به بهانه حضور فیلم های تطهیر کننده فتنه در سی و دومین جشنواره فیلم فجر
حمایت از کودتا در جشنواره فیلم انقلاب!
مهدی نیک پندار
یکی از مصیبت های سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر در کنار کیفیت پایین فیلم ها، حضور دو، سه فیلمی است که به طور مستقیم و غیرمستقیم به وقایع سال 88 می پردازند. البته پرداختن به این مقطع مهم و پر حرف و حدیث تاریخ معاصر ما نه تنها عیب و اشکال نیست که اصلا جای انتقاد است که چرا فیلمسازهای ما به آن وقایع کمتر توجه می کنند. اما مسئله، نوع پرداختن به این وقایع است.
اشتباه نکنید! از یک هنرمند نمی توان توقع بی طرفی داشت. یک فیلمساز حق دارد و می تواند از موضع خودش حرف بزند. اما رجوع به سال 88 زمانی «گناه» می شود که «دروغ» و «تحریف» جای بیان واقعیت ها و حتی طرفداری از فلان جریان سیاسی را بگیرد. اتفاقی که درباره فیلم های امسال افتاده است. در این فیلم ها، همه چیز درباره سال 88 وارونه نمایش داده می شود. مثلا در فیلم «قصهها» واقعیت سال 88 این گونه وارونه شده که در آن آشوب های خیابانی، حق طلبی طبقات محروم و فقیر معرفی می شود! فیلم «عصبانی نیستم» هم چنین دروغ بزرگی را به خورد مخاطب خود داده است. این درحالی است که همه می دانند کودتای سال 88 منحصر به طبقه مرفه و شمال شهرنشینان بود و اصلا محرومان و مستضعفان در سال 88 در جبهه دیگری بودند.
اما اتفاق تکان دهنده، نمایش چنین فیلم های مغرضی در جشنواره فیلم فجر است. فیلم هایی که دردهای مردم را طعمه توجیه کودتای نامردمان و بی دردان قرار داده اند. نکته جالب توجه این است که پایگاه اجتماعی و سیاسی سازندگان این فیلم ها نیز اشرافیت است. یعنی همان پایگاهی که همچون سال 1332(کودتای 28 مرداد) در سال 88 نیز کودتای دیگری را سازماندهی کردند. البته از خالقان این آثار توقع چندانی نمی رود. اما مشکل از مدیرانی است که فضای ساخت چنین فیلم هایی را فراهم کردند و پذیرای نمایش آن ها در جشنواره فجر شدند.
آقای رضاداد! آقای داروغه زاده! چرا جشنواره ای که به نام و به یاد انقلاب برگزار می شود را محمل ستایش از کودتا و تطهیر کودتاچی ها قرار دادید؟ داغ حمایت از فتنه را در قبال کدام مدال پذیرفته اید؟ حالا که فیلمهای «اشراف دروغ گو» را وسیله ای برای آمال و منافع خود قرار داده اید، در بخش بین الملل جشنواره فجر انقلاب نیز فیلم هایی در ستایش شعبان بی مخ و پینوشه و هیتلر و موسولینی را نمایش میدادید تا کارتان تکمیل شود.
البته مشخص است که خود این آقایان نیز شجاعت کار خود را ندارند. چون نمایش یکی از فیلم های «عشق کودتا» را به شب پایانی موکول کرده اند تا دچار فضاسازی ها و پی آمدهای آن نشوند و کار را به اختتامیه و حواشی آن بکشانند و قسر در روند.
یکی از نمایندگان مجلس در گفت وگو با نسیم، در خصوص اکران یکی از فیلم های حامی فتنه در جشنواره فیلم فجر اظهار داشت: فیلمسازان ما باید فیلمهایی بسازند درباره خیانت و ظلمهایی که در فتنه 88 بر مردم شد. این توقع حداقلی مردم و مجلس از وزارت ارشاد است که کارگردانان عزیز کشور را به این سمت ببرند که تولیداتی اتفاق بیفتند که به مردم نشان دهد که در سال 88 فتنه گران چه بلایی بر سر مردم و آرامش آنها آوردند و پس از دستگیری آنها کشتن مردم متوقف شد.
وی افزود: در این آثار نشان داده شود کسانی که از فشار آوردن بر مردم خوشحال بودند چگونه اطلاعات کشور را می فروختند تا زمینه ساز تحریم های بیشتر علیه مردم باشند.
بذرپاش با بیان این که متولیان عرصه فرهنگی باید فیلمسازان را به این حوزه رهنمون کنند اظهار داشت: اگر در جشنواره فیلمهایی اکران شود که به دنبال تطهیر کسانی باشد که زندگی را بر مردم سخت کرده، آزادی مردم را نادیده گرفته و علیه جمهوریت نظام شورش راه انداختند تاریخ راجع به این مدیران و فیلمسازان قضاوت تاریکی خواهد کرد و مجلس هم به سهم خود به عنوان ناظر بر بخشهایی اجرایی از جمله وزارت ارشاد بر خود فرض می داند که موضوع را پیگیری کند.
این نماینده مجلس ضمن انتقاد از وزارت ارشاد گفت: خوب است که وزارت ارشاد از آمریکاییها یاد بگیرند که چگونه صنعت فیلمسازی را در راستای آرمانهای کشورشان به کار گرفتند اما متاسفانه در این حوزه مدیران فرهنگی ما نمره قبولی نمی گیرند.
وی در انتها افزود: این به منزله فرمایشی کردن هنر نیست بلکه به این معنا است که اگر قبول داریم که آرمان های متعالی امام و انقلاب باید در دهه فجر بار دیگر یادآوری شود باید دید چه میزان صنعت فیلمسازی در به نمایش گذاشتن اقتدار مردم و آرمان کشور و روحیه استکبارستیزی مردم قدم برداشته و موثر بوده است اما متاسفانه به نظر نمی رسد که این میزان موفقیت را شاهد باشیم.
نصرالله پژمانفر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در گفتوگو با فارس درباره حضور فیلمهای حامی فتنه در جشنواره فیلم فجر گفت: ما قبلا هم به دوستان درباره فیلمهای حامی فتنه در جشنواره تذکر داده بودیم و حتی رئیس محترم کمیسیون نیز در نامه به آقای ایوبی این مورد را متذکر شده بودند.وی افزود: رئیس سازمان سینمایی و مسئولان ارشاد هم قول داده بودند که در این مورد درست عمل کنند چراکه فتنه خط قرمز است و این مسئله باید مورد توجه همه باشد.
پژمانفر ادامه داد: برای من خیلی جالب است که به دروغ میآیند و نظام را متهم میکنند و آن وقت آقایان در جشنوارهای که به نام انقلاب است از آن پذیرایی میکنند.عضو کمیسیون فرهنگی گفت: من نمیدانم خط قرمز این آقایان چیست و یک فیلم باید چه باشد تا مقابلش بایستند اما گویی منافع همه مردم باید صرف منافع یک عده خاص در سینما باشد و این قابل تحمل نیست.
رئیس کارگروه هنر و رسانه کمیسیون فرهنگی گفت: خطاب ما به شخص وزیر است. آقای جنتی باید در این مورد پاسخگو باشد و حتما ما در مجلس با وزیر صحبت خواهیم کرد.
پژمانفر گفت: ویرانه نشان دادن کشور و شعار سیاسی دروغ دادن پس از آنکه امروز دیگر برای همه مسجل شده که جنجال تقلب یک فریبی بیش نبوده واقعاً جای تاسف دارد.
وی با بیان اینکه وزیر ارشاد در قبال خلف وعده مدیرانش پاسخگو باشد گفت: ما قبلا به وزیر و مسئولان سینمایی تذکر داده بودیم ولی گویا آنها این تذکر مشفقانه را دریافت نکردند ولی گویا مجلس باید از ابزار خودش در این باره استفاده کند.
یکی از مصیبت های سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر در کنار کیفیت پایین فیلم ها، حضور دو، سه فیلمی است که به طور مستقیم و غیرمستقیم به وقایع سال 88 می پردازند. البته پرداختن به این مقطع مهم و پر حرف و حدیث تاریخ معاصر ما نه تنها عیب و اشکال نیست که اصلا جای انتقاد است که چرا فیلمسازهای ما به آن وقایع کمتر توجه می کنند. اما مسئله، نوع پرداختن به این وقایع است.
اشتباه نکنید! از یک هنرمند نمی توان توقع بی طرفی داشت. یک فیلمساز حق دارد و می تواند از موضع خودش حرف بزند. اما رجوع به سال 88 زمانی «گناه» می شود که «دروغ» و «تحریف» جای بیان واقعیت ها و حتی طرفداری از فلان جریان سیاسی را بگیرد. اتفاقی که درباره فیلم های امسال افتاده است. در این فیلم ها، همه چیز درباره سال 88 وارونه نمایش داده می شود. مثلا در فیلم «قصهها» واقعیت سال 88 این گونه وارونه شده که در آن آشوب های خیابانی، حق طلبی طبقات محروم و فقیر معرفی می شود! فیلم «عصبانی نیستم» هم چنین دروغ بزرگی را به خورد مخاطب خود داده است. این درحالی است که همه می دانند کودتای سال 88 منحصر به طبقه مرفه و شمال شهرنشینان بود و اصلا محرومان و مستضعفان در سال 88 در جبهه دیگری بودند.
اما اتفاق تکان دهنده، نمایش چنین فیلم های مغرضی در جشنواره فیلم فجر است. فیلم هایی که دردهای مردم را طعمه توجیه کودتای نامردمان و بی دردان قرار داده اند. نکته جالب توجه این است که پایگاه اجتماعی و سیاسی سازندگان این فیلم ها نیز اشرافیت است. یعنی همان پایگاهی که همچون سال 1332(کودتای 28 مرداد) در سال 88 نیز کودتای دیگری را سازماندهی کردند. البته از خالقان این آثار توقع چندانی نمی رود. اما مشکل از مدیرانی است که فضای ساخت چنین فیلم هایی را فراهم کردند و پذیرای نمایش آن ها در جشنواره فجر شدند.
آقای رضاداد! آقای داروغه زاده! چرا جشنواره ای که به نام و به یاد انقلاب برگزار می شود را محمل ستایش از کودتا و تطهیر کودتاچی ها قرار دادید؟ داغ حمایت از فتنه را در قبال کدام مدال پذیرفته اید؟ حالا که فیلمهای «اشراف دروغ گو» را وسیله ای برای آمال و منافع خود قرار داده اید، در بخش بین الملل جشنواره فجر انقلاب نیز فیلم هایی در ستایش شعبان بی مخ و پینوشه و هیتلر و موسولینی را نمایش میدادید تا کارتان تکمیل شود.
البته مشخص است که خود این آقایان نیز شجاعت کار خود را ندارند. چون نمایش یکی از فیلم های «عشق کودتا» را به شب پایانی موکول کرده اند تا دچار فضاسازی ها و پی آمدهای آن نشوند و کار را به اختتامیه و حواشی آن بکشانند و قسر در روند.
یکی از نمایندگان مجلس در گفت وگو با نسیم، در خصوص اکران یکی از فیلم های حامی فتنه در جشنواره فیلم فجر اظهار داشت: فیلمسازان ما باید فیلمهایی بسازند درباره خیانت و ظلمهایی که در فتنه 88 بر مردم شد. این توقع حداقلی مردم و مجلس از وزارت ارشاد است که کارگردانان عزیز کشور را به این سمت ببرند که تولیداتی اتفاق بیفتند که به مردم نشان دهد که در سال 88 فتنه گران چه بلایی بر سر مردم و آرامش آنها آوردند و پس از دستگیری آنها کشتن مردم متوقف شد.
وی افزود: در این آثار نشان داده شود کسانی که از فشار آوردن بر مردم خوشحال بودند چگونه اطلاعات کشور را می فروختند تا زمینه ساز تحریم های بیشتر علیه مردم باشند.
بذرپاش با بیان این که متولیان عرصه فرهنگی باید فیلمسازان را به این حوزه رهنمون کنند اظهار داشت: اگر در جشنواره فیلمهایی اکران شود که به دنبال تطهیر کسانی باشد که زندگی را بر مردم سخت کرده، آزادی مردم را نادیده گرفته و علیه جمهوریت نظام شورش راه انداختند تاریخ راجع به این مدیران و فیلمسازان قضاوت تاریکی خواهد کرد و مجلس هم به سهم خود به عنوان ناظر بر بخشهایی اجرایی از جمله وزارت ارشاد بر خود فرض می داند که موضوع را پیگیری کند.
این نماینده مجلس ضمن انتقاد از وزارت ارشاد گفت: خوب است که وزارت ارشاد از آمریکاییها یاد بگیرند که چگونه صنعت فیلمسازی را در راستای آرمانهای کشورشان به کار گرفتند اما متاسفانه در این حوزه مدیران فرهنگی ما نمره قبولی نمی گیرند.
وی در انتها افزود: این به منزله فرمایشی کردن هنر نیست بلکه به این معنا است که اگر قبول داریم که آرمان های متعالی امام و انقلاب باید در دهه فجر بار دیگر یادآوری شود باید دید چه میزان صنعت فیلمسازی در به نمایش گذاشتن اقتدار مردم و آرمان کشور و روحیه استکبارستیزی مردم قدم برداشته و موثر بوده است اما متاسفانه به نظر نمی رسد که این میزان موفقیت را شاهد باشیم.
نصرالله پژمانفر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در گفتوگو با فارس درباره حضور فیلمهای حامی فتنه در جشنواره فیلم فجر گفت: ما قبلا هم به دوستان درباره فیلمهای حامی فتنه در جشنواره تذکر داده بودیم و حتی رئیس محترم کمیسیون نیز در نامه به آقای ایوبی این مورد را متذکر شده بودند.وی افزود: رئیس سازمان سینمایی و مسئولان ارشاد هم قول داده بودند که در این مورد درست عمل کنند چراکه فتنه خط قرمز است و این مسئله باید مورد توجه همه باشد.
پژمانفر ادامه داد: برای من خیلی جالب است که به دروغ میآیند و نظام را متهم میکنند و آن وقت آقایان در جشنوارهای که به نام انقلاب است از آن پذیرایی میکنند.عضو کمیسیون فرهنگی گفت: من نمیدانم خط قرمز این آقایان چیست و یک فیلم باید چه باشد تا مقابلش بایستند اما گویی منافع همه مردم باید صرف منافع یک عده خاص در سینما باشد و این قابل تحمل نیست.
رئیس کارگروه هنر و رسانه کمیسیون فرهنگی گفت: خطاب ما به شخص وزیر است. آقای جنتی باید در این مورد پاسخگو باشد و حتما ما در مجلس با وزیر صحبت خواهیم کرد.
پژمانفر گفت: ویرانه نشان دادن کشور و شعار سیاسی دروغ دادن پس از آنکه امروز دیگر برای همه مسجل شده که جنجال تقلب یک فریبی بیش نبوده واقعاً جای تاسف دارد.
وی با بیان اینکه وزیر ارشاد در قبال خلف وعده مدیرانش پاسخگو باشد گفت: ما قبلا به وزیر و مسئولان سینمایی تذکر داده بودیم ولی گویا آنها این تذکر مشفقانه را دریافت نکردند ولی گویا مجلس باید از ابزار خودش در این باره استفاده کند.