رئیس فدراسیون وجود فساد را رد می‌کند اما...
جریان‌های مخرب و منفعت‌طلب در فوتبال ایران رخنه کرده اند!
هرچند علی کفاشیان در گفت‌وگوی مفصل اخیر خود وجود فساد در فوتبال را رد می‌کند اما نگاه منصفانه و واقع‌بینانه نشان می‌دهد سرتاپای این ورزش را جریانات مخرب و منفعتجو فرا‌گرفته است.
سرویس ورزشی-
آقای علی کفاشیان رئیس محترم فدراسیون فوتبال ایران چند روز پیش فرصتی را علی‌رغم مشغله‌های فراوان کاری در اختیار مجله‌کیهان ورزشی قرار داد تا با خبرنگاران این نشریه به گفت‌وگو بنشیند و به سؤالات آنها پاسخ گوید. این‌مصاحبه به طور کامل و مفصل در همین مجله به چاپ رسیده که علاقمندان حتما آن را مطالعه خواهند کرد مصاحبه آن هم مصاحبه با رئیس فدراسیون رشته پرطرفدار و پرهیاهو و به همان نسبت پرحاشیه فوتبال حتما خواندنی است و در آن حتما مسائلی مطرح می‌شود که هر یک می‌تواند موضوع جالب و سوژه قابل توجهی برای اهل تحلیل باشد. برای مثال در این مصاحبه آقای کفاشیان روی نکته‌ای تاکید کرد که به لحاظ اهمیت ما را واداشت تا یادداشت آخر هفته خود را به آن اختصاص دهیم. رئیس فدراسیون در این مصاحبه در پاسخ به سؤالی می‌گوید و بار دیگر هم می‌گوید که در فوتبال ما فساد وجود ندارد و اتهامات وارده وارد نبوده است! (نقل به مضمون) «فساد در فوتبال موضوعی است که طی سال‌های اخیر همواره مطرح بوده و طی این سالها در این باره از جانب و جهات مختلف و جریان‌های متفاوت معمولا حرف و حدیث‌هایی مطرح شده است. این موضوع و بحث خواسته و ناخواسته در نزد اهالی ورزش و علاقه‌مندان فوتبال، به طور طبیعی موجبات نگرانی و دغدغه را فراهم آورده است. نگرانی درباره رخنه فساد و فاسدان در یکی از جذابترین رشته‌های ورزشی آن هم در کشوری که شاید بیشتر از همه جای دنیا حرف از حفظ ارزش‌های پهلوانی و حرف از اشاعه و رواج ارزش‌های پهلوانی و حفظ روحیات جوانمردی در ورزش و جامعه می‌زند و در سطح ملی انقلابی عظیم برپا کرده که یکی از مهم‌ترین خصوصیاتش «ضدفساد بودن» و یکی از اصلی‌ترین اهدافش اصلاح خرابی‌ها و دفع فاسد و مفسد در همه جنبه‌ها و عرصه‌های زندگی به ویژه ابعاد اجتماعی بوده طبیعی است. بنابراین هر عمل آلوده به فساد (به ویژه آنجا که پای منافع ملی و حق مردم در میان باشد) از نظر این انقلاب به شدت محکوم و از دید مردم انقلاب به پا کرده حرکتی ضداجتماعی و مغایر با خواست الهی است و...
این نگرانی البته گاهی با تعجب و حیرت ناظران و آگاهان هم همراه می‌شود و آن وقتی است که دیده می‌شود طبق معمول کسانی که خود از عوامل و ریشه‌های فساد یا حداقل از مباشران و مروجان و خلاصه به نوعی دست‌اندرکار و تاثیرگذار در مسئله فساد و خرابی در فوتبال هستند با موج‌سواری و در سلک منتقدان در می‌آیند و از لزوم مبارزه با فساد داد سخن سرمی‌دهند و با دادن آن آدرس‌های غلط و ارائه تحلیل‌های عوضی سعی می‌کنند اولا خود را همراه و همزبان با علاقه‌مندان خالص و دلسوزان واقعی نشان دهند و چهره موجهی را برای دنبال کردن اهداف بعدی نزد اهالی فوتبال برای خود درست کنند ثانیا با نشان دادن انگشت اشاره خود به سمت نقاط موهوم و مطرح کردن مسائل و دلایل واهی بر طبق روش شناخته شده و نخ‌نما شده «بحث انحرافی» راه بیندازند و اذهان و افکار مردم و مسئولان را دچار تردید و اشتباه کنند و مانع از کشف ریشه‌ها و کانون فساد و تخریبگری شوند و...
بالاتر گفتیم این روش قدیمی و ترفندی کهنه است که رفته رفته دارد بر همگان حتی دیرباوران و به ویژه کسانی که خود را به خواب زده‌اند روشن و مشخص می‌شود. روشی که صاحبان آن سعی می‌کنند علتها و عوامل اصلی فساد کشف نشود و مسببان اصلی خرابی‌ها ناشناخته بمانند و به جای آن مسائل فرعی و معلول‌ها بزرگ وآگراندیسمان شوند و به کمک وسایل و امکانات در اختیار به ویژه بمباران و هجمه بی‌امان رسانه‌ها افکار عمومی را به سمتی که خود می‌خواهند و منافعشان ایجاب می‌کند بکشانند و متوجه کسانی کنند که به هر دلیل حاضر به کنارآمدن و همراهی و باج‌دادن به این جریانات نباشند و آنها را به انگ‌هایی چون فاسد و مافیا و لمپن و سنتی و مخالف نوآوری و... این آخری، آویزان بودن و جیره‌خواری متهم کنند در حالی که خود فارغ از ژست‌هایی که می‌گیرند و شعارهایی که می‌دهند و نقشه‌هایی که بازی می‌کنند مصداق همه اینهایی هستند که خود برای ردگم‌کنی به دیگران نسبت می‌دهند...
باری مسئله فساد در فوتبال وقتی جدی‌تر شد که از زمستان سال 92 مجلس شورای اسلامی و کمیسیون اصل 90 وارد این موضوع شدند و... اخیرا پس از مدتها انتظار یکی از اعضای این کمیسیون اعلام کرد بر طبق اسناد و مدارک موجود فساد در فوتبال محرز و قطعی است و... و به زودی گزارش تهیه شده توسط این کمیسیون در صحن مجلس قرائت خواهد شد. یکی، دو روز بعد رئیس فدراسیون فوتبال حرف قبلی خود را تکرار و اعلام کرد: «در فوتبال شاید تخلف وجود داشته باشد اما وجود فساد را قبول ندارم اگر هست با مدرک نشان دهند.» (نقل به مضمون)
ما همان وقت ضمن انعکاس این خبرها و اظهارنظرها طی چند مقاله خواستار روشن شدن موضوع شدیم و البته بر نظر آقای کفاشیان هم تاکید کردیم که اگر واقعا در فوتبال فساد وجود دارد و در این باره نمایندگان محترم به دلایل و اسنادی دست یافته و رسیده‌اند آن را، یا لااقل بخشی از آن را با مردم و اهالی ورزش در میان بگذارند و بیش از این فرصت عرض اندام و ادامه حیات در رشته‌های حساس و پرطرفدار مثل فوتبال به فساد و مفسد ندهند.
چیزی که در آن تردیدی وجود ندارد و بر همگان امری مسلم است وضعیت کلی و حال عمومی فوتبال ماست که مناسب و رو به راه نیست. شرایط فوتبال به ویژه از حیث فرهنگی، اخلاق، رفتار و مناسبات رایج و حاکم بر آن بسامان و مطلوب نیست و همین مسائل باعث می‌شود تا علی رغم توان بالقوه فوتبال برای رشد و ظرفیت‌های مناسب انسانی و مادی این رشته از رشد لازم و شتاب کافی و قابل قبول در مسیر پیشرفت برخوردار نباشد. البته در این باره شاید آقای کفاشیان و مسئولان فوتبال با ما موافق نباشند چنانکه در مصاحبه اخیر خو.د با سرویس ورزشی کیهان بار دیگر وجود فساد در فوتبال را رد کرده و همچنین در واکنش به مصاحبه اخیر نگارنده با رادیو که این‌گونه مدیریت و نگرش را برای مبارزه با پلشتی‌های فوتبال و جریانات مانع‌ساز و تاثیرگذار بر آن را مناسب ندانسته واکنش نشان داده و اینجا و آنجا گلایه هایی کرده و در مقام پاسخگویی برآمده‌اند اما ما به مصداق «رنگ رخساره خبر می‌دهد از سر ضمیر» با نگاه به واقعیات فوتبال و شرایطی که در آن واقع است (البته بدون جدی گرفتن رنکینگ‌های متغیری که از طرف فیفا و...) اعلام می‌شود، آری با نگاهی منصفانه و واقع‌بینانه ضمن احترام و ارادت شخصی به مسئولان فعلی و شخص ریاست محترم فدراسیون فوتبال معتقدیم در سرتاپای این فوتبال جریانات مخرب و منفعتجو حضور دارند و این جریانات فاسد (به قول کمیسیون اصل 90) یا متخلف (بنا بر نظر آقای کفاشیان) و در هر صورت مخل و مخرب سعی می‌کنند کار و بار این رشته پرطرفدار و جذاب سامان پیدا نکند و عملا تغییری در آن اتفاق نیفتد و وضع موجود که منافی مصلحت فوتبال اما متضمن منافع نامشروع آنهاست، تداوم پیدا کند. ما معتقدیم اگر غیر از این بود و مسئولان فوتبال (چه فعلی و چه قبلی و...) با روش و نگرش دیگری و با مدیریتی قاطع اصلاح‌گرانه و در یک کلام «جهادی» این رشته را مدیریت و اداره می‌کردند و دست جریانات مداخله‌گر را قطع می‌کردند و شرایط آرام، سالم و فضای کاری را در آن برقرار می‌کردند وضعیت فوتبال ایران حالا به گونه‌ای دیگر بود و به جای بحث‌های تکراری و کسالت‌آور فعلی پیشنهادات سازنده و مثبت از سوی کارشناسان واقعی و راستین و چهره های فوتبالی استخوان خرد‌کرده خوشنام که در شرایط فعلی اغلب کنار نشسته و منزوی شده‌اند مطرح و از سوی مسئولان به کار بسته می‌شد و... به قول شاعر:
میخانه اگر ساقی و صاحبنظری داشت
می خوردن و مستی ره و رسم دگری داشت!
علی‌ایحال ما امیدواریم نمایندگان محترم و کمیسیون مربوطه اگر واقعا آن‌طور که می‌گویند و حتی برای اثبات ادعای خود شواهدی را به اجمال مطرح می‌کنند معطلی و درنگ را پیش از این جایز ندانند و با ارائه گزارش خود به مردم و علاقه‌مندان ورزش و مسئولان ارشد فوتبال و ورزش به وظیفه قانونی و انقلابی خود در مبارزه علیه فساد و زشتکاری(این بار در فوتبال) تمام و کمال و با شهامت عمل کنند...
آقای علی کفاشیان رئیس محترم فدراسیون فوتبال ایران چند روز پیش فرصتی را علی‌رغم مشغله‌های فراوان کاری در اختیار مجله‌کیهان ورزشی قرار داد تا با خبرنگاران این نشریه به گفت‌وگو بنشیند و به سؤالات آنها پاسخ گوید. این‌مصاحبه به طور کامل و مفصل در همین مجله به چاپ رسیده که علاقمندان حتما آن را مطالعه خواهند کرد مصاحبه آن هم مصاحبه با رئیس فدراسیون رشته پرطرفدار و پرهیاهو و به همان نسبت پرحاشیه فوتبال حتما خواندنی است و در آن حتما مسائلی مطرح می‌شود که هر یک می‌تواند موضوع جالب و سوژه قابل توجهی برای اهل تحلیل باشد. برای مثال در این مصاحبه آقای کفاشیان روی نکته‌ای تاکید کرد که به لحاظ اهمیت ما را واداشت تا یادداشت آخر هفته خود را به آن اختصاص دهیم. رئیس فدراسیون در این مصاحبه در پاسخ به سؤالی می‌گوید و بار دیگر هم می‌گوید که در فوتبال ما فساد وجود ندارد و اتهامات وارده وارد نبوده است! (نقل به مضمون) «فساد در فوتبال موضوعی است که طی سال‌های اخیر همواره مطرح بوده و طی این سالها در این باره از جانب و جهات مختلف و جریان‌های متفاوت معمولا حرف و حدیث‌هایی مطرح شده است. این موضوع و بحث خواسته و ناخواسته در نزد اهالی ورزش و علاقه‌مندان فوتبال، به طور طبیعی موجبات نگرانی و دغدغه را فراهم آورده است. نگرانی درباره رخنه فساد و فاسدان در یکی از جذابترین رشته‌های ورزشی آن هم در کشوری که شاید بیشتر از همه جای دنیا حرف از حفظ ارزش‌های پهلوانی و حرف از اشاعه و رواج ارزش‌های پهلوانی و حفظ روحیات جوانمردی در ورزش و جامعه می‌زند و در سطح ملی انقلابی عظیم برپا کرده که یکی از مهم‌ترین خصوصیاتش «ضدفساد بودن» و یکی از اصلی‌ترین اهدافش اصلاح خرابی‌ها و دفع فاسد و مفسد در همه جنبه‌ها و عرصه‌های زندگی به ویژه ابعاد اجتماعی بوده طبیعی است. بنابراین هر عمل آلوده به فساد (به ویژه آنجا که پای منافع ملی و حق مردم در میان باشد) از نظر این انقلاب به شدت محکوم و از دید مردم انقلاب به پا کرده حرکتی ضداجتماعی و مغایر با خواست الهی است و...
این نگرانی البته گاهی با تعجب و حیرت ناظران و آگاهان هم همراه می‌شود و آن وقتی است که دیده می‌شود طبق معمول کسانی که خود از عوامل و ریشه‌های فساد یا حداقل از مباشران و مروجان و خلاصه به نوعی دست‌اندرکار و تاثیرگذار در مسئله فساد و خرابی در فوتبال هستند با موج‌سواری و در سلک منتقدان در می‌آیند و از لزوم مبارزه با فساد داد سخن سرمی‌دهند و با دادن آن آدرس‌های غلط و ارائه تحلیل‌های عوضی سعی می‌کنند اولا خود را همراه و همزبان با علاقه‌مندان خالص و دلسوزان واقعی نشان دهند و چهره موجهی را برای دنبال کردن اهداف بعدی نزد اهالی فوتبال برای خود درست کنند ثانیا با نشان دادن انگشت اشاره خود به سمت نقاط موهوم و مطرح کردن مسائل و دلایل واهی بر طبق روش شناخته شده و نخ‌نما شده «بحث انحرافی» راه بیندازند و اذهان و افکار مردم و مسئولان را دچار تردید و اشتباه کنند و مانع از کشف ریشه‌ها و کانون فساد و تخریبگری شوند و...
بالاتر گفتیم این روش قدیمی و ترفندی کهنه است که رفته رفته دارد بر همگان حتی دیرباوران و به ویژه کسانی که خود را به خواب زده‌اند روشن و مشخص می‌شود. روشی که صاحبان آن سعی می‌کنند علتها و عوامل اصلی فساد کشف نشود و مسببان اصلی خرابی‌ها ناشناخته بمانند و به جای آن مسائل فرعی و معلول‌ها بزرگ وآگراندیسمان شوند و به کمک وسایل و امکانات در اختیار به ویژه بمباران و هجمه بی‌امان رسانه‌ها افکار عمومی را به سمتی که خود می‌خواهند و منافعشان ایجاب می‌کند بکشانند و متوجه کسانی کنند که به هر دلیل حاضر به کنارآمدن و همراهی و باج‌دادن به این جریانات نباشند و آنها را به انگ‌هایی چون فاسد و مافیا و لمپن و سنتی و مخالف نوآوری و... این آخری، آویزان بودن و جیره‌خواری متهم کنند در حالی که خود فارغ از ژست‌هایی که می‌گیرند و شعارهایی که می‌دهند و نقشه‌هایی که بازی می‌کنند مصداق همه اینهایی هستند که خود برای ردگم‌کنی به دیگران نسبت می‌دهند...
باری مسئله فساد در فوتبال وقتی جدی‌تر شد که از زمستان سال 92 مجلس شورای اسلامی و کمیسیون اصل 90 وارد این موضوع شدند و... اخیرا پس از مدتها انتظار یکی از اعضای این کمیسیون اعلام کرد بر طبق اسناد و مدارک موجود فساد در فوتبال محرز و قطعی است و... و به زودی گزارش تهیه شده توسط این کمیسیون در صحن مجلس قرائت خواهد شد. یکی، دو روز بعد رئیس فدراسیون فوتبال حرف قبلی خود را تکرار و اعلام کرد: «در فوتبال شاید تخلف وجود داشته باشد اما وجود فساد را قبول ندارم اگر هست با مدرک نشان دهند.» (نقل به مضمون)
ما همان وقت ضمن انعکاس این خبرها و اظهارنظرها طی چند مقاله خواستار روشن شدن موضوع شدیم و البته بر نظر آقای کفاشیان هم تاکید کردیم که اگر واقعا در فوتبال فساد وجود دارد و در این باره نمایندگان محترم به دلایل و اسنادی دست یافته و رسیده‌اند آن را، یا لااقل بخشی از آن را با مردم و اهالی ورزش در میان بگذارند و بیش از این فرصت عرض اندام و ادامه حیات در رشته‌های حساس و پرطرفدار مثل فوتبال به فساد و مفسد ندهند.
چیزی که در آن تردیدی وجود ندارد و بر همگان امری مسلم است وضعیت کلی و حال عمومی فوتبال ماست که مناسب و رو به راه نیست. شرایط فوتبال به ویژه از حیث فرهنگی، اخلاق، رفتار و مناسبات رایج و حاکم بر آن بسامان و مطلوب نیست و همین مسائل باعث می‌شود تا علی رغم توان بالقوه فوتبال برای رشد و ظرفیت‌های مناسب انسانی و مادی این رشته از رشد لازم و شتاب کافی و قابل قبول در مسیر پیشرفت برخوردار نباشد. البته در این باره شاید آقای کفاشیان و مسئولان فوتبال با ما موافق نباشند چنانکه در مصاحبه اخیر خو.د با سرویس ورزشی کیهان بار دیگر وجود فساد در فوتبال را رد کرده و همچنین در واکنش به مصاحبه اخیر نگارنده با رادیو که این‌گونه مدیریت و نگرش را برای مبارزه با پلشتی‌های فوتبال و جریانات مانع‌ساز و تاثیرگذار بر آن را مناسب ندانسته واکنش نشان داده و اینجا و آنجا گلایه هایی کرده و در مقام پاسخگویی برآمده‌اند اما ما به مصداق «رنگ رخساره خبر می‌دهد از سر ضمیر» با نگاه به واقعیات فوتبال و شرایطی که در آن واقع است (البته بدون جدی گرفتن رنکینگ‌های متغیری که از طرف فیفا و...) اعلام می‌شود، آری با نگاهی منصفانه و واقع‌بینانه ضمن احترام و ارادت شخصی به مسئولان فعلی و شخص ریاست محترم فدراسیون فوتبال معتقدیم در سرتاپای این فوتبال جریانات مخرب و منفعتجو حضور دارند و این جریانات فاسد (به قول کمیسیون اصل 90) یا متخلف (بنا بر نظر آقای کفاشیان) و در هر صورت مخل و مخرب سعی می‌کنند کار و بار این رشته پرطرفدار و جذاب سامان پیدا نکند و عملا تغییری در آن اتفاق نیفتد و وضع موجود که منافی مصلحت فوتبال اما متضمن منافع نامشروع آنهاست، تداوم پیدا کند. ما معتقدیم اگر غیر از این بود و مسئولان فوتبال (چه فعلی و چه قبلی و...) با روش و نگرش دیگری و با مدیریتی قاطع اصلاح‌گرانه و در یک کلام «جهادی» این رشته را مدیریت و اداره می‌کردند و دست جریانات مداخله‌گر را قطع می‌کردند و شرایط آرام، سالم و فضای کاری را در آن برقرار می‌کردند وضعیت فوتبال ایران حالا به گونه‌ای دیگر بود و به جای بحث‌های تکراری و کسالت‌آور فعلی پیشنهادات سازنده و مثبت از سوی کارشناسان واقعی و راستین و چهره های فوتبالی استخوان خرد‌کرده خوشنام که در شرایط فعلی اغلب کنار نشسته و منزوی شده‌اند مطرح و از سوی مسئولان به کار بسته می‌شد و... به قول شاعر:
میخانه اگر ساقی و صاحبنظری داشت
می خوردن و مستی ره و رسم دگری داشت!
علی‌ایحال ما امیدواریم نمایندگان محترم و کمیسیون مربوطه اگر واقعا آن‌طور که می‌گویند و حتی برای اثبات ادعای خود شواهدی را به اجمال مطرح می‌کنند معطلی و درنگ را پیش از این جایز ندانند و با ارائه گزارش خود به مردم و علاقه‌مندان ورزش و مسئولان ارشد فوتبال و ورزش به وظیفه قانونی و انقلابی خود در مبارزه علیه فساد و زشتکاری(این بار در فوتبال) تمام و کمال و با شهامت عمل کنند...