«اسلام رحمانی» یا کرنشی بزک کرده در برابر اسلام ستیزی(نگاه)
سمیرا خطیب‌زاده
«اسلام رحمانی» واژه‌ای که چندی پیش مقام معظم رهبری در دیدار و ضیافت افطاری با دانشجویان مطرح کردند و چند وقتی است به کلید واژه مشترک برخی در سخنرانی‌ها و اعلام مواضع تبدیل شده است. واژه‌ای به ظاهر جذاب که سعی دارد جنبه مهربانی و عطوفت اسلام را به نمایش بگذارد اما در درون بار معنایی متفاوت دارد. رواج عبارت اسلام رحمانی به جای اسلام ناب محمدی(ص) در میان چهره‌های جریانی خاص می‌گذرد.
در بخشی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار آمده است: «اصطلاح اسلام رحمانی که این روزها رایج شده است از ترکیب کلمه زیبای به وجود آمده اما معنای واقعی آن چیست؟ آیا منظور این است که برخلاف قرآن که انسان‌ها را به مومن، کافر، دشمن و دوست تقسیم می‌کند باید با همه انسان‌ها، صرفا با رحمت برخورد کرد؟ و با کسانی که با اسلام و ملت ایران دشمنی می‌کنند، برخلاف فرمان پروردگار با محبت، مودت و معدلت رفتار کرد؟»
ایشان، این‌گونه حرف‌های بدون تامل و سطحی را کاری غلط و گمراه‌کننده خواندند و افزودند: «آیا اصطلاح اسلام رحمانی، نشأت گرفته از لیبرالیزم غربی است؟ اگر این گونه باشد این اصطلاح، نه اسلامی است و نه حتی رحمانی و عاطفی، چرا که زیربنای لیبرالیزم یعنی تفکر اومانیستی براساس نفی پروردگار و معنویت شکل گرفته و بر پایه منافع گروه‌های قدرتمند، استوار است.»
با توجه به هشدارهای صریح رهبر معظم انقلاب درباره ریشه غربی تفکر اسلام رحمانی، جای این پرسش اساسی است که چه کسانی و با کدام انگیزه از این واژه استفاده نموده‌اند. متاسفانه نگاهی گذرا به سخنرانی‌ها و اعلام مواضع برخی جریانات خاص و حتی مقامات و مسئولان کشوری این امر را روشن می‌کند که اسلام رحمانی به کرات و با اهداف خاص و شاید در مواردی با غفلت نسبت به خاستگاه آن مورد استفاده آنان قرار گرفته است که موارد زیر تنها بخشی از آن است.
رئیس‌جمهور در کنفرانس وحدت اسلامی: «باید اسلام رحمانی، معتدل و اعتدالی را به جهانیان تفهیم و در برابر افراط و خشونت ایستادگی کنیم، و به دنیا بگوییم که اسلام دین خشونت و افراط نیست، بلکه دین مدارا است.»
جهانگیری معاون اول رئيس‌جمهور: «باید چهره رحمانی و معتدل اسلام به مردم دنیا معرفی شود.»
هاشمی رفسنجانی: «روحانی چهره اسلام رحمانی را به دنیا نشان داد.»
محمد خاتمی: «مدارس ایران معرف چهره رحمانی اسلام باشند.»
معصومه ابتکار: «از ابتدا، انجمن اسلامی در آمریکا و اروپا همزمان با تاسیس در ایران نیز شکل گرفت و فراتر از اعتقادات دینی شیعی با نگرش اسلام رحمانی فعالیت می‌کرد؛ اسلامی که تنوع دیدگاه‌ها را بیان می‌کند»!
جلایی‌پور: «دغدغه و هدف دوم فعالان دانشجویی ترویج و غنابخشیدن به گفتمان مردم سالاری و اسلام رحمانی است.»
کدیور: «اصطلاح اسلام رحمانی مدتی از اقبال برخوردار شده است. نگارنده این اصطلاح را سال‌ها قبل برای تمایز قرائات مختلف اسلامی به کار برده است. در یک سال اخیر این ترکیب در میان حامیان و رهبران و همراهان جنبش سبز به وفور به چشم می‌خورد. به نظر می‌رسد تحلیل مفهومی اسلام رحمانی لازم باشد.»
تامل موشکافانه در سخنان بالا ما را به این نتیجه می‌رساند که جریان مرموزی در تلاش است تا با معرفی چهره‌ای تحریف شده از اسلام ناب محمدی(ص) الگویی نامتعارف از آن را ارائه دهد و بی‌گمان این چهره بزک شده از اسلام به منافع و اهداف خاص سیاسی و فرهنگی آنان نزدیک‌تر خواهد بود.
اسلامی که از آن قهر و عداوت بر دشمنان حذف شود، اسلامی که بر دوست و دشمن لبخند بزند، اسلامی که در برابر ظلم دنیای استکبار برمسلمانان جهان سکوت مرگبار پیشه سازد، اسلامی که چشم خویش را بر قربانی شده هزاران زن و کودک بیگناه در غزه و فلسطین و یمن ببندد و تنها از رحمانیت و مهربانی با دوست و دشمن سخن براند نه تنها اسلام نیست بلکه در قاموس هیچ انسان آزاد‌ه‌ای نیز ذره‌ای ارزش و اعتبار ندارد. تاکید بر این نکته ضروری است که واژه «اسلام رحمانی» در سخن برخی از مسئولان محترم کشورمان را نمی‌توان با همان معنا و مفهومی دانست که در اظهارات شماری از جریانات وابسته و بدنام به کار گرفته می‌شود. از این جهت، توجه و دقت مسئولان در بهره‌گیری از این واژه ضروری به نظر می‌رسد.
پس لازم است با رصد و هوشیاری در برابر کلید واژه‌هایی که سعی در معرفی مفهومی جعلی و دروغین از اسلام ناب محمدی(ص)، همان واژه‌ای که امام راحلمان(ره) با تاکید بسیار در سخنرانی‌های خویش مطرح می‌فرمود راه را از چاه و حق را از باطل باز شناسیم و فرصت هر گونه ضربه و انحراف را از اسلام راستین بگیریم.
«اسلام رحمانی» واژه‌ای که چندی پیش مقام معظم رهبری در دیدار و ضیافت افطاری با دانشجویان مطرح کردند و چند وقتی است به کلید واژه مشترک برخی در سخنرانی‌ها و اعلام مواضع تبدیل شده است. واژه‌ای به ظاهر جذاب که سعی دارد جنبه مهربانی و عطوفت اسلام را به نمایش بگذارد اما در درون بار معنایی متفاوت دارد. رواج عبارت اسلام رحمانی به جای اسلام ناب محمدی(ص) در میان چهره‌های جریانی خاص می‌گذرد.
در بخشی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار آمده است: «اصطلاح اسلام رحمانی که این روزها رایج شده است از ترکیب کلمه زیبای به وجود آمده اما معنای واقعی آن چیست؟ آیا منظور این است که برخلاف قرآن که انسان‌ها را به مومن، کافر، دشمن و دوست تقسیم می‌کند باید با همه انسان‌ها، صرفا با رحمت برخورد کرد؟ و با کسانی که با اسلام و ملت ایران دشمنی می‌کنند، برخلاف فرمان پروردگار با محبت، مودت و معدلت رفتار کرد؟»
ایشان، این‌گونه حرف‌های بدون تامل و سطحی را کاری غلط و گمراه‌کننده خواندند و افزودند: «آیا اصطلاح اسلام رحمانی، نشأت گرفته از لیبرالیزم غربی است؟ اگر این گونه باشد این اصطلاح، نه اسلامی است و نه حتی رحمانی و عاطفی، چرا که زیربنای لیبرالیزم یعنی تفکر اومانیستی براساس نفی پروردگار و معنویت شکل گرفته و بر پایه منافع گروه‌های قدرتمند، استوار است.»
با توجه به هشدارهای صریح رهبر معظم انقلاب درباره ریشه غربی تفکر اسلام رحمانی، جای این پرسش اساسی است که چه کسانی و با کدام انگیزه از این واژه استفاده نموده‌اند. متاسفانه نگاهی گذرا به سخنرانی‌ها و اعلام مواضع برخی جریانات خاص و حتی مقامات و مسئولان کشوری این امر را روشن می‌کند که اسلام رحمانی به کرات و با اهداف خاص و شاید در مواردی با غفلت نسبت به خاستگاه آن مورد استفاده آنان قرار گرفته است که موارد زیر تنها بخشی از آن است.
رئیس‌جمهور در کنفرانس وحدت اسلامی: «باید اسلام رحمانی، معتدل و اعتدالی را به جهانیان تفهیم و در برابر افراط و خشونت ایستادگی کنیم، و به دنیا بگوییم که اسلام دین خشونت و افراط نیست، بلکه دین مدارا است.»
جهانگیری معاون اول رئيس‌جمهور: «باید چهره رحمانی و معتدل اسلام به مردم دنیا معرفی شود.»
هاشمی رفسنجانی: «روحانی چهره اسلام رحمانی را به دنیا نشان داد.»
محمد خاتمی: «مدارس ایران معرف چهره رحمانی اسلام باشند.»
معصومه ابتکار: «از ابتدا، انجمن اسلامی در آمریکا و اروپا همزمان با تاسیس در ایران نیز شکل گرفت و فراتر از اعتقادات دینی شیعی با نگرش اسلام رحمانی فعالیت می‌کرد؛ اسلامی که تنوع دیدگاه‌ها را بیان می‌کند»!
جلایی‌پور: «دغدغه و هدف دوم فعالان دانشجویی ترویج و غنابخشیدن به گفتمان مردم سالاری و اسلام رحمانی است.»
کدیور: «اصطلاح اسلام رحمانی مدتی از اقبال برخوردار شده است. نگارنده این اصطلاح را سال‌ها قبل برای تمایز قرائات مختلف اسلامی به کار برده است. در یک سال اخیر این ترکیب در میان حامیان و رهبران و همراهان جنبش سبز به وفور به چشم می‌خورد. به نظر می‌رسد تحلیل مفهومی اسلام رحمانی لازم باشد.»
تامل موشکافانه در سخنان بالا ما را به این نتیجه می‌رساند که جریان مرموزی در تلاش است تا با معرفی چهره‌ای تحریف شده از اسلام ناب محمدی(ص) الگویی نامتعارف از آن را ارائه دهد و بی‌گمان این چهره بزک شده از اسلام به منافع و اهداف خاص سیاسی و فرهنگی آنان نزدیک‌تر خواهد بود.
اسلامی که از آن قهر و عداوت بر دشمنان حذف شود، اسلامی که بر دوست و دشمن لبخند بزند، اسلامی که در برابر ظلم دنیای استکبار برمسلمانان جهان سکوت مرگبار پیشه سازد، اسلامی که چشم خویش را بر قربانی شده هزاران زن و کودک بیگناه در غزه و فلسطین و یمن ببندد و تنها از رحمانیت و مهربانی با دوست و دشمن سخن براند نه تنها اسلام نیست بلکه در قاموس هیچ انسان آزاد‌ه‌ای نیز ذره‌ای ارزش و اعتبار ندارد. تاکید بر این نکته ضروری است که واژه «اسلام رحمانی» در سخن برخی از مسئولان محترم کشورمان را نمی‌توان با همان معنا و مفهومی دانست که در اظهارات شماری از جریانات وابسته و بدنام به کار گرفته می‌شود. از این جهت، توجه و دقت مسئولان در بهره‌گیری از این واژه ضروری به نظر می‌رسد.
پس لازم است با رصد و هوشیاری در برابر کلید واژه‌هایی که سعی در معرفی مفهومی جعلی و دروغین از اسلام ناب محمدی(ص)، همان واژه‌ای که امام راحلمان(ره) با تاکید بسیار در سخنرانی‌های خویش مطرح می‌فرمود راه را از چاه و حق را از باطل باز شناسیم و فرصت هر گونه ضربه و انحراف را از اسلام راستین بگیریم.