چند واقعیت تلخ درخصوص چای
بوته چای جزو معدود گیاهانی است که به دلیل وجود سموم فراوان در بافت آن، در طبیعت هیچ آفت جدی به جز انسان ندارد! مزارع این گیاه نیاز به سمپاشی ندارند و هیچ چرنده، پرنده و حشرهای به آن نزدیک نمیشود. اگر در بین علوفه چهارپایان حتی کمی برگ چای باشد، حیوان به محض جویدن، آنها را از دهانش بیرون میریزد!
دکتر سیدعبدالله جعفرپور
در بسیاری از مناطق کشاورزی، برای آن که احشام و سایر حیوانات به مزارع و کشتزارهای مختلف نزدیک نشوند و زراعت را خراب نکنند، اطراف آنها را بوته چای میکارند. حیوانات با استشمام عطر چای فرار را برقرار ترجیح میدهند.
اولین واردکننده تخم این گیاه به ایران در اوایل دوره قاجار، انگلیسیها بودند که با همکاری عناصر خودفروختهای در دربار قاجار، کشت این گیاه و نوشیدن دم کرده آن را در ایران رواج دادند. «چای، مولد سودا در بدن و سودا مقدمه سرطان است!» واقعیت آن است که حکمای ایرانزمین از چند هزار سال قبل با این گیاه آشنایی داشته و به خوبی میدانستند که این گیاه ارزش غذایی ندارد و مصرف غیردارویی آن مضر است.
موادی که در اصطلاح علم شیمی ساختار مولکولی حلقوی دارند (مواد آروماتیک) سرطانزا هستند. «پلیفنول» یکی از مواد آروماتیک است که چای هم این ماده را دارد. فنول یک ماده دارای ترکیبات حلقوی است که برروی پوست، کبد و سیستم گوارش اثرات نامطلوبی میگذارد. جالب اینجاست که قریب به اتفاق مواد معطر شیمیایی که در کارخانجات به چای اضافه میکنند هم جزء مواد آروماتیک و سرطانزا هستند!
عادت بد بعد از غذا
مصرف چای (بهخصوص پس از غذا که سالهاست عادت بسیاری از ایرانیان شده است) جلوی جذب آهن معدنی موجود در غذاها را میگیرد که در نتیجه منجر به بروز بیماری کمخونی مزمن در مصرفکنندگان میشود. چای دارای ترکیباتی به نام تانن هم هست که مزه آن را تلخ میکند. تاننها با آهن، ایجاد رسوب میکنند که این رسوب به دلیل درشتی مولکول و سنگینی آن، غیرقابل جذب در بدن است. به همین دلیل اگر غذای مصرفی دارای آهن باشد و بلافاصله بعد از آن چای مصرف شود، از جذب آهن آن جلوگیری میکند. فراموش نکنید که عارضه کمخونی خود باعث دهها بیماری دیگر در بدن میشود.
همانگونه که گفته شد چای دارای مادهای است به نام تانن. این ماده بسیار مدر است و به همین خاطر مایعات بدن را دفع کرده و پلاسمای خون را غلیظ میکند. آنزیمها در پلاسمای غلیظ نمیتوانند فعالیت کنند و به همین دلیل مواد زائد در بدن انبار شده و موجب بیماریهای گوناگون میشود. همچنین تانن موجب فعالیت بیش از حد سلولهای اپیتلیال کلیه شده و کلیه را به مرور از کار میاندازد!
گیاه چای دارای مادهای است به نام اگزالیک اسید، که مسموم کننده بوده و اختلالات متابولیسمی ایجاد میکند. این ماده در کلیه رسوب کرده و سنگهای کلیوی اگزالیک را موجب میشود. علاوه بر آن مصرف چای دندانها را لکدار و سیاه میکند. همچنین چای ترشح اسید معده را تحریک میکند که به دلیل ماهیت اسیدی خود، در بروز زخم معده موثر است.
اعتیادی به نام چای
در هر فنجان چای بین 60 تا 75 میلیگرم «کافئین» وجود دارد که کلسترول بد خون را افزایش میدهد و عاملی میشود برای انفارکتوسهای قلبی و مغزی، ولی البته آرامبخش است و در درازمدت اعتیاد هم ایجاد میکند!
به دلیل وجود مقدار زیاد کافئین در چای، برای عدهای باعث تحریک اعصاب یا تپش قلب میشود. همچنین نوشیدن چای پر رنگ برای خانمها احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش میدهد.
ماده آرام بخش دیگری در چای وجود دارد به نام «تئین» که محرک سیستم اعصاب سمپاتیک است و موجب افزایش ترشح آدرنالین میشود. تئین موجب کاهش مقدار منیزیم داخل سلولها میشود. منیزیم مادهای است که در سلول قرار دارد تا با انواع سرطانها مبارزه کند و با نوشیدن چای این ماده مفید از بدن خارج میشود.
به نظر شما چرا اغلب افراد چایخور، هنگامی که تصمیم به ترک چای میگیرند با علایمی مشابه علایم معتادان موادمخدر در هنگام ترک مواد (همچون سر درد، بیخوابی، بیحوصلگی، آشفتگی روحی و...) مواجه میشوند؟! آیا این موضوع که ادعا شده تولیدکنندگان چای در کشورهای خارجی برای حفظ مشتریان خود به چای مواد افزودنی مضر و اعتیادآوری اضافه میکنند، قابل اعتنا نیست؟
چای به دلیل مواد افیونی طبیعی که در خود دارد و مواد شیمیایی که در فرآیند تولید به آن اضافه میشود، مقدمهای است برای پذیرش انواع اعتیادها.
اگر دقت کنید قریب به اتفاق مواد سمی در طبیعت طعم تلخ دارند و چای یکی از تلخترین گیاهان موجود در طبیعت است که البته با روشهای مختلف سعی در کاهش این تلخی و صد البته عادت دادن ذائقه مردم به آن دارند.
بدتر از چای سیاه!
همه اینها که گفته شد برای چای سبز که خشک شده سریع برگ سبز چای است هم صادق است. چای سیاه که دم کرده مضرتری از چای سبز است با انبار کردن برگ سبز چای در مکانهای گرم، پوشیده شدن و تخمیر این برگها، تغییر رنگ آنها به قهوهای و سیاه و سپس خشک کردن این برگهای پوسیده به دست میآید!
بدتر از چای سبز و چای سیاه، چایهای جدید طعمداری هستند که دارای اسانسهای شیمیایی مختلف بوده و تمامی مضرات دو نوع چای قبلی را دارند بعلاوه مضرات مواد شیمیایی عطری و طعمدهندههای مصنوعی!
یکی دیگر از موارد مرسوم در جشنها و گردهماییها، مصرف بسیاری از نوشیدنیها در لیوانهای یکبار مصرف پلاستیکی است. این ظروف بهخصوص در مجاورت با نوشیدنیهای داغ به سرعت مواد فوقالعاده سمی و خطرناک نفتی را آزاد میکنند. برای امتحان میتوانید در یکی از این لیوانها چای داغ بریزید و چند دقیقهای کنار بگذارید تا سرد شود. خواهید دید که پردهای از مواد نفتی روی آن میبندد!
در انواع چایهای بستهای (معروف به Teafix یا Lipton)، ضایعات تهماندههای چای که قابل ارائه به شکل عادی نیستند در بستههای کاغذی که برای جلوگیری از وارفتن آنها در آبجوش، پروسههای شیمیایی مختلفی روی آنها انجام شده و آغشته به انواع مواد مضر هستند قرار میگیرند. پارهای از مواد شیمیایی موجود در کاغذ مذکور در آب جوش حل شده و وارد بدن میشوند!
میدانیم که انصافاً دین اسلام کاملترین دین است و حتی درمورد جزئیترین موارد زندگی شخصی و اجتماعی دهها و صدها حدیث و روایت در کتب دینی ما نقل شده است. حال عجیب نیست با وجود آن که گیاه چای از پنج هزار سال قبل شناخته شده بوده است حتی یک مورد هم از معصومین و بزرگان دینی درباره خواص چای و توصیه به مصرف آن مطلبی در هیچ کتاب معتبری به ما نرسیده است؟!
ابوعلیسینا (نابغه طب اسلامی) در طب سنتی از چای به عنوان ماده پست غذایی نام میبرد و از آن فقط برای مصارف درمانی در شرایط خاص استفاده میکرده است.
بوته چای، کارخانه اکسیژنسازی
بعضی میپرسند اگر مصرف چای این قدر مضر است چرا خداوند آن را آفریده است؟! پاسخ ساده است: خداوند حکیم هیچ موجودی را در عالم بدون دلیل و حکمت خلق نکرده است!! بوته چای یکی از بهترین گیاهانی است که میتواند هوا را از انواع آلودگیها پاک کرده و حجم زیادی اکسیژن تولید کند. دلیل آن که هوای مزارع چای بسیار مطبوع است نیز همین واقعیت است. در حقیقت بشر امروز اگر عاقلانه فکر کند باید به جای خوردن برگهای چای، بوته آن را به عنوان یک تصفیهکننده عالی هوا در سرتاسر معابر شهرها بکارد. شاید یک دلیل دیگر برای آن که مصرف خوراکی چای مضر است همین باشد که این گیاه سموم موجود در هوا را به خود جذب میکند! همچنین به دلیل این که گیاه چای اسیدی است، ماده ضدعفونیکننده خوبی هم هست. لذا برای شستشوی چشمهای عفونی و لثههای عفونی مفید است. در طب سنتی برای درمان چشم عفونی شده نوزادان در عوض انواع و اقسام داروهای شیمیایی و آنتیبیوتیکها با استفاده از آب جوشانده چای چشم نوزاد را طی چند نوبت شستشو میدهند.
راهحل بهتر
رواج دهها دم کرده طبیعی خوشطعم، مفید و با صرفه جانشینان بسیار مطلوبی برای چای مضر هستند. به عنوان مثال میتوانید به تناوب از جوشانده بادرنجبویه (گیاه مورد علاقه زنبور عسل)، دم کرده برگ گیاه بهلیمو (گیاهی با برگهای شبیه نعنا)، دمکرده میوه نسترن، دم کرده گل گاوزبان، دم کرده بابونه، جوشانده تخم گشنیز (به صورت آسیاب شده)، دم کرده پونه، دم کرده زنجبیل، دمکرده زیرفون، دم کرده برگ تیول و دهها جوشانده و دم کرده طبیعی و مفید دیگر مصرف کنید.