10 قرن قبل درست هفدهم رمضان بود که حسن‌بن مثله جمکرانی از طرف امام زمان(عج) مأمور شد، در زمینی که حجت‌بن‌الحسن‌العسکری(عج) تعیین فرموده بود مسجدی بسازد. امام زمان(عج) به حسن‌بن‌مثله جمکرانی فرمودند: «این زمین شریفی است که حق تعالی آن را از زمین‌های دیگر برگزیده است... به مردم بگو بدین مکان رغبت کنند و آن را عزیز شمارند.» حسن‌بن مثله جمکرانی مسجد را ساخت و پیام امام(عج) را به مردم و عاشقان خاندان عصمت و طهارت(ع) رساند. از آن زمان به بعد مسجد مقدس جمکران ملجا دل‌ها شد و هرکس مشکلی داشت برای باز شدن گره از کارش به آنجا می‌رفت. خیلی‌ها امام زمان(عج) را نزد خدا شفیع قرار دادند و مشکل‌شان برطرف شد و حاجت‌‌شان برآورده گشت در طول تاریخ علمای بزرگ با پای پیاده به آنجا شتافتند و توسل جستند و حاجت‌روا بازگشتند و این مکان مقدس همواره ملجا و پناه مردم و علما به هنگام احساس نیاز به دستگیری در رسیدن به کمالات و حل مشکلات به شمار رفته است. مراجع تقلید به این پایگاه عظیم تشیع اهتمام ویژه‌ای مبذول می‌داشتند و فاصله 6 کیلومتری قم تا جمکران را همواره با پای پیاده طی می‌کردند. اشتیاق و علاقه وافر اقشار مختلف به خصوص جوانان برای تشرف به این مکان شریف غیرقابل توصیف است که عبادت در آن و توسل به حضرت مهدی(عج) سبب شده که روز به روز بر شکوه آن افزوده شود.
و اکنون پس از گذشت 10 قرن یک قرار نانوشته بین عاشقان مهدی(عج) وجود دارد و آن هم حضور سه‌شنبه و پنج‌شنبه شب‌های هر هفته در مسجد جمکران است.