خبر ویژه
آیا وزارت علوم این ظلم مافیایی را جبران میکند؟
«یکی ازغلطترین کارهایی که در این یکی، دو سال اخیر اتفاق افتاد، این مسئله بورسیهها بود... راهش این نبود که ما مسئله را روزنامهای کنیم.» این یکی ازمهمترین بخش از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اساتید دانشگاهها بود و به پروژهای اشاره داشت که جریان تجدیدنظرطلب طی دو سال اخیر آن را هدایت کرد.
چهارم خرداد سال 93 دکتر صدیقی، رئیس سازمان امور دانشجویان کشور در نشست خبری با ارائه توضیحاتی در رابطه با روند اعزام دانشجویان کشور به خارج از کشور در سالهای اخیر گفت: «دولت برای هر یک از دانشجویان بورسیه خارج بین 600 میلیون تا یک میلیارد تومان هزینه میکند. شماری از دانشجویانی که از سال 85 تا 92 به خارج اعزام شدهاند، شرایط اعلام شده در فراخوان را نداشتند... در مجموع 3002 نفر از این تسهیلات استفاده کردند...»
به گزارش روزنامه جوان این نشست سرآغازی بود بر جنجال رسانهای حامیان رسانهای دولت. تعدادی از روزنامهها و سایتهای حامی دولت با انتخاب تیترهای مشابه و تأکید بر غیرقانونی بودن بورسیه تمامی 3 هزار نفری که مشمول بورسیه وزارت علوم بودهاند، تلاش کردند تمامی این افراد را شامل این تخلفات نشان داده و این پیام را انتقال دهند که «هرکسی که در دولت قبل بورسیه تحصیلی اتخاذ کرده است، بهطور غیرقانونی و به خاطر رانتهای مختلف موفق به این کار شده است.»
مجموعه اقدامات بعدی وزارت علوم نشان داد که مسئولان این وزارتخانه خود در جریان بسیاری از اقدامات غیرقانونی با هدف «پروندهسازی» علیه منتخبان ملت قرار داشته یا حداقل در جهت عمل به وظایف کوتاهی کردهاند.
نمونه بارز این موضوع را میتوان در اظهارات و فعالیتهای رسانهای یکی از خبرنگاران اصلاحطلب که در وزارت علوم رفت و آمد محسوسی دارد جستوجو کرد. علی غزالی، خبرنگار روزنامههای اصلاحطلب و مدیرمسئول سایتهای فیلتر شده بازتاب امروز که در سال 92 به اتهام نشر اکاذیب و توهین و افترا به مقامات رسمی دستگیر و بازداشت شده بود، در همان هنگامه در صفحه شخصی خود با انتشار اسامی 749 نفر از افرادی که بورسیههای تحصیلی در سال 91 دریافت کردهاند پروسه «پروندهسازی» را وارد مرحله جالبی کرد، بهگونهای که مجتبی صدیقی، معاون وزیر علوم و رئیس سازمان امور دانشجویان با اعلام اینکه لیستهایی که تحت عنوان «اسامی افراد استفاده کننده از بورسیه خلاف روال قانون» در فضای مجازی منتشر شده مورد تأیید وزارت علوم نیست، تأکید کرد که وزارتخانه متبوعش این موضوع را پیگیری قضایی میکند. صدیقی همچنین درباره سوابق خبرنگاری که فهرست مجعول را منتشر کرده بود، اظهارات جالبی را مطرح میکند: منشأ این بیاخلاقیها افرادی هستند که ارتباطاتی با عناصر سیستم قبلی داشتهاند و این اطلاعات را منتشر کردهاند، فردی که جواب منفی درخصوص بورسیه خود در این دوره دریافت کرده در پی انتقامگیری است.
اما غزالی در پاسخ به ادعاهای صدیقی در سایت انتخاب مینویسد: «بعد از مشاهده سخنان شما انگشت به حیرت ماندهایم که آخر این ادعای شما چه معنایی دارد... مگر میشود، عقل سلیمی قبول کند که این اطلاعات را سیستم قبلی به ما داده است! برای چه؟! برای افشاگری علیه خودش؟!»
در ادامه وی راز چگونگی دسترسی خود به اطلاعات محرمانه وزارتخانه را اینگونه افشاگری میکند: «جناب آقای صدیقی شما خوب به خاطر دارید که در زمانی که آقای توفیقی سرپرست وزارت علوم بودند و هنوز آقای فرجیدانا برای وزارت معرفی نشده بودند در آن اتاق گوشهای طبقه 13 شهرک غرب چه کسی این اسامی را به بنده داد و در این مدت چه کسی برای انتشارش مدام تماس میگرفت و پیغام میداد و اکنون هم فکر میکنید که ما ابزار شدهایم و شما ضربه خود را به جریانی زدهاید و اکنون درپی زد و بند با همان جریان هستید.»
آنچه اشاره شد تنها بخش اندکی از فضاسازی جماعت تجدیدنظرطلب علیه نخبگان کشور، جریان دلسوز انقلاب اسلامی و نمایندگان ملت بود که بار دیگر نشان داد این طیف تنها به دنبال سیاستزده کردن فضای کشور و التهاب در محیطهای علمی تنها با اهداف حزبی است و به همین خاطر رهبر معظم انقلاب اسلامی از این موضوع به عنوان ظلم دیگری علیه جامعه دانشگاهی یاد میکند.
به راستی پاسخ هزینههای به وجود آمده توسط جماعت تجدیدنظرطلب در موضوع بورسیهها علیه جامعه دانشگاهی و نمایندگان ملت و جریان دلسوز انقلاب اسلامی را چه کسی باید جبران کند؛ اساساً جبرانپذیر است و آیا وزارت علوم این موضوع را جبران میکند؟ یادآور میشود روزنامههای شرق، اعتماد، آرمان، آفتاب یزد و چند روزنامه اجارهای- زنجیرهای دیگر در دامن زدن بر این ظلم بزرگ سهم اصلی را ایفا کردند و باید دید آیا وزارت ارشاد و وزارت اطلاعات و شخص رئیسجمهور به مسئولیت قانونی خود برای جبران بخشی از ظلم رفته به نخبگان و نظام و برخورد با عناصر پشتپرده این ماجرا عمل میکنند؟
10 اختلاف بسیار دشوار در مذاکرات باقی مانده است
منابع سیاسی و خبری مختلف، تعداد موارد اختلافی باقی مانده در مذاکرات را بین 3 تا 10 مورد عنوان میکنند. مذاکرات برای چندمین بار و این بار تا جمعه تمدید شده است.
خبرگزاری فرانسه از وین و از قول یک دیپلمات غربی گزارش داد: مسائل باقی مانده خیلی خیلی سخت است و برداشتن پرانتزهای حل نشده بسیار بسیار دشوار به نظر میرسد.
در همین حال رسانههای غربی فضای تهدید را با این مضمون که مذاکرات دیگر تمدید نخواهد شد، سنگین کردهاند.
خبرگزاری فرانسه در گزارش خود افزود: هدف از توافقنامه هستهای با ایران محدود کردن برنامه هستهای این کشور به مدت یک دهه یا بیشتر است تا هرگونه تلاش احتمالی این کشور در جهت دستیابی به سلاح هستهای عملاً غیرممکن شود. بهرغم حصول پیشرفت در یک رشته از ضمائم پیچیده، مذاکرهکنندگان هماکنون بر سر نحوه برچیدن تحریمها بر ضد ایران، تحقیق درخصوص ادعاهایی مبنی بر اینکه ایران در گذشته در جهت دستیابی به سلاح هستهای تلاش کرده است، و نیز تضمین اینکه ایران میتواند به برنامه صلحآمیز هستهای خود بهگونهای ملایم ادامه دهد، با مانع برخورد کردهاند.
سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه تأیید کرد یکی از مسائل اساسی مورد اختلاف میان دو طرف، مسئله برچیدن تحریمهای تسلیحاتی سازمان ملل بر ضد تهران است که فروش هرگونه تسلیحات متعارف مانند تانک و موشک را به ایران ممنوع میکند.
آمریکا و همپیمانان غربی آن طی یکی دو روز اخیر با برداشته شدن بخشی از تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران مخالفت میکنند. بهطور مشخص، آمریکاییها برخلاف نص صریح توافق ژنو درباره لغو تحریمهای هستهای، میگویند حاضر به پذیرفتن لغو قطعنامه 1747 شورای امنیت سازمان ملل که به بهانه برنامه هستهای، خرید و فروش تسلیحات متعارف توسط ایران را تحریم کرده بود، نیستند. قطعنامه 1747 کاملاً مرتبط با برنامه هستهای ایران صادر شده است و اگر درباره ماهیت چندجانبه دیگر تحریمها تردیدی وجود داشته باشد، درباره صرفاً هستهای بودن این قطعنامه هیچ تردیدی نیست.
نکته جالب این که غربیها طی یک عملیات روانی، بدون اشاره به اینکه تحریم تسلیحاتی شورای امنیت به قطعنامه 1747 مربوط میشود و جزو تعهدات غرب بوده است که این قطعنامه لغو شود، میگویند ایران در اقدامی زیادهخواهانه، خواهان برچیده شدن تحریمهای تسلیحاتی نیز هست و غرب قبول نمیکند. خبرگزاری آسوشیتدپرس تصریح کرده است که «روسیه موافق برداشته شدن این تحریم است اما آمریکا مخالفت میکند.»
از سوی دیگر «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه اعلام کرد که حدود 8 نکته باقی است تا بتوان توافق هستهای با ایران را نهایی نمود.
نحوه و زمانبندی لغو تحریمها، نحوه نظارت و بازرسیهای سرزده سازمان ملل از مراکز نظامی و زمان پایان محدودیتهای برنامه هستهای ایران از جمله موارد اختلافی است؛ البته لغو قطعنامه تحریمی موشکهای قارهپیما و تسلیحاتی ایران نیز از موضوعاتی است که لاوروف آنها را از موارد اختلافی مهم یاد کرده است. آمریکا میگوید تحریمهای تسلیحاتی و موشکی علیه ایران هرگز برداشته نخواهد شد.
وزیر خارجه فرانسه با حضور در جمع خبرنگاران مقابل هتل کوبورگ با اشاره به اینکه مذاکرات هستهای آسان نیست و در برخی موارد سخت پیش میرود، گفت: پیامدی، تحقیق و توسعه و برگشتپذیری سریع تحریمها 3 نکته مهم مدنظر ما در توافق هستهای هستند.
فرانک والتر اشتاین وزیر خارجه آلمان نیز گفته است: مذاکرات اخیر، پیشرفتهایی در زمینه فنی داشته اما باید در مورد امکان کنترل تعهدات ایران نیز به توافق رسید.
وی میافزاید: اعتماد از سوی ایران از بین رفت و این کشور باید اعتمادسازی کند. مسئله ما، رسیدن به هر توافقی نیست بلکه رسیدن به توافقی است که بر امنیت خاورمیانه و اسرائیل بیفزاید.
در مقابل سیدعباس عراقچی معاون وزیر خارجه در گفتوگو با خبرنگاران تأکید کرد: موضوع تحریم تسلیحاتی فینفسه موضوع مهمی نیست، ولی اینکه بخواهد تحریمی به عنوان تحریم در چارچوب تحریم و ساختار تحریم بماند باید عوض شود. اگر 5+1 توافق بخواهند باید رویکرد و نگاه خود را به تحریم عوض کنند. باید بحث دلبستگی به تحریم را کنار بگذارند.
وی درباره اختلافات موجود بر سر راه حصول توافق نیز گفت: اختلافات اساسی و کلان شاید دو سه مورد بیشتر نباشد. در مرحله بعدی اختلافات دیگری است که از اهمیت کمتری برخوردار است شاید هفت الی 10 تا مانده باشد. در برخی جزئیات فنی و تکنیکی هنوز برخی اختلافاتی هست و پرانتزهایی است که مانده که اگر بشمارم نمیدانم چند تا بشود.
یادآور میشود رسانهها و مقامات غربی طی چند روز اخیر فضای روانی را تشدید کرده و مدعی شدهاند «توافق به اراده سیاسی ایران بستگی دارد»، «فرصت اندکی باقی مانده» و «مسئولیت شکست مذاکرات با ایران است». همزمان روزنامه والاستریت ژورنال نوشت اوباما پیشنهاد داده که مذاکرات دیگر ضربالاجل نداشته باشد تا ایران از این طریق به امتیازات دقیقه آخر دل نبندد.
پروژههای نیمهتمام 10 هزار بود که به 2900 رسید
معاون سازمان مدیریت و برنامهریزی میگوید دولت روحانی، وارث 2900 پروژه نیمهتمام است.
علیرضا صالح در نشست شورای اداری استان قزوین گفته است: دولت تدبیر و امید وارث 2900 پروژه نیمهتمام و منتقل شده از دولت قبل است.
وی همچنین مدعی شده سال 84، فقط 1300 پروژه نیمهتمام عمرانی در کشور وجود داشت.
این ادعا در حالی است که دولت نهم در سال اول تأسیس خود (1384) با حدود 10 هزار پروژه نیمهتمام به عنوان میراث دولتهای اصلاحات و سازندگی مواجه بود. به عنوان مثال مصطفیپور محمدی (وزیر فعلی دادگستری) دیماه 1384 هنگامی که وزیر کشور دولت نهم بود، در جلسه معارفه استاندار همدان تصریح کرده: 10 هزار طرح عمرانی نیمهتمام در کشور وجود دارد.
همچنین فرهاد رهبر رئیس وقت سازمان مدیریت تعداد این پروژههای ناتمام را 9 هزار و احمد توکلی رئیس وقت مرکز پژوهشهای مجلس، این رقم را 9600 پروژه اعلام کرده بودند. برخی از این پروژهها، معطلیهای 7-8 ساله و حتی برخی از آنها عمر 14-15 ساله داشتند.
آمریکا گزارش مذاکرات را مرتباً به اسرائیل میدهد
«آمریکاییها به طور مداوم اسرائیل را در جریان مذاکرات ایران میگذارند.»
روزنامه جروزالم پست نوشت: دیپلماتهای آمریکایی که در حال حاضر در وین سرگرم مذاکره با ایران درباره برنامه هستهای این کشور هستند، با همتایان اسرائیلی خود دائماً در تماس هستند.
یک مقام عالیرتبه دولت آمریکا به جروز الم پست گفت، «وندی شرمن» رئیس تیم مذاکره آمریکا با ایران، هفته گذشته از طریق تماس تلفنی امن و مطمئن، با «یوسی کوهن» مشاور امنیت ملی اسرائیل صحبت کرد.
این مقام آمریکایی افزود: کارشناسان ما به طور مداوم در تماس هستند.
فقط جشن بگیرید حرف زدن از توافق بد ممنوع!
روزنامه وطن امروز در صفحه اختصاصی خود در یک شبکه اجتماعی، از جلسه یکی از مدیران دولتی با برخی رسانهها برای توجیه مطبوعات! برای ایام پس از توافق و ممنوعیت استفاده از واژه «توافق بد» در تحلیلها و گزارشها خبر داد.
در گزارش وطن امروز آمده است: «امروز صبح (سهشنبه) یک مدیر دولتی، رسانهها رو دعوت کردند و به آنها گفتهاند که فردا شب (چهارشنبه) توافق با سخنرانی رئیسجمهور اعلام میشود و فرمودهاند هیچ رسانهای حق ندارد از تعبیر «توافق بد» برای توافقی که اعلام میشود استفاده کند(!) و برای منتقدان و با ارائه کدهایی برای وطن امروز خط و نشان کشیدند. پس از این جلسه، فعالیت سازماندهی شدهای در فضای مجازی راه افتاد برای تدارک آنچه که جشن توافق میخوانندش. اما ساعاتی از جلسه صبح نگذشته بود که خبر آمد مذاکرات تا جمعه تمدید شده یعنی کل حرفهای آقای مدیر شوربختانه پر شده بود که فردا شب توافقه و رئیسجمهور نطق میکنند و... واقعا چه اصراری بر نمایش ذوقمرگی از توافق در داخل وجود دارد وقتی هنوز مذاکرات به سرانجام نرسیده؟ آیا این کمک به تیم مذاکرهکننده در چانهزنیهایشان است یا بالعکس؟!»
ظاهرا نگرانی برخی مدیران دولتی از روشنگری و تبیین خطوط قرمز نظام تمامی ندارد و باعث میشود آنها هرازگاهی به اشکال مختلف و به بهانهها و زبانهای گوناگون، رسانهها را فراخوان کنند و برایشان خط مشی تعیین کنند و تهدید کنند که اگر به فرامین صادره التفات نکنید، چنین و چنان میشود!
گفتنی است اخبار منتشره و گفتههای مقامات غربی و برخی مقامات مذاکرهکننده از کمرنگ شدن نگرانکننده خط قرمزها حکایت میکند و ظاهرا نگرانی برخی مدیران دولتی از این است که رسانهها، مردم را در جریان ماوقع قرار داده و به ترفندهای مختلف دشمن در مذاکرات بپردازند. حال باید پرسید چرا برخی مدیران دولتی به جای تلاش برای حفظ حقوق مردم و به جای تلاش برای افزایش آگاهی عمومی، نگران بیداری مردم و اطلاع از ماوقع مذاکرات هستند و میکوشند با خاموش کردن صدای منتقدان و روشنگران، جاده صافکن زیادهخواهی دشمنان ایران شوند و شرایط را برای تحمیل یک «توافق بد» و به ارمغان آوردن «توافق به هر قیمت» فراهم کنند!