کمخونی؛ پیشگیری و درمان
کمخونی زمانی اتفاق میافتد که خون فاقد هموگلوبین کافی بوده و میزان آن در زنان کمتر از 12 و در مردان از 13 کمتر باشد.
تالاسمی (مینور و ماژور)، آنمی داسی شکل و تعدادی از کمخونیهای همولیتیک که به دلیل تخریب زودتر از موعد گلبولهای قرمز ایجاد میشوند، از مهمترین آنمیها هستند.
شیوع بالای آنمی فقر آهن در سنین 15 تا 35 سالگی به علت کمبود آهن و کاهش جذب آن از روده باریک و همچنین ناکافی بودن میزان ویتامین B12 در بدن ایجاد میشود و در مواردی از بیماریهای مزمن مانند بیماریهای روماتیسمی و عفونی (سل) به طور شایع دیده میشود.
آنومی فقر آهن در زنان قبل از یائسگی به دلیل افزایش خونریزی ماهانه شایع است، این کمخونی در مردان که سابقه خونریزیهای دستگاه گوارش مانند زخمهای روده، معده یا بیماری التهاب روده دارند، دیده میشود.
کمخونیهای بدخیم بیشتر در افراد بالای 45 سال بروز میکنند و اغلب سیر مزمن دارند گاهی انواع بیماریها مانند روماتیسم مزمن و لوپوس نیز میتوانند موجب کمخونی شوند. بنابراین انجام آزمایشات و تستهای تکمیلی از نظر بررسی بدخیمی و بیماری التهابی و روماتیسمی در سنین بالا ضروری است.
آنومی فقر آهن نیز یکی از کمخونیهای شایع است که اگر به موقع تشخیص داده نشود، روی تمرکز فکری و قدرت یادگیری اثر منفی میگذارد.
از اینرو مصرف گوشت قرمز که منبع آهن قابل جذب و ویتامین B2 است از دو سالگی توصیه میشود.
با اینکه ممکن است شناخت و تشخیص علائم انواع کمخونی مشکل باشد، اما خوشبختانه با دارودرمانی و ایجاد تغییر در رژیم غذایی بیشتر کمخونیهای شایع قابل درمان هستند.