وی در گفت‌وگو با آفتاب یزد با اشاره به اینکه اصولا استیضاح و سوال باید با هدف ارتقای عملکرد وزیر و وزارتخانه متبوع او باشد، گفت: به طور کلی نمی‌توان ادعا کرد که تندروهای مجلس به دنبال افزایش توان و ظرفیت‌ وزارتخانه‌ها باشند بلکه دقیقا درصدد هستند که مجموع دولت و کابینه یازدهم را ناکارآمد جلوه دهند.
خرم که خود کارنامه سیاهی در دوران تصدی وزارت راه در دوران اصلاحات داشته و فاجعه قطار نیشابور که به کشته و زخمی شدن چند صد نفر از هموطنانمان منجر شد،  یادگار دوران مدیریتی اوست، ظاهرا قضاوت‌های پیشین خود درباره دولت را فراموش کرده و حالا ریل عوض کرده و از در حمایت از دولتی برآمده که تا چندی قبل، علیه او انتقادات تند و آتشینی داشت! به عنوان نمونه وی در یکسالگی دولت یازدهم گفته بود دولت برای همیشه نمی‌تواند افشاگری کند  و این روند می‌تواند نتیجه منفی برای دولت داشته باشد.
احمد خرم در مصاحبه با یکی از روزنامه‌های زنجیره‌ای ضمن بیان اینکه «اگر دولت در این یک سال به توفیقی دست یافته باشد باید تعجب کرد» افزوده بود: می‌توانم بگویم دولت در سیاست خارجی موفق عمل کرده اما هنوز به نتیجه نهایی نرسیده است.
وی در پاسخ این سوال که «سیاست افشاگری تخلفات سابق می‌تواند ثمربخش باشد؟ گفته بود «این کار را باید در سه چهار ماه اول خدمتش انجام می‌داد. برای همیشه که نمی‌شود افشاگری کرد»، او برعکس امروز که دولت را موفق و استیضاح وزیر ناکارآمد را سیاسی می‌داند در حمله مستقیم دیگری، برنامه دولت را اشتباه خوانده و گفته بود: معتقدم یکی از اشتباهات دولت آقای روحانی این بود که قبل از اینکه بر اوضاع مدیریتی کشور مسلط شود یک برنامه صد روزه ارائه کرد و عنوان کرد که پس از این صد روز وضعیت کشور به خصوص در مسئله معیشت مردم بهتر خواهد شد...
 در کنار این مسئله باید عنوان کنم که مقدمات و زمینه‌های برنامه چهارساله دولت آقای روحانی هم مهیا نیست. برای اینکه دولت به اهداف خود دست پیدا کند چند شرط اساسی وجود دارد، اول اینکه دولت باید از خود «اراده» نشان دهد. خواستن و مطالبه کردن شرط اول است. شرط دوم که اراده را تکمیل می‌کند «دانایی» است، یعنی باید افراد کاربلد و تحصیل‌کرده اراده دولت را پیش ببرند. شرط سوم «توانستن» است؛ یعنی باید توانایی انجام اراده‌های دولت در بین اعضای کابینه وجود داشته باشد. شرط چهارم «شدن» است.
آن زمان خرم به اینکه دولت همه ‌توان خود را بر روی مذاکرات هسته‌ای معطوف کرده و معیشت مردم مغفول مانده هم اشاره کرده بود: «دولت نباید از ابتدا همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد تحریم‌ها قرار می‌داد. اگر دولت با همان همتی که در مذاکرات هسته‌ای از خود نشان داده به مسائل اقتصادی و معیشتی مردم توجه می‌کرد، بسیاری از مشکلات تاکنون حل شده بود.»
وی سپس در پاسخ به این سوال که «آیا به نظر شما فاصله دولت روحانی با مردم زیاد نشده است؟» گفت: «بله؛ من هم معتقدم چنین اتفاقی افتاده است»!
اما وی درباره شخص وزیر مسکن کنونی که در نقش مدافع سینه‌چاک به میدان آمده بود هم اظهارات جالبی دارد. او 4 ماه قبل گفته بود: «الان هماهنگی لازم بین وزرای اقتصادی وجود ندارد. نمونه‌اش همین مسکن مهر. یک سال و نیم است که دولت می‌خواهد درباره مسکن مهر تصمیم بگیرد که می‌خواهد بالاخره ادامه بدهد یا خیر.!... به نظر من وزیر راه و شهرسازی می‌توانست بهتر عمل کند آقای آخوندی در این مدت وزارتش باید به جای اینکه غصه‌خوار بانک مرکزی باشد، غصه‌خوار وزارت خودش می‌بود.
وزیر اسبق راه گفته بود: نقطه ضعف دولت فعلی همین (سن بالای وزیران) است. باید وزیران تازه‌نفسی انتخاب می‌شدند... تصمیمی که می‌شود در یک هفته گرفت، امروز یک سال طول می‌کشد. دولت باید در تصمیم‌گیری بین بیکاری، رکود و تورم، توازن را برقرار کند و در کنار ایجاد تعادل میان رکود و تورم باید به فکر اشتغال فارغ‌التحصیلان باشد.»
با توجه به اظهارات متناقض و مضحک احمد خرم ظرف چند ماه گذشته تا امروز، پیشنهاد می‌شود دولت ستاد ویژه‌ای به منظور هدایت سینه‌چاکان و حاضران همیشگی مصاحبه تشکیل دهد تا از بروز گاف‌های فاحش و عجیبی مثل سخنان احمد خرم جلوگیری کند!