(بدان ای سالک راه حق!) تسلیم عبارت است از انقیاد باطنی در مقابل حق و در مقابل آن شک است. این ویژگی از آن مؤمنان است و از رهگذر آن طی مقامات معنوی ممکن می‌شود. کسی که در مقابل حق و اولیای خدا تسلیم شود، و با قدم آنها سیر ملکوتی و عرفانی کند، زود به مقصد می‌رسد. همچنین کسی که فطرتش در حجاب و موانع این عالم مادی گرفتار نشده باشد و تسلیم حق باشد، قلبش چون آیینه‌ای می‌شود که جانب نورانی آن به طرف حق باشد و حق در آن نقش می‌بندد و اگر این حالت قلبی به کمال خود رسید، چه‌بسا که حالت محو مطلق برای او حاصل شود و فنای کلی برای او دست دهد.(1)
_________________
1- شرح حدیث جنود عقل و جهل، امام‌خمینی(ره)، ص237