دانشگاه در جبهه - ۱۲۸
دانشجوی شهید احمد حسینی
شهيد احمد حسینی در خرداد ماه سال 1344 در شهرستان بروجرد به دنيا آمد. وی در سال 1350 وارد دوره ابتدايي شد و دوره راهنمايي را نيز با موفقيت گذراند و در سال 58 در دبيرستان علامه بحرالعلوم بروجرد به تحصيل در رشته رياضي ادامه داد. در اين زمان او علاوه بر درس در سپاه پاسداران به عنوان جوانترين فرد لباس مقدس سربازي را به تن كرد.
او در سال 62 با كسب رتبه 155 در كشور موفق شد كه در رشته مهندسي كنترل برق در دانشگاه صنعتي اصفهان پذيرفته شود.
او بعد از پيروزي انقلاب مسئوليتهاي متفاوتي داشت كه ميتوان در این بین به عضویت در حزب جمهوري اسلامي، عضويت افتخاري سپاه پاسداران بروجرد، مسئوليت سرپرستي انجمن اسلامي دبيرستان بحرالعلوم و نيز انجمن اسلامي دانشگاه صنعتي و جهاد دانشگاهي اصفهان اشاره کرد.
با آغاز جنگ، او در طول حيات خود 4 بار به منطقه اعزام گرديد كه دو بار از آن در زمان دبيرستان و 2 بار در زمان تحصيل در دانشگاه بوده است.
او در 24 مرداد 1365 و همزمان با عيد سعید قربان در منطقه عملياتي فاو هنگامی که در حال برقراری ارتباط تلفني و تعمير آن بود بر اثر اصابت تركش به درجه رفيع شهادت نائل گرديد.
در بخشهایی از وصیتنامه شهید دانشجو «احمد حسینی» میخوانیم:
بعد از چندين سال خاموشى ملت اسلام، فرمانى رسيد که امتى مسلمان و متعهد عليه ظلم و جور زمان قيام کرد که شايد اسلام عزيزمان مدتها و حتى قرنها انتظار چنين قيامى را مىکرد تا خود را به جهانيان بشناساند. در اين قيام يکى از صحابه و فرزندان امام حسين(ع) را به رهبرى و امامت اين امت يکپارچه برگزينند تا اين قيام را به سوى هدف نهاييش رهنمون گردد. همچنين خداوند اطاعت چنين امامى را بر ما واجب کرد. امامى که عالم از سياست و تدبير و ديانتش انگشت تحير به دهان گرفته است و دشمنان اسلام به لرزه درآمده و مومنين و دوستانش را نيز به جنبش و قيام وادار کرده است. اين همه در اثر توجه خاص خداوند بر اين ملت است تا مسلمين را در دو جهان بلند مرتبه و دشمنان اسلام را در دو عالم خوار و ذليل و ناتوان گرداند و در اين ميان سختيها و ناگواريها نيز بر هر دو قوم وارد مىکند تا مقام اهل ايمان در نزد حضرت حق به امتحان معلوم گردد. وصيت مىکنم شما را به تقوى و نظم در امورتان و همچنين انجام مستجبات و واجبات و بعد از اينها دعا کردن براى جان و سلامتى امام(ره) و ظهور عاجل حضرت ولىعصر امام زمان(عج) را به شما توصيه مىکنم. و اما مقدار مال ناچيزى که دارم به مخارج دولت نيازمند آن است واريز نماييد و شايد مقدارى نماز و روزه قضا داشته باشم که از شما مىخواهم احتياطا بجا آوريد و باز هم از شما مىخواهم که از تمام دوستان و اقوام و خواهران و برادران حلالیت بطلبيد. و انشاءالله که خداوند به شما صبر و سعادت و توفيق عطا فرمايد.