جمعی از مردم زمان رسول اکرم(ص) به حضور آن حضرت مشرف شدند و گفتند: ما اهل ایمانیم. فرمود! علامت ایمان شما چیست! گفتند: به هنگام نعمت شاکر و به هنگام بلا صابر هستیم. رضا به قضای خدا می‌دهیم و تسلیم امر خدا می‌باشیم. حضرت فرمود: «ان کنتم کذلک فلا تجمعوا ما لا تاکلون و لاتبنوا مالا تسکنون و لا تنافسوا فیما عنه ترحلون» اگر شما این چنین هستید، پس آنچه را که نخواهید خورد، انباشته نکنید و آنچه را که در آن سکونت نخواهید کرد، بنا نکنید و به آنچه که از او جدا خواهید شد، شوق و رغبت زیاد از خود نشان ندهید و برای به دست آوردن آن با هم به رقابت برنخیزید.(1)
در واقع شما انباردار دیگران هستید، جمع می‌کنید که دیگران بخورند. وگرنه خودتان نه جمع کرده‌ها را خواهید خورد و نه در آنچه که ساخته‌اید خواهید نشست. این دیگرانند که انباشته‌های شما را می‌خورند و در برج و بناهای شما می‌نشینند و شما در عالم پس از مرگ، به حساب و عقاب خدا مبتلا می‌شوید و فریاد «یا لیتنی قدمت لحیاتی» سر می‌دهید. حال آیا هیچ انسان عاقل با ایمانی که ایمان به روز حساب و عقاب خدا دارد، این چنین کاری از او صادر می‌شود؟!
___________________
1- المحجهًْ البیضاء، ج 7، 352