چرا از نقد کارشناسی برجام هراسان می‌شوند؟(خبر ویژه)
آیا مخالفان ابهام‌زدایی از برجام منافع حزبی خاصی دارند که صدا و سیما را تخطئه می‌کنند؟
روزنامه جام‌جم در یادداشتی نوشت: «من به خود مسئولان هم این را گفته‌ام. مسئولان باید بیایند مردم را و بخصوص نخبگان را از جزئیات و واقعیات مطلع کنند؛ ما چیز محرمانه نداریم، چیز مخفی نداریم. این مصداق همدلی با مردم است؛ همدلی و همزبانی که ما گفته‌ایم.» این، بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب در فروردین امسال، پیرامون موافقت‌ها و مخالفت‌ها با روند مذاکرات هسته‌ای است. بیاناتی که نشان می‌دهد از دیدگاه رهبر انقلاب، ارائه دیدگاه‌های مختلف کارشناسی درباره آنچه در محافل دیپلماتیک بر سر برنامه هسته‌ای کشورمان می‌گذرد، نه تنها از بین برنده وحدت ملی نیست، بلکه می‌تواند پیش‌شرط همدلی و همزبانی نیز باشد.
جام‌جم می‌افزاید: با این که در جریان پوشش جلسه کمیسیون امنیت ملی، برخی نقدها به توافق هسته‌ای و البته پاسخ اعضای تیم مذاکره‌کننده پوشش داده شده اما از گوشه و کنار این صدا به گوش رسید که چرا صدا و سیما جلسه‌ای انتقادی را پیرامون مذاکرات هسته‌ای رسانه‌ای کرده است. نقدی که اگر در کنار سکوت در قبال پوشش جلسه استماع کنگره آمریکا در همین ارتباط گذاشته شود، نشان می‌دهد تا چه اندازه پارادوکسیکال و آمیخته با مصلحت‌اندیشی‌های جناحی است.
هرچند تیم مذاکره‌کننده و حتی رئیس‌جمهور کشورمان بارها تاکید کرده از دیدگاه‌های کارشناسی در برجام هستند، ولی روشن نیست چرا برخی مدعیان حمایت از این تیم، با حمله هماهنگ به صدا و سیما و مخدوش جلوه‌دادن اقدامات رسانه ملی در شفاف‌سازی مذاکرات هسته‌ای و رفع ابهامات و سوء تفاهمات، نه تنها ابزار مهم رسانه‌ای تیم مذاکره‌کننده برای ارتباط با افکار عمومی را تضعیف می‌کنند، بلکه این پرسش را به وجود می‌آورند که مگر در برجام نکا=ت ویژه‌ای در ارتباط با منافع حزبی عده‌ای وجود دارد که آنها این چنین نگران ابهام‌زدایی از متن برنامه جامع اقدام مشترک هستند؟
تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد هرگاه افکار عمومی اطلاعات کامل‌تری نسبت به جزئیات مذاکرات هسته‌ای داشته، با قدرت بیشتری از تصمیم‌گیری‌های دیپلماتیک در این رابطه حمایت کرده است. بنابراین آنها نگرانند مبادا نقدهای کارشناسی، شیشه عمر برجام را بر زمین بکوبد، باید این واقعیت را بپذیرند که اتفاقا راهبرد «تنها به قاضی رفتن و راضی برگشتن» و استراتژی تک‌صدایی است که مخاطب را به مباحث مختلف بی‌اعتماد می‌کند.