غلامعلی جعفرزاده در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بازار سرمایه (سنا) اظهار داشت: هدف اصلی از اجرای طرح سهام عدالت، توزیع عادلانه ثروت بین تمام اقشار جامعه بوده است اما اگر  صاحبان این سهام بخواهند برگه‌هایی را که در دست دارند بفروشند و چیز دیگری بخرند، ثروت در یک جای دیگری به شکل ناعادلانه انباشت خواهد شد.
براساس قانون، آزادسازی سهام عدالت 10 سال زمان دارد که پایان این زمان انتهای سال 94 خواهد بود؛ البته به علت برگزاری مجامع شرکت‌ها در تیر هر سال، طبق قانون تا تابستان سال 95 فرصت باقی است.
همچنین اگر ظرف مدت 10 سال یا کمتر از آن ثمن معامله تخصیص یابد و از محل سود سهام تامین و به خزانه واریز شود، این سهام آزادسازی می‌شود تا در اختیار افراد قرار گیرد و اگر این اتفاق رخ ندهد میزانی که از سود سهام پرداخت شده آزاد می‌شود و مابقی در اختیار دولت خواهد بود.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه در ادامه افزود: برگه‌های سهام عدالت به شکل ارزان و منطقی به عده‌ای نیازمند واگذار شده است. حال اگر کسی بیاید و اینها را بخرد- که مفت هم می‌خرد- می‌تواند برود و در جایی دیگر انباشت ثروت ناعادلانه داشته باشد. بنابراین دولت باید نهایت دقت را  در این آزادسازی به خرج دهد تا این سرمایه به دست عده‌ای دلال که کمین کرده‌اند و می‌خواهند از آن سودهای کلان بیرون بکشند، نیفتد.
جعفرزاده گفت: سهام عدالت فی‌نفسه چیز خوبی بود ولی بعدها دچار اشکالاتی در اجرا و نحوه ساماندهی و مدیریت سهام شد، درست شبیه آنچه در ماجرای هدفمندی اتفاق افتاد. طرح خوبی شکل گرفت اما بعد از مسیر اصلی خود منحرف شد.
این نماینده مجلس در پاسخ به این سؤال که الگوی پیشنهادی شما برای واگذاری و آزادسازی سهام عدالت چیست، گفت: مدیریت سهام عدالت با همین تعاونی‌هایی که شکل گرفته درست است. منتهی تعاونی‌ها باید به سمت اقتصادی شدن پیش بروند که الان اقتصادی نیستند، ضمن اینکه آن مجموعه‌ای که به بورس آمده، همچنان باید در بورس باشد.