بین برود بسیار دردناک است، زیرا فعالان اقتصادی برای سرمایه‌گذاری‌های کلان باید به دولت اعتماد داشته باشند که در چنین شرایطی تمام اعتمادها سلب می‌شود. گذشته از این باید هدف از اجرای برنامه‌ها مشخص باشد. آیا با اعطای حتی بیش از 110 هزار وام خودرو تمام مشکلات خودروسازی کشور برطرف می‌شود؟ مسلما با این برنامه هیچ کدام از مشکلات رفع نمی‌شود.
یوسفی در پاسخ این سوال که «بانک مرکزی در این طرح بیش از 2750 میلیارد تومان اعتبار مالی برای فروش این تعداد از خودرو در نظر گرفته است. حال با فرض توانایی تامین این مقدار از نقدینگی، آیا بهتر نبود این نقدینگی به بخش تولید تزریق شود؟ یا به پرداخت بدهی‌ها توجه بیشتری می‌شد؟» اظهار داشت: هر تصمیمی که در هر زمان اتخاذ می‌شود باید معطوف به یک هدف باشد متاسفانه در این برنامه تصمیمات هدفمند نیست. مشخص نیست دولت با این سیاست‌ها چه اهدافی را دنبال می‌کند. متاسفانه سیاست‌گذاری‌های دولت هیچ کمکی به افزایش و بهبود تولید هیچ کدام از صنایع کشور نداشته است.
وی می‌افزاید: تزریق پول به جامعه در کوتاه‌مدت، رضایتمندی عده‌ای را در پی دارد، اما این وام‌ها در بلندمدت اثرات منفی می‌گذارند، زیرا مردم دنبال این وام‌ها نیستند. بلکه آنها بیش از وام به رفاه اجتماعی و ثبات اقتصادی نیاز دارند. مردم به دنبال محیط کسب و کار مناسب، افزایش درآمد و اطمینان خاطر از آینده شغلی فرزندان خود هستند.
آب‌نبات می‌دهند تا درّ غلتان از لاریجانی بگیرند
آیا اصلاح‌طلبان دولت دنبال پهن کردن فرش قرمز برای علی لاریجانی هستند یا نقشه دیگری دارند؟
مجله مثلث ضمن طرح این سؤال، از طرح فریب اصلاح‌طلبان خبر داد و نوشت: نگاهی به تاریخ یادآوری می‌کند لاریجانی زاویه‌هایی با حسن روحانی داشته است. آنجا که لاریجانی در آغاز پذیرش جانشینی روحانی در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، انتقادات صریحی نسبت به او مطرح کرده و گفته بود «روش دیپلماسی سنتی ما در پرونده هسته‌ای دیگر جوابگو نیست، چون نخبگان کشور در آن نقشی ندارند. دیپلماسی مدرن به بحث‌های کارشناسی اتکا می‌کند.» یا آنجا که در جمع دانشجویان دانشگاه شریف در پاسخ به پرسشی در خصوص جمله معروف «در غلتان و آب‌نبات»، گفت «در آن زمان که آقای روحانی مسئول مذاکرات مسائل هسته‌ای ایران بودند از راه‌هایی استفاده می‌کردند که راه‌های صحیحی برای مذاکره نبود و من مکررا به آنها در خصوص عواقب این گونه مذاکرات هشدار داده بودم که هنوز هم معتقدم در آن زمان «در غلطان را دادیم و آب‌نبات گرفتیم.» او همچنین در پاسخ به سؤالی در خصوص اینکه آیا دولت هشتم در مسائل هسته‌ای ایران کوتاهی کرده است یا خیر بار دیگر به طور تلویحی سیاستهای حسن روحانی در دوران اصلاحات را به باد انتقاد گرفت و پاسخ داد «تمام دولت‌های بعد از انقلاب در خصوص مسائل هسته‌ای ایران براساس ظرفیت‌ها و شرایط معمولی خود گام‌های مفیدی برداشته‌اند که این گام‌ها در دولت نهم رنگ و حمایت جدی‌تری به خود گرفت و پیروزی‌های اخیر نیز مدیون همین حمایت‌هاست.» حالا اما از آن روزها زمان زیادی گذشته و علی لاریجانی مانند گذشته فکر نمی‌کند. او یک مدافع تمام عیار برای حسن روحانی در تمام ماه‌های دوران صدارتش بوده است؛ از رأی اعتماد به وزرا گرفته تا ایام سخت و پرماجرای تصویب برجام در صحن علنی مجلس.
مثلث با بیان اینکه «اصلاح‌طلبان با آقای لاریجانی بازی می‌کنند» می‌افزاید: تصمیم‌سازان اصلاح‌طلب دیگر مانند گذشته نیستند. این چند سال آنچنان بر آنان سخت گذشته که اکنون از زاویه دیگری به دنیای سیاست رسمی ایران نگاه می‌کنند و آنها که روزی «فشار از پایین و چانه‌زنی از بالا» و «فتح سنگر به سنگر» را تئوریزه می‌کردند امروز متفاوت شده و می‌گویند رادیکال‌های اصلاح‌طلب راه انتخابات در پیش نگیرند. آن سوتر حتی صداهایی بلند کرده‌اند و از ائتلاف با اصولگرایان سخن به میان می‌آورند. اما درست در همین شلوغی است که می‌توان مهره‌چینی سیاست‌پیشگان را رصد کرد. اکنون که قبل از هر کس دیگری انتظار این است که محمدرضا عارف مورد حمایت‌شان باشد و از همین حالا او را به عنوان نامزد مورد نظرشان برای سرلیستی و ریاست مجلس مطرح کنند اما آنچنان صداهای متفاوتی شنیده می‌شود که هم از آشفتگی حکایت دارد و هم از یک نقشه از پیش تعیین شده. یک روز نام علی‌اکبر ناطق‌نوری به میان می‌آید، یک روز علی لاریجانی و روز دیگر محمدعلی نجفی، بی‌پرده و صریح می‌گویند؛ حد عارف تنها می‌تواند ریاست فراکسیون باشد و به طعنه و کنایه از توانایی‌های عارف سخن به میان می‌آورند. اما باید به این فکر کنیم که چرا تا این اندازه نام این شخصیت اصولگرا (لاریجانی) بر سر زبان اصلاح‌طلبان افتاده است. آیا این دعوت‌نامه انتخاباتی و این فرش قرمز از سر قرابت و محبت پدید آمده در این چند سال اخیر است یا آنها طرح دیگری در ذهن دارند؟
این تحلیل خاطرنشان می‌کند: علی لاریجانی اگرچه شباهت‌هایی با علی‌اکبر ناطق‌نوری دارد اما برای اصلاح طلبان تفاوت‌های زیادی هم در این مورد وجود دارد. آنها با علی لاریجانی زاویه داشته و دل خوشی از او ندارند. آنها همچنان چراغ و هویت را به یاد می‌آورند. پس چه شده که اینگونه به استقبال او رفته‌اند. بهتر است ماجرا را از این زاویه ببینیم؛ آنها می‌دانند که علی‌لاریجانی با طیف‌هایی از اصولگرایان اختلاف نظر دارد و درست روی همین نقطه سرمایه‌گذاری کرده‌اند. به یک معنا آنها بنا دارند تا با ارسال این کارت دعوت‌ها این زاویه را پررنگ‌تر کرده و به تعبیری با ایجاد فاصله علی لاریجانی را از حمایت اصولگرایان محروم کنند. آنها به دنبال بی‌پناه کردن علی لاریجانی هستند. یک سرمایه قابل توجه اصولگرایان در حال سوخت است و این یک سوی ماجراست. تصمیم‌سازان اصلاح‌طلب می‌خواهند شرایطی پدید آورند که ضمن آن با حاکم کردن آشفتگی و گرفتن زمان، امکان رسیدن به تصمیم واحد را از اصولگرایان گرفته و در همین شرایط به همسان‌سازی نظرات درونی پرداخته و البته با تسویه حساب‌های درون جناحی از دست افرادی چون محمدرضا عارف نیز راحت شوند. تبلیغ لاریجانی و در نهایت رها کردن او در لحظه آخر و البته معرفی نامزد نهایی که نزدیکترین فرد به خودشان باشد استراتژی اصلی آنهاست. واقعیت این است که اصلاح‌طلبان راست‌گرا مخصوصا کارگزاران نه عارف را می‌خواهند نه علی لاریجانی را. در این میان یک نکته هم نباید مغفول بماند. علی لاریجانی هم که یک شخصیت اصولگراست باید اکت‌های سیاسی‌اش را به گونه‌ای بالانس کند که اصلاح‌طلبان امکان استفاده از این پروژه فریب را از دست بدهند. او باید عنان این یکه‌تازی را از تبلیغات‌چی‌های اصلاح‌طلب بگیرد.
دولت با تداوم مسکن مهر می‌توانست به 170 شاخه صنعت رونق بدهد
وزیر راه دولت اصلاحات گفت: کابینه روحانی، کشش تحقق اهداف استراتژیک اقتصادی را ندارد و فقط غلو می‌کند.
احمد خرم در پاسخ این سؤال که «سیاست دولت را درباره بسته خروج از رکود اقتصادی چگونه ارزیابی می‌کنید؟ و فکر می‌کنید این بسته می‌تواند رکود ایجاد شده را کاهش دهد؟» به روزنامه آرمان گفت: سیاست دولت در بسته خروج از رکود را بیشتر می‌توان به یک مسکن برای دردهای اقتصادی تشبیه کرد که با پایان یافتن دوره تاثیر، مجددا مشکلات و دردها به اقتصاد باز خواهد گشت. اشتباه دولت یازدهم در اجرای سیاستهای اقتصادی کشور به گونه‌ای رکود را در اقتصاد تعمیق داده است که سیاستهای مقطعی از قبیل بسته خروج از رکود نمی‌تواند چاره‌ساز باشد.
دولت درباره سیاستهای ضدتورمی و رکود بسیار شتابزده عمل کرد. مسئولان اقتصادی دولت از ابتدای شروع فعالیت‌های خود برای کاهش نرخ تورم سیاست‌هایی را در پیش گرفتند که رکود را در اقتصاد تعمیق بخشید. این در حالی است که برای پیشگیری از رکود ایجاد شده مسئولان اقتصادی دولت باید دو سال دیرتر نسبت به کاهش نرخ تورم اقدام می‌کردند.
وی خاطرنشان کرد: اقدام شتابزده دولت درباره کاهش نرخ تورم موجب ایجاد بیکاری گسترده در ایران شد به گونه‌ای که طی سال 92، 192هزار شغل را در کشور از دست دادیم. از این رو لازم به ذکر است دولت یازدهم در اجرای سیاستهای اقتصادی دارای اشکالات ساختاری گسترده است به طوری که می‌توان گفت یک بخش کوچکی از رکود ایجاد شده در اقتصاد ایران متأثر از رکود جهانی و بخش بزرگی از آن به خاطر انقباضی عمل کردن دولت در سیاستهای اقتصادی است.
خرم در پاسخ این سوال که اظهارات اعضای دولت را درباره کاهش نرخ تورم و کنترل رکود اقتصادی چگونه ارزیابی می‌کنید؟ می‌گوید: هم‌اکنون دولت مدعی است که نرخ رشد اقتصادی را از منفی 5/6 درصد سال 92 به 3 درصد افزایش داده است. در حالی که وضعیت کنونی اقتصاد ایران بیانگر آن است که این ادعا از سوی دولت تنها یک غلو است. با توجه به عدم تحقق وعده‌ها به نظر می‌رسد کابینه دکتر روحانی کشش تحقق اهداف استراتژیک و طرح و برنامه ایشان را ندارند. 4-5 وزیر فعال و فداکار بیشتر در کابینه نیستند. کابینه کند تصمیم می‌گیرد. پروژه‌های زیادی داریم که پول دولتی نیاز ندارد. آقای روحانی اگر بخواهند هم‌زمان با حل مسائل سیاسی مسائل داخلی را هم سامان دهند باید با وزرا هر ماه، هر دو ماه، یک ساعت وقت بگذارند و برنامه‌ها را هماهنگ کنند.
وی خاطرنشان کرد: یکی از اقداماتی که دولت می‌توانست برای تحقق پیش‌بینی‌ها برای رشد اقتصادی و خروج از رکود انجام دهد تخصیص اعتبار برای پروژه مسکن مهر بود که با یک سرمایه سنگین 100 هزار میلیارد تومانی در میان سرمایه‌گذاری‌ها رها شده است. در دوره دولت نهم و دهم 52 هزار میلیارد تومان از سپرده‌های بانک‌های عامل نزد بانک مرکزی برای طرح مسکن مهر هزینه شد معادل همین میزان سرمایه را نیز مردم هزینه کردند. از تعداد پروژه‌های احداث شده یک میلیون قبلا واگذار شد. 500 تا 600 هزار واحد در دولت جدید. این در حالی است که هم‌اکنون میانگین بین 700 تا 800 هزار واحد نیمه‌کاره رها شده است؛ اتمام این واحدها به 25 هزار میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد که در صورت تخصیص اعتبار 170 شاخه صنعت فعال خواهد شد و در پی آن نقدینگی موجود در کشور به گردش درخواهد آمد.
وزیرخارجه پیشین آمریکا و نامزد جایگزین اوباما در انتخابات گفت: لازمه نبرد موثرتر علیه داعش مقابله با رژیم ایران است و این دو از هم جدا نیستند.
هیلاری کلینتون نامزد دموکرات‌ها ضمن سخنانی در شورای روابط خارجی آمریکا گفت: چالش‌های رژیم ایران و داعش دو چالش جدا از یکدیگر نیستند. ما نمی‌توانیم رژیم ایران و داعش را به عنوان دو چالش جداگانه ببینیم. سیاستهای منطقه‌ای بیش از حد به هم تنیده است. افزایش اعتماد شرکای عرب ما و افزایش هزینه‌های ما برای مقابله با عملکرد و رفتارهای بد رژیم ایران باعث کمک به نبردی موثرتر علیه داعش خواهد شد.
کلینتون که درباره راهبرد پیشنهادی برای مبارزه با داعش سخن می‌گفت، افزود: برای مثال عملکرد ایران باعث شد که سعودی‌ها توجه خود را از سوریه به یمن تغییر دادند. پس ما باید روی یک رویکرد واحد کار کنیم. من در ماه سپتامبر یک طرح جامع برای مقابله با نفوذ رژیم ایران در منطقه و حمایت این رژیم از گروههای نیابتی تروریستی مثل حزب‌الله را تشریح کردم.
وی افزود: بخش زیادی از راهبرد در دو سوی مرز عراق و سوریه وابسته به نقش شرکای عرب و ترک ما است. گذار سیاسی به ما اجازه می‌دهد که به حکومت اسد خاتمه دهیم. آمریکا باید با شرکای عرب ما کار کند تا آنها را وادار به سرمایه‌گذاری بیشتر در نبرد علیه داعش بکند. هم‌اکنون تمرکز این کشورها روی دیگر عرصه‌ها است چون آنها در منطقه نگرانی‌هایی دارند که به طور خاص می‌توان به تهدید رژیم ایران اشاره کرد.
به گزارش «تایم. کوم» کلینتون گفت: در داخل مرز سوریه علاوه بر کردهایی که مشغول نبرد با داعش هستند، بزرگترین مانع برای اعزام نیروی زمینی بیشتر برای نبرد با داعش این است که گروههای مخالف سنی که امکان نبرد با داعش را دارند همچنان دغدغه فکری‌شان نبرد با رژیم اسد است.
وزیر خارجه سابق آمریکا همچنین گفته است: روسیه و رژیم ایران باید با این حقیقت روبرو شوند که ادامه حمایت از یک دیکتاتور شرور باعث ایجاد ثبات نخواهد شد. هم‌اکنون بیم من آن است که پوتین در حال وخیم کردن مسائل است.
وی افزود: روشن است که نقش مهمی برای روسیه به منظور کمک به حل مناقشه در سوریه وجود دارد. ما تمایل خود را برای کار با آنها به سمت یک نتیجه که باعث حفظ سوریه به عنوان یک کشور متحد و غیرفرقه‌ای شود و حقوق همه سوری‌ها در آن رعایت شود و نهادهای مهم دولتی دست نخورده باقی بماند، نشان دادیم.
گفتنی است دیروز روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز در اقدامی دیرهنگام و در تحلیلی مستند اعتراف کرد که آل‌سعود همان داعش است که در عربستان به حاکمیت رسیده است و حمایت آمریکا از حکومت آل‌سعود را حمایت از داعش دانست.
این تحلیل به گونه‌ای مشابه در شماره‌های دیروز فارین پالیسی از آمریکا و فایننشال‌تایمز انگلیس هم آمده بود. ضمن آن که خانم کلینتون که ظاهرا به علت پیری دچار آلزایمر شده است در کتاب خاطرات خود اعتراف کرده است که داعش ساخته آمریکاست و ایشان در نقش وزیر خارجه آمریکا به 112 کشور سفر کرده بود تا آنان را متقاعد کند که بلافاصله بعد از اعلام موجودیت داعش این گروه را در عراق و سوریه به رسمیت بشناسند.
تیم اقتصادی دولت افکارعمومی را ملعبه خود کرده است
«مردم به ثبات اقتصادی نیاز دارند و نه وام بیشتر».
محمدقلی یوسفی اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان این مطلب، از اختصاص چند هزار میلیارد تومان وام برای خرید خودرو انتقاد کرد و گفت: آنچه عیان است و ما الان شاهد آن هستیم، تزلزل در سیاست‌گذاری اقتصادی است. متاسفانه در اینجا بازی با افکار عمومی صورت گرفته است. این امر سرمایه اجتماعی را زیر سوال می‌برد و نیز این سوال به وجود می‌آید که آیا افرادی پیدا نمی‌شوند که تصمیمات پخته‌تری اتخاذ کنند؟ و تیم اقتصادی به این شکل و به راحتی افکار عمومی و برنامه‌های مردم را ملعبه دست خود نسازد و باعث بی‌ثباتی در سیاست‌ها نشود. به هر علتی که این برنامه صورت گرفت، تصمیم نادرستی بود و این تزلزل در سیاست‌گذاری و بی‌ثباتی در اجرای آن اثرات بلندمدت خود را هم در بخش خصوصی و هم در روابط خارجی وارد می‌سازد. در حال حاضر وضعیتی به وجود آمده است که سیاستهای پولی هر چند وقت یک بار دچار تغییر می‌شود.
وی در مصاحبه با روزنامه آرمان خاطر نشان کرد: ما با دو دولت یا چند کشور رو به رو نیستیم؛ رئیس بانک مرکزی، وزیر صنعت و نیز متولیان خودروسازی که از مهم‌ترین صنایع کشور است همگی عضو یک دولت هستند. بنابراین اگر به همین سادگی یک تفاهم از بین برود بسیار دردناک است، زیرا فعالان اقتصادی برای سرمایه‌گذاری‌های کلان باید به دولت اعتماد داشته باشند که در چنین شرایطی تمام اعتمادها سلب می‌شود. گذشته از این باید هدف از اجرای برنامه‌ها مشخص باشد. آیا با اعطای حتی بیش از 110 هزار وام خودرو تمام مشکلات خودروسازی کشور برطرف می‌شود؟ مسلما با این برنامه هیچ کدام از مشکلات رفع نمی‌شود.
یوسفی در پاسخ این سوال که «بانک مرکزی در این طرح بیش از 2750 میلیارد تومان اعتبار مالی برای فروش این تعداد از خودرو در نظر گرفته است. حال با فرض توانایی تامین این مقدار از نقدینگی، آیا بهتر نبود این نقدینگی به بخش تولید تزریق شود؟ یا به پرداخت بدهی‌ها توجه بیشتری می‌شد؟» اظهار داشت: هر تصمیمی که در هر زمان اتخاذ می‌شود باید معطوف به یک هدف باشد متاسفانه در این برنامه تصمیمات هدفمند نیست. مشخص نیست دولت با این سیاست‌ها چه اهدافی را دنبال می‌کند. متاسفانه سیاست‌گذاری‌های دولت هیچ کمکی به افزایش و بهبود تولید هیچ کدام از صنایع کشور نداشته است.
وی می‌افزاید: تزریق پول به جامعه در کوتاه‌مدت، رضایتمندی عده‌ای را در پی دارد، اما این وام‌ها در بلندمدت اثرات منفی می‌گذارند، زیرا مردم دنبال این وام‌ها نیستند. بلکه آنها بیش از وام به رفاه اجتماعی و ثبات اقتصادی نیاز دارند. مردم به دنبال محیط کسب و کار مناسب، افزایش درآمد و اطمینان خاطر از آینده شغلی فرزندان خود هستند.
آب‌نبات می‌دهند تا درّ غلتان از لاریجانی بگیرند
آیا اصلاح‌طلبان دولت دنبال پهن کردن فرش قرمز برای علی لاریجانی هستند یا نقشه دیگری دارند؟
مجله مثلث ضمن طرح این سؤال، از طرح فریب اصلاح‌طلبان خبر داد و نوشت: نگاهی به تاریخ یادآوری می‌کند لاریجانی زاویه‌هایی با حسن روحانی داشته است. آنجا که لاریجانی در آغاز پذیرش جانشینی روحانی در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، انتقادات صریحی نسبت به او مطرح کرده و گفته بود «روش دیپلماسی سنتی ما در پرونده هسته‌ای دیگر جوابگو نیست، چون نخبگان کشور در آن نقشی ندارند. دیپلماسی مدرن به بحث‌های کارشناسی اتکا می‌کند.» یا آنجا که در جمع دانشجویان دانشگاه شریف در پاسخ به پرسشی در خصوص جمله معروف «در غلتان و آب‌نبات»، گفت «در آن زمان که آقای روحانی مسئول مذاکرات مسائل هسته‌ای ایران بودند از راه‌هایی استفاده می‌کردند که راه‌های صحیحی برای مذاکره نبود و من مکررا به آنها در خصوص عواقب این گونه مذاکرات هشدار داده بودم که هنوز هم معتقدم در آن زمان «در غلطان را دادیم و آب‌نبات گرفتیم.» او همچنین در پاسخ به سؤالی در خصوص اینکه آیا دولت هشتم در مسائل هسته‌ای ایران کوتاهی کرده است یا خیر بار دیگر به طور تلویحی سیاستهای حسن روحانی در دوران اصلاحات را به باد انتقاد گرفت و پاسخ داد «تمام دولت‌های بعد از انقلاب در خصوص مسائل هسته‌ای ایران براساس ظرفیت‌ها و شرایط معمولی خود گام‌های مفیدی برداشته‌اند که این گام‌ها در دولت نهم رنگ و حمایت جدی‌تری به خود گرفت و پیروزی‌های اخیر نیز مدیون همین حمایت‌هاست.» حالا اما از آن روزها زمان زیادی گذشته و علی لاریجانی مانند گذشته فکر نمی‌کند. او یک مدافع تمام عیار برای حسن روحانی در تمام ماه‌های دوران صدارتش بوده است؛ از رأی اعتماد به وزرا گرفته تا ایام سخت و پرماجرای تصویب برجام در صحن علنی مجلس.
مثلث با بیان اینکه «اصلاح‌طلبان با آقای لاریجانی بازی می‌کنند» می‌افزاید: تصمیم‌سازان اصلاح‌طلب دیگر مانند گذشته نیستند. این چند سال آنچنان بر آنان سخت گذشته که اکنون از زاویه دیگری به دنیای سیاست رسمی ایران نگاه می‌کنند و آنها که روزی «فشار از پایین و چانه‌زنی از بالا» و «فتح سنگر به سنگر» را تئوریزه می‌کردند امروز متفاوت شده و می‌گویند رادیکال‌های اصلاح‌طلب راه انتخابات در پیش نگیرند. آن سوتر حتی صداهایی بلند کرده‌اند و از ائتلاف با اصولگرایان سخن به میان می‌آورند. اما درست در همین شلوغی است که می‌توان مهره‌چینی سیاست‌پیشگان را رصد کرد. اکنون که قبل از هر کس دیگری انتظار این است که محمدرضا عارف مورد حمایت‌شان باشد و از همین حالا او را به عنوان نامزد مورد نظرشان برای سرلیستی و ریاست مجلس مطرح کنند اما آنچنان صداهای متفاوتی شنیده می‌شود که هم از آشفتگی حکایت دارد و هم از یک نقشه از پیش تعیین شده. یک روز نام علی‌اکبر ناطق‌نوری به میان می‌آید، یک روز علی لاریجانی و روز دیگر محمدعلی نجفی، بی‌پرده و صریح می‌گویند؛ حد عارف تنها می‌تواند ریاست فراکسیون باشد و به طعنه و کنایه از توانایی‌های عارف سخن به میان می‌آورند. اما باید به این فکر کنیم که چرا تا این اندازه نام این شخصیت اصولگرا (لاریجانی) بر سر زبان اصلاح‌طلبان افتاده است. آیا این دعوت‌نامه انتخاباتی و این فرش قرمز از سر قرابت و محبت پدید آمده در این چند سال اخیر است یا آنها طرح دیگری در ذهن دارند؟
این تحلیل خاطرنشان می‌کند: علی لاریجانی اگرچه شباهت‌هایی با علی‌اکبر ناطق‌نوری دارد اما برای اصلاح طلبان تفاوت‌های زیادی هم در این مورد وجود دارد. آنها با علی لاریجانی زاویه داشته و دل خوشی از او ندارند. آنها همچنان چراغ و هویت را به یاد می‌آورند. پس چه شده که اینگونه به استقبال او رفته‌اند. بهتر است ماجرا را از این زاویه ببینیم؛ آنها می‌دانند که علی‌لاریجانی با طیف‌هایی از اصولگرایان اختلاف نظر دارد و درست روی همین نقطه سرمایه‌گذاری کرده‌اند. به یک معنا آنها بنا دارند تا با ارسال این کارت دعوت‌ها این زاویه را پررنگ‌تر کرده و به تعبیری با ایجاد فاصله علی لاریجانی را از حمایت اصولگرایان محروم کنند. آنها به دنبال بی‌پناه کردن علی لاریجانی هستند. یک سرمایه قابل توجه اصولگرایان در حال سوخت است و این یک سوی ماجراست. تصمیم‌سازان اصلاح‌طلب می‌خواهند شرایطی پدید آورند که ضمن آن با حاکم کردن آشفتگی و گرفتن زمان، امکان رسیدن به تصمیم واحد را از اصولگرایان گرفته و در همین شرایط به همسان‌سازی نظرات درونی پرداخته و البته با تسویه حساب‌های درون جناحی از دست افرادی چون محمدرضا عارف نیز راحت شوند. تبلیغ لاریجانی و در نهایت رها کردن او در لحظه آخر و البته معرفی نامزد نهایی که نزدیکترین فرد به خودشان باشد استراتژی اصلی آنهاست. واقعیت این است که اصلاح‌طلبان راست‌گرا مخصوصا کارگزاران نه عارف را می‌خواهند نه علی لاریجانی را. در این میان یک نکته هم نباید مغفول بماند. علی لاریجانی هم که یک شخصیت اصولگراست باید اکت‌های سیاسی‌اش را به گونه‌ای بالانس کند که اصلاح‌طلبان امکان استفاده از این پروژه فریب را از دست بدهند. او باید عنان این یکه‌تازی را از تبلیغات‌چی‌های اصلاح‌طلب بگیرد.
دولت با تداوم مسکن مهر می‌توانست به 170 شاخه صنعت رونق بدهد
وزیر راه دولت اصلاحات گفت: کابینه روحانی، کشش تحقق اهداف استراتژیک اقتصادی را ندارد و فقط غلو می‌کند.
احمد خرم در پاسخ این سؤال که «سیاست دولت را درباره بسته خروج از رکود اقتصادی چگونه ارزیابی می‌کنید؟ و فکر می‌کنید این بسته می‌تواند رکود ایجاد شده را کاهش دهد؟» به روزنامه آرمان گفت: سیاست دولت در بسته خروج از رکود را بیشتر می‌توان به یک مسکن برای دردهای اقتصادی تشبیه کرد که با پایان یافتن دوره تاثیر، مجددا مشکلات و دردها به اقتصاد باز خواهد گشت. اشتباه دولت یازدهم در اجرای سیاستهای اقتصادی کشور به گونه‌ای رکود را در اقتصاد تعمیق داده است که سیاستهای مقطعی از قبیل بسته خروج از رکود نمی‌تواند چاره‌ساز باشد.
دولت درباره سیاستهای ضدتورمی و رکود بسیار شتابزده عمل کرد. مسئولان اقتصادی دولت از ابتدای شروع فعالیت‌های خود برای کاهش نرخ تورم سیاست‌هایی را در پیش گرفتند که رکود را در اقتصاد تعمیق بخشید. این در حالی است که برای پیشگیری از رکود ایجاد شده مسئولان اقتصادی دولت باید دو سال دیرتر نسبت به کاهش نرخ تورم اقدام می‌کردند.
وی خاطرنشان کرد: اقدام شتابزده دولت درباره کاهش نرخ تورم موجب ایجاد بیکاری گسترده در ایران شد به گونه‌ای که طی سال 92، 192هزار شغل را در کشور از دست دادیم. از این رو لازم به ذکر است دولت یازدهم در اجرای سیاستهای اقتصادی دارای اشکالات ساختاری گسترده است به طوری که می‌توان گفت یک بخش کوچکی از رکود ایجاد شده در اقتصاد ایران متأثر از رکود جهانی و بخش بزرگی از آن به خاطر انقباضی عمل کردن دولت در سیاستهای اقتصادی است.
خرم در پاسخ این سوال که اظهارات اعضای دولت را درباره کاهش نرخ تورم و کنترل رکود اقتصادی چگونه ارزیابی می‌کنید؟ می‌گوید: هم‌اکنون دولت مدعی است که نرخ رشد اقتصادی را از منفی 5/6 درصد سال 92 به 3 درصد افزایش داده است. در حالی که وضعیت کنونی اقتصاد ایران بیانگر آن است که این ادعا از سوی دولت تنها یک غلو است. با توجه به عدم تحقق وعده‌ها به نظر می‌رسد کابینه دکتر روحانی کشش تحقق اهداف استراتژیک و طرح و برنامه ایشان را ندارند. 4-5 وزیر فعال و فداکار بیشتر در کابینه نیستند. کابینه کند تصمیم می‌گیرد. پروژه‌های زیادی داریم که پول دولتی نیاز ندارد. آقای روحانی اگر بخواهند هم‌زمان با حل مسائل سیاسی مسائل داخلی را هم سامان دهند باید با وزرا هر ماه، هر دو ماه، یک ساعت وقت بگذارند و برنامه‌ها را هماهنگ کنند.
وی خاطرنشان کرد: یکی از اقداماتی که دولت می‌توانست برای تحقق پیش‌بینی‌ها برای رشد اقتصادی و خروج از رکود انجام دهد تخصیص اعتبار برای پروژه مسکن مهر بود که با یک سرمایه سنگین 100 هزار میلیارد تومانی در میان سرمایه‌گذاری‌ها رها شده است. در دوره دولت نهم و دهم 52 هزار میلیارد تومان از سپرده‌های بانک‌های عامل نزد بانک مرکزی برای طرح مسکن مهر هزینه شد معادل همین میزان سرمایه را نیز مردم هزینه کردند. از تعداد پروژه‌های احداث شده یک میلیون قبلا واگذار شد. 500 تا 600 هزار واحد در دولت جدید. این در حالی است که هم‌اکنون میانگین بین 700 تا 800 هزار واحد نیمه‌کاره رها شده است؛ اتمام این واحدها به 25 هزار میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد که در صورت تخصیص اعتبار 170 شاخه صنعت فعال خواهد شد و در پی آن نقدینگی موجود در کشور به گردش درخواهد آمد.