شهید«دادالله دهقان شیبانی» سال ۱۳۴۷ در شیراز متولد شد. دوم دبیرستان بود که به همراه برادرش به جبهه رفتند و سال ۶۶ به عضویت سپاه درآمد و با مسئولیت‌های امداد‌گر و تبلیغات گردان تا پایان جنگ در جبهه حضور داشت. سال ۷۰ برای تحصیل در دانشگاه امام حسین(ع) به تهران آمد و در رشته مهندسی مخابرات در سپاه تهران مشغول به کار شد. تابستان سال ۹۲ بود که جواز حضور در جرگه مدافعان حرم حضرت زینب‌(س) را گرفت و با حضور داوطلبانه خود، برگ زرینی از زندگی یک مجاهد فی‌سبیل‌الله را در یک سال از مأموریت خود رقم زد.  سر‌انجام، 2 تیر ماه ۹۳ در حالی که  پرچم دفاع از مظلومیت اهل بیت را در دست داشت به لقاءالله پیوست و به  مقام قرب و شهادت در شهر حماء دست یافت. نکته جالب اینکه تاریخ اعتبار کارت ملی این شهید هم 2 تیر ماه ۹۳ بود. همسر شهید می‌گوید: روزی که می‌خواستند بروند چند بار تماس تلفنی با او داشتم و جویای رفتن ایشان شدم  که در پاسخ گفتند: «خانم دیدارمون به اونور» و این در حالی بود که ایشان قبل از حرکتشان با همه دوستان و آشنایان به طرز عجیبی خداحافظی کرده بودند. خواندن نماز شب برایشان چنان اهمیت داشت که گاهی وقتی نیمه شب به خانه می‌آمد، به حالت نیمه خواب استراحت می‌کرد تا از این فریضه جا نماند.  یکی از دلایل اینکه هیچ‌گاه به ایشان به دلیل مأموریت‌های زیاد خرده نگرفتم، حدیثی بود به این مضمون که «اگر کسی از جهاد و شهادت فرار کند، خداوند مرگی نصیب او می‌کند به‌‌ همان زودی ولی با خفت و خواری» و پس از خواندن این مطلب جرأت نمی‌کردم به ایشان بگویم به مأموریت نرود.‌ آنقدر عاشق شهادت بود که هنگام نماز از ما می‌خواست ‌دعا کنیم ‌مرگی غیر از شهادت نداشته باشد و همیشه و به ویژه در یک‌سال اخیر ما را برای شهادتش کاملاً آماده کرده بودند.