زوبین امیری در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: چای ایرانی یکی از بهترین چای‌های موجود در جهان از نظر طعم، رنگ و بو است اما به دلیل اینکه این محصول نسبت به چای‌های وارداتی دیرتر دم می‌کشد، مردم کمتر به مصارف آن تمایل دارند. این در حالی است که براساس تحقیقات انجام شده بین‌المللی چای باید بین 10 تا 15 دقیقه دم بکشد.
وی افزود: پیش از انقلاب ایران 30 میلیون نفر جمعیت داشت و تولید چای خشک نیز حدود 60 هزار تن بود و امروز با جمعیتی حدود 80 میلیون نفر حدود ۲۰ هزار تن چای تولید می‌کنیم که تولید این محصول در سال گذشته به دلیل خشکی و سوختگی باغات به حدود 15 هزار تن کاهش یافت.
این تولیدکننده چای خاطرنشان کرد:‌ طی ده‌های اخیر و از زمانی که سیاست‌های کشور برای واردات چای تغییر کرد و واردکنندگان این محصول مورد حمایت قرار گرفتند، هدف برخی این شد که صنعت چای در کشور را از پا بیندازند و همین شد که چای ایرانی به خاک سیاه نشست.
امیری ادامه داد: نتیجه این حمایت از واردکنندگان این شد که تولید حدود 100 هزار تن چای که حاصل دسترنج چندین ساله چایکاران است، روی دستشان ماند و در انبارها ماند و نهایتا در دهه 80 این محصول به جای تبدیل شدن به کمپوست، به نام چای ایرانی و با کمترین قیمت به کشورها فروخته شد و بازار چای ایرانی را بدنام کرد.
وی گفت: چای سنواتی ایرانی که قابلیت مصرف نداشت و به کشورهای دیگر صادر شده بود، در کشورهای دیگر با اضافه شدن رنگ و اسانس به بازارهای دنیا عرضه و از این طریق حیثیت چای ایرانی زیر سؤال رفت.