اسحاق جهانگیری در حاشیه مراسم کلنگ‌زنی آزادراه آبیک - چرمشهر (کنارگذر جنوبی تهران) که از سوی قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء احداث شد، گفت: هرچند که بارها گفته شده راجع به گذشته حرف نزنیم اما آن‌قدر فشار روی دولت وجود دارد که نمی‌توان راجع به گذشته و سیاست‌هایی که در آن دوران انجام شده، حرفی نزد. دولت گذشته در شرایطی که اوج فروش نفت را تجربه کرد، دولتی را به کابینه یازدهم تحویل داد که بیشترین بدهی ممکن به پیمانکاران و بانک‌ها را داشت.
جهانگیری در بخش دیگر از سخنان خود با تاکید بر این که قرارگاه خاتم‌الانبیاء نباید رقیب بخش خصوصی شود اظهار کرد: قرارگاه خاتم‌الانبیاء نباید در جاهایی که بخش خصوصی حضور دارد ورود و برای بخش خصوصی کشورمان مزاحمت ایجاد کند.
درباره بخش اول اظهارات آقای جهانگیری باید گفت که ترک عادت - آن هم از نوع شدید - بسیار سخت است به ویژه آن که اگر بنا باشد برخی دولتمردان به دولت قبلی بدگویی نکنند و همه مشکلات را گردن آن دولت نیاندازند، دیگر هیچ حرفی برای گفتن ندارند و از این جهت، تابوی دولت قبل یک بهانه کامل برای جبران سوء مدیریت‌ها و بی‌تدبیری‌های مدیرانی است که اکنون سر کار هستند و باید برای امروز خود پاسخگو باشند، که اگر نمی‌توانند پاسخگو باشند، نباید مسئولیت و مدیریت را بپذیرند.
اما درباره بخش دوم گفتنی است که برخی مدیران دولتی هم پروژه‌های بزرگ انجام شده از سوی قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء(ص) را - از جمله در پارس‌جنوبی و اتوبان قم به گرمسار - افتتاح می‌کنند و پز آن را می‌دهند، هم پروژه‌های ضروری را که بر زمین مانده و کسی برعهده نمی‌گیرد به دوش آن قرارگاه می‌گذارند اما آخرالامر کنایه و طعنه‌ای هم به قرارگاه سازندگی می‌زنند که نوعی ناسپاسی است.
شبیه این رفتار در قبال برخی پروژه‌های آغاز شده از سوی دولت قبل تکرار شده است به نحوی که مثلا هم به مسکن مهر بدگویی مطلق شده و حتی آن را «مزخرف» دانسته‌اند و هم به وقت مناسب، همین پروژه‌ها را افتتاح کرده و ژست خدمتگزاری گرفته‌اند و سوال این است که مگر با پروژه مزخرف می‌شود ژست کار و آبادانی و خدمت گرفت؟!