روزنامه جوان با اشاره به اعلام موجودیت حزب اتحاد ملت توسط اعضای حزب منحله مشارکت نوشت: در اساسنامه حزب مشارکت جدید که از قضا مدعی انحصاری امام نیز هستند نامی از ولایت‌فقیه نیامده بود تا پرستیژ روشنفکری خود را به غرب بنمایانند. دبیرکل انتخابی حزب جدید نیز صرفا بر آرمان‌هایی از انقلاب تاکید کرد که با آرمان‌های انقلاب فرانسه مشترک است.
در همایش پنج‌شنبه به صورت نمادین از اپوزیسیون برای حضور دعوت شده بود. ابراهیم یزدی، پیمان و... در صف اول همایش بودند و این خود پیام بزرگی است که توسعه سیاسی مدنظر یعنی چه؟
سوال اساسی این است که اپوزیسیونی که در کنگره‌های حزب مشارکت و نشست پنج‌شنبه دعوت شدند، بعد از امام از قدرت کنار گذاشته شدند یا در زمان حیات امام؟ آیا اصلاح‌طلبان امروز و استکبارستیزان دیروز در زمان طرد آنان پشتوانه امام بودند یا با وی مخالفت می‌کردند؟ این نقطه محل قضاوت درباره دگردیسی و تقابل این جریان با امام است. آیا مرحوم بازرگان در سال 1364 و در زمان حیات امام برای انتخابات ریاست جمهوری رد صلاحیت نشد؟ آیا کسانی که امروز ابراهیم یزدی و پیمان را دعوت به همایش‌های خویش می‌کنند آن روز به امام و شورای نگهبان اعتراض کردند؟ آیا اصلاح‌طلبان امروز نبودند که زمستان سال 1366 به امام نامه نوشتند؟
آیا اعضای حزب مشارکت شماره 2 نشنیده‌اند که «نهضت به اصطلاح آزادی صلاحیت هیچ امری اعم از قضایی، اجرایی و قانون‌گذاری را ندارد؟» آیا نشنیده‌اند که فرمود «نهضت آزادی نباید رسمیت داشته باشد و باید با قاطعیت با آن برخورد شود.» آیا نشنیده‌اند که بعد از نفوذ آنان در بیت‌ آیت‌الله منتظری، امام فرمود: «نباید برای رضایت چند لیبرال خود فروخته در اظهارنظرها و ابراز عقیده‌ها به گونه‌ای غلط عمل کنیم که حزب‌الله عزیز احساس کند جمهوری اسلامی از مواضع اصولی‌اش عدول کرده است.» آیا نشنیده‌اند که امام فرمود: «پس از 10 سال همچون گذشته معتقدم سپردن پست‌های کلیدی نظام به گروهی که عقیده خالص و واقعی به اسلام نداشته‌اند لطمه‌ای جبران‌ناپذیر بوده است.» ‌آیا نشنیده‌اند که امام فرمود: «انقلاب به هیچ گروهی بدهکاری ندارد و ما هنوز چوب اعتماد خود به گروه‌ها و لیبرال‌ها را می‌خوریم.»
مواجهه نظام با گروهک‌های ملی - مذهبی در زمان حیات امام اتفاق افتاده و توسعه سیاسی اصلاح‌طلبان نیز در مقابل امام طرح شد. در عین حال امروز هم امام نقطه کانون اصلی پیشگیری از انحراف انقلاب توسط استکبارستیزان دیروز، تجدیدنظرطلبان امروز است. برخی از اعضای مرکزی حزب جدید در جلسات طراحی براندازی همچون جلسه 1387/4/17 حزب مشارکت که بیش از 10 بار واژه «انقلاب رنگی» در آن استفاده شده است، حضور داشتند.
روزنامه جوان در پایان خاطرنشان می‌کند: ابعاد انقلاب امام توسط اصلاح‌طلبان در حد ایجاد یک «جمهوری» تنزل یافت و 21 جلد صحیفه امام به یک جمله «میزان رای ملت است» خلاصه شد که البته مواجهه با رای 25 میلیون مردم در انتخابات 1388 نشان داد این مدعا هم دروغی بیش نیست. بنابراین حزب مشارکت از 1378 تاکنون با وحدت دین و سیاست، اصل ولایت‌فقیه، سیاست‌های کلی نظام، استکبارستیزی مد نظر امام، دعوت و صدور انقلاب و حمایت از محرومین و مستضعفین جهان (که تا پایان حیات امام در بیانیه‌های سازمان مجاهدین انقلاب و مجمع روحانیون مبارز موج می‌زند)، مبارزه یا سکوت کرده یا پرخاشگر و طعنه‌زننده از کنار آن گذشته است و اکنون نیز بر همان صراط استوار است.