شجاعت بالاتر پذیرش اشتباه است(خبر ویژه)
«آقای روحانی می‌گوید شجاعت فقط در جنگ نیست و گاه شجاعت در صلح و عقب‌نشینی بالاتر است. به ایشان باید گفت شجاعت بالاتر از این در زمانی است که آقای رئیس‌جمهور پشت تریبون بروند و به ملت ایران بگویند، من در مقایسه کردن جامعه کنونی ایران با جامعه کوفه در زمان امام‌حسن(ع) اشتباه کردم.»
روزنامه رسالت با انتشار این مطلب نوشت: رئیس‌جمهور محترم در کنگره سبط النبی در تاریخ 94/4/1 فرمودند باید پرچم صلح حسنی را در جهان به اهتزاز درآوریم. در ضیافت افطاری استانداران هم در تاریخ 94/4/12 با تاکید بر صلح فرمودند: ما باید راه و مسیر امام مجتبی(ع) را ادامه بدهیم. با توجه به سوابق پژوهشی جناب آقای روحانی که در مرکز مطالعات استراتژیک شورای عالی امنیت ملی بوده‌اند این تاکید مکرر بر صلح امام‌حسن(ع) را نمی‌توان ناشی از سهو لسان یا احساسات زودگذر دانست و از آن عبور کرد این‌گونه تاکیدات مکرر از سوی شخصیتی که امروز سکاندار دولت یازدهم است، اعلان یک راهبرد بلندمدت در قبال آمریکاست.
چند سوال در این باره مطرح است: آیا ترسیم راهبردهای کلان نظام جمهوری اسلامی را از جمله راهبرد سیاست خارجی در قبال آمریکا جزء وظایف دولت و رئیس‌جمهور است؟ در اصل 110 قانون اساسی و اولین بند از وظایف یازده گانه‌ای که برای رهبری نظام بیان شده، تعیین سیاستهای کلی نظام پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت است. اگر تعیین نوع رابطه با ابرقدرتی که شصت سال است با او در حال جنگ هستیم جزء سیاستهای کلی نظام است پس تعیین راهبرد در این زمینه از سوی رئیس‌جمهور نوعی بیراهه روی است. این عمل با قانونگرایی و حقوقدان بودن آقای رئیس‌جمهور منافات دارد.
رسالت می‌افزاید: رئیس‌جمهور طبق تصریح قانون اساسی شخص دوم نظام و رئیس حوزه اجراست. او باید اجراکننده سیاستهای تعیین شده از سوی ولی‌فقیه باشد نه فقط اجرا کننده بلکه ترویج کننده نظرات ولی‌فقیه باشد.
حضرت امام در صفحه 119 جلد 20 از مجموعه صحیفه امام فرموده‌اند:
«آن صلح تحمیلی که در عصر امام‌حسن(ع) واقع شد، به دست اشخاص حیله‌گر درست شد این ما را هدایت می‌کند به اینکه زیر بار صلح تحمیلی نرویم.»
مقام معظم رهبری هم در تاریخ 79/2/1 در مصلی تهران فرمودند: «قدرتهای جهان قادر نیستند حادثه‌ای مثل صلح امام‌حسن علیه‌السلام را بر دنیای اسلام تحمیل کنند. اینجا اگر دشمن زیاد فشار بیاورد حادثه کربلا اتفاق خواهد افتاد».
در حالی که مقام معظم رهبری با صراحت نظر خود را در مورد صلح ظالمانه و تحمیلی به امام‌حسن مجتبی(ع) و انطباق نداشتن آن با شرایط کنونی جامعه را بیان کرده‌اند، چرا باید با بازی کردن با واژه‌ها و کلمات ایشان را موافق با پذیرش صلح حسنی معرفی کنیم؟ آیا واژه نرمش قهرمانانه که رهبری در مورد صلح تحمیلی شده به امام‌حسن(ع) و در مورد مذاکرات هسته‌ای به کار برده‌اند به این معنا است که امروز ما باید زیاده‌خواهی‌های ظالمانه و تحمیلی آمریکا را بپذیریم؟
رسالت تصریح کرد: مشابه دانستن شرایط امروز ایران با شرایط دوران امام حسن مجتبی(ع) در اولین قدم دولت را در مظان اتهام قرار می‌دهد. زیرا امام‌حسن مجتبی(ع) در اثر خیانت مسئولین و دست‌اندرکاران امور مجبور شدند صلح تحمیلی و ظالمانه معاویه را بپذیرند. مسئولینی که با کاخ سبز معاویه در ارتباط بودند. آیا آقای رئیس‌جمهوری امروز در دولت کسی را سراغ دارند که مخفیانه با کاخ‌سفید مرتبط باشد؟ قطعا ایشان چنین احتمالی را نمی‌دهند. اگر احتمال نمی‌دهند پس چرا شرایط کنونی نظام را مشابه شرایط زمان امام‌مجتبی دانسته و پذیرش همان صلح تحمیلی را برای شرایط کنونی تجویز می‌کنند.
رسالت همچنین نوشت: آیا آقای رئیس‌جمهور شرایط جامعه و مردم ما را مشابه شرایط جامعه زمان امام مجتبی می‌دانند که هیچ‌کس حاضر نبود برای یاری امام به صحنه آید. چرا باید سپاه و ارتش و بسیج و نیروی انتظامی را که میلیونها رزمنده شهادت‌‌طلب‌اند نادیده بگیریم؟ آیا ملت ایران فدایی راه ولایت نیست؟ آیا آخرین قدرت‌نمایی مردم در تشییع شهدای غواص را مشاهده نکردید و ندیدید چگونه این مردم در سخت‌ترین شرایط بیعت خود را با امام و رهبرشان تجدید کردند.