روزنامه آمریکایی «وال‌استریت ژورنال» در مقاله‌ای به قلم «پیتر کوهانلو» مدیر مرکز اکثریت ایرانی‌های ساکن آمریکا، سیاست‌های فعلی آمریکا را برای تغییر رفتار و تغییر نظام ایران زیر سوال برده و پنج راهکار دیگر را در این باره به کاخ سفید پیشنهاد می‌دهد.
در این مقاله با عنوان «یک نقشه راه برای تغییر نظام در تهران» آمده است که: «توافق هسته‌ای که باراک اوباما با ایران به امضاء رسانید، در آمریکا طرفدار چندانی ندارد. تقریباً دوسوم آمریکایی‌ها با این توافق مخالف هستند و اکثر کاندیداهای ریاست جمهوری حزب جمهوری‌خواه نیز قول داده‌اند تا از همان روزی که این سمت را بر عهده می‌گیرند، این توافق را برهم زنند. اما با توجه به اینکه چین، فرانسه، آلمان، روسیه و انگلیس نیز این توافق را امضاء کرده‌اند، نمی‌توان بسیاری ار تحریم‌های بین‌المللی را به راحتی بازگرداند. به قولی دیگر، برخی از مولفه‌های برجام در سال‌های آینده می‌تواند سیاست ایران را شکل دهد. اوباما تصور می‌کند که مشروعیت بخشیدن به نظام ایران و سرازیر کردن پول به داخل ایران می‌تواند باعث تغییر رفتار تهران شود. با توجه به سرکوب‌های موجود در داخل ایران، لفاظی‌ها علیه آمریکا و رژیم صهیونیستی و حمایت از تروریسم، نمی‌توان انتظار داشت که رفتار ایرانی‌ها تغییر کند. تغییر تنها زمانی حاصل می‌شود که توازنی را با حمایت از جریان مخالفان علیه جمهوری‌ اسلامی ایجاد نماید.»
وال‌استریت ژورنال در ادامه می‌نویسد دستیابی به چنین تغییری به بیش از امید نیاز دارد و این کار نیازمند نقشه است. پیشنهاد راهبردی وی برای مقابله با تهدید جمهوری اسلامی تقویت تلاش‌های «دیپلماسی عمومی» آمریکا است.
این روزنامه آمریکایی در نخستین پیشنهاد خود موضوع ادعایی نابرابری زن و مرد در ایران را پیش کشیده است. نویسنده با تشویق دولتمردان آمریکا برای خلق روش‌هایی جهت تشویق بی‏حجابی در میان زنان ایرانی، می‌نویسد: فعالان حاضر در میدان پیش از این به شکل خلاقانه و تحریک‌آمیزی به زنان ایران به عنوان شهروند درجه دوم پرداخته‌اند. به عنوان مثال، کمپین «آزادی یواشکی من» در فیس‌بوک از زنان ایرانی می‌خواهد تا با حجاب اجباری از طریق ارسال عکس‌های بدون حجاب در ملأ‌عام مخالفت کنند.
به گزارش مشرق، وال‌استریت ژورنال در دومین راهکار خود نیز به زنان پرداخته و ادامه می‌دهد: فدراسیون‌های ورزشی از قبیل کمیته بین‌المللی المپیک باید نظام ایران را به خاطر تبعیض علیه زنان و راه ندادن آنها به ورزشگاه‌ها تنبیه نمایند. تقبیح دولت‌مردان ایرانی در ملأ‌‌عام می‌تواند ادعای آنها در خصوص اینکه ایران مستعدترین کشور در خاورمیانه برای پیشرفت است را تضعیف نماید.
در سومین پیشنهاد، نویسنده وال استریت ژورنال با تاکید بر تولید نهادهای موازی برای تغییر در نظام سیاسی ایران می‌افزاید: پارلمانی آنلاین ایجاد گردد که در آن ایرانی‌ها بتوانند بحث سیاسی کنند. این پیشنهاد می‌تواند این امکان را برای ایرانی‌ها فراهم آورد تا برای اولین بار در چند دهه اخیر حرفهای خود را به گوش هموطنان خود برسانند. موسسه بین‌المللی جمهوری‌خواه و موسسه ملی دموکراتیک می‌توانند در این پروژه شرکت نمایند.
این روزنامه آمریکایی در گام چهارم کار روی مسائل دینی را عنوان کرده و با اشاره به فعالیت چندین ساله غرب در رواج حرکت‌های ضد اسلامی در ایران اظهار می‌کند: آمریکا باید آزادی مذهبی(!) در ایران را ترویج کند. حکومت مذهبی ایران بسیاری از ایرانی‌ها را نسبت به مذهب بی‌اعتماد کرده‌ است، اما بسیاری به دنبال اعتقاد واقعی می‌گردند. واشنگتن باید به صورت علنی از روحانیان و آیت‌الله‌هایی که خواستار جدایی دین از سیاست شده‌اند، حمایت نماید.
وال‌استریت ژورنال در پیشنهاد پایانی خود نیز روی مذهب تاکید کرده و خواستار حمایت و گسترش مسیحیت و تغییر مذهب در ایران شده و می‌افزاید: باید کاری کنیم تا در چند دهه در پیش رو بخشی از مقامات بلند پایه امنیتی و سیاسی ایران گرایشات مسیحی داشته باشند!
این بار بی‌بی سی
 دلال سازش شد
در ادامه عملیات روانی رسانه‌های غربی درباره امکان ارتباط ایران و آمریکا، این بار بی‌بی سی در گزارشی این دلالی را برعهده گرفت.
پایگاه انگلیسی «بی بی‌سی» در گزارشی تحت عنوان «ایران و آمریکا در سال 2017 دست خواهند داد؟» به بررسی روابط دو کشور با توجه به انتخابات پیش رو در ایران و آمریکا پرداخته و توافق هسته‌ای را به عنوان اهرم قدرت رئیس جمهور در انتخابات آینده معرفی می‌کند.
 «بی بی‌سی» آقای روحانی را مایل به دست دادن با اوباما دانسته و مخالفان داخلی -که از دیدگاه این رسانه انگلیسی تندرو هستند- را مانع از صورت پذیرفتن آن عنوان می‌کند. در این گزارش با اشاره به سخنرانی روحانی در سازمان ملل، آمده است: نه دست دادن با اوباما در کار بود و نه حتی یک تماس تلفنی مانند سال 2012. شاید آقای روحانی نمی‌خواسته در حالی که سیاست ایران لحظاتی حساس را پشت سر می‌گذارد و بررسی توافق هسته‌ای در مجلس ایران هنوز ادامه دارد، خشم تندروهای داخلی را برانگیزد.
 بی‌بی سی در ادامه می‌نویسد:  هر دو کشور در حال ورود به انتخاباتی هستند که لحن روابط پس از سال 2017 را تعیین خواهد کرد؛ ایرانی‌ها می‌خواهند بدانند چه کسی جانشین اوباما در کاخ سفید خواهد بود و آمریکایی‌ها در پی آنند که تا چه زمان با میانه روهایی مانند روحانی سر و کار خواهند داشت.
 انتخابات مجلس ایران در ماه فوریه برگزار خواهد شد و اصلاح‌طلبان امیدوارند بتوانند اکثریتی که در سال 2004 از دست دادند را دوباره به دست آورند. این کار سختی است اما معصومه ابتکار یکی از معاونین رئیس‌جمهور ایران در مصاحبه خود با بی‌بی‌سی در ماه آگوست به روشنی اظهار داشت که آقای روحانی معتقد است که توافق هسته‌ای اهرم قدرتی نسبت به دیگر احزاب سیاسی در اختیار او قرار داده است.
 «بی بی‌سی» تغییر محسوس در اوضاع اقتصادی مردم را لازمه موفقیت اصلاح طلبان دانسته و می‌نویسد: «موفقیت اصلاح طلبان به توانایی رئیس‌جمهور در ارائه تغییرات ملموس در اوضاع اقتصادی کشور وابسته است و از جمله آن، تغییراتی است که با لغو تحریم‌ها امکان پذیر خواهد بود. این موضوع به نوبه خود در شانس انتخاب مجدد روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2017 تعیین‌کننده خواهد بود.»
به گزارش جام نیوز، در انتهای این گزارش آمده است: «در صورتی که ایران و آمریکا به دنبال گام‌های بیشتری به سوی روابط حسنه باشند، دست دادن یک اصلاح‌طلب مانند روحانی و یک دموکرات مانند کلینتون در نشست عمومی سازمان ملل در سال 2017 می‌تواند فرصتی مناسب برای این موضوع باشد.»