به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، «عاشر شکچر» در تحلیلی برای این روزنامه نوشت: ایران، کانون اصلی توجه نتانیاهو در شش سال گذشته‌ای است که او عهده دار سمت نخست وزیری در اسرائیل بوده است.
نتانیاهو در سال های اخیر، به شدت با وسواس قضایای ایران را دنبال می کرد. این فرض که نتانیاهو واقعا علیه توافق هسته ای ایران مبارزه می کرد، واقعیت ندارد. نتانیاهو در طول فعالیت حرفه ای خود، هرگز یک ایدئولوگ نبوده است. چه زمانی که او به طرح عقب نشینی یک جانبه از غزه توسط آریل شارون رای داد، با وجود این که به شدت مخالف آن بود و یا هشدار دادن درباره مسائل اقتصادی برای برطرف کردن نیازهای سیاسی خود همه اینها تلاشی از سوی او برای باقی ماندن در صحنه سیاسی بود.
آنچه در حال حاضر، بزرگترین شکست سیاسی نتانیاهو فرض می شود، در واقع بزرگترین پیروزی اوست، چرا که او از این فرصت استفاده کرد تا صدایش را از همه مسایل سیاسی در اسرائیل بالاتر ببرد.
در واقع او توانست دیدگاه همه جناح های سیاسی و رقبای خود را هماهنگ کند. به طوری که رقبای سیاسی او از جناح چپ بعد از توافق هسته ای، همان مواضع نتانیاهو را اتخاذ کردند، هر چند برخی از آنها نتانیاهو را سرزنش می‌کردند که نتوانسته است بندهای توافق با ایران را تغییر دهد. در این بیانیه ها، شما هیچ نشانی از مخالفان دولت، ائتلاف ها و دیگر رقبا نمی بینید، چرا که این مسئله وجودی برای اسرائیل بود.
مثلا «ایساک هرتزوگ» رهبر مخالفان دولت به سرعت به توافق هسته‌ای با ایران واکنش نشان داد و آن را یک توافقنامه بد توصیف کرد که منافع امنیتی اسرائیل را به خطر می‌اندازد. او حتی گفت قصد دارد به آمریکا برود و با سیاستگذاران این کشور صحبت کند تا این توافق را رد کند چه او وزیر خارجه نتانیاهو باشد یا رهبر بزرگترین رقیب سیاسی وی.
نکته جالب توجه این است که پنج ماه پیش هرتزوگ در مصاحبه با واشنگتن پست گفت: «من مطمئنم اوباما، یک توافق خوب به دست می آورد.» اما حالا بعد از ماه ها احتیاط و سرباز زدن، در سایه شرایط جدید هرتزوگ و دیگر اعضای اردوگاه صهیون، ممکن است به دولت نتانیاهو ملحق شوند.