«لارنس ویلکرسون» رئیس دفتر «کالین پاول» وزیر خارجه وقت آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری جرج بوش، اگرچه خودش جمهوری‌خواه است، اما از منتقدان این حزب و دولت آمریکا و به خصوص جنگ عراق محسوب می‌شود. وی در مصاحبه با «مشرق» به سوالاتی در مورد نقش ایران در منطقه، سیاست‌های اشتباه واشنگتن و ضعف ساختاری عربستان جواب داده است.
«ویلکرسون» در مورد وضعیت نظامی عربستان گفت: «عربستان سعودی هرگز نیروی نظامی حرفه‌ای و مؤثری نداشته است. عربستان یک قدرت نظامی توانمند نیست. ما مدت‌ها با عربستان سعودی همکاری کرده‌ایم. خود من با آن‌ها دوره‌ای را کار کرده‌ام. ارتش عربستان، آنقدر قوی نیست که کسی بتواند در یک بحران بزرگ به آن تکیه کند. بله، می‌توانند وارد بحرین شوند، می‌توانند مانع از قیام بحرینی‌ها شوند. اما هنگامی که بحث یک جنگ واقعی پیش می‌آید، به سرعت کم می‌آورد، این یک واقعیت نظامی مبرهن است.  از سوی دیگر عربستان قابل اعتماد هم نیست. آن‌ها شنبه یک چیز می‌گویند، یک‌شنبه چیز دیگر و دوشنبه کار دیگری می‌کنند. بنابراین هر نظریه‌ای مبنی بر اینکه، از نظر نظامی و یا اعتماد، می‌توان عربستان را جایگزین ایران در دوران شاه کرد، در نظر من مزخرف است! حتی این کشور را نمی‌توان جایگزین سیاست کنونی آمریکا یعنی تقویت و تکمیل عربستان با ایجاد شورای همکاری خلیج فارس کرد؛ سازمانی که من هنوز هم فکر نمی‌کنم از نظر نظامی توانمند و قادر به ایستادن در برابر یک نیروی عمده نظامی مانند ایران باشد. عربستان سعودی و یا شورای همکاری، نمی‌توانند در منطقه و مقابل ایران توازن برقرار کنند. چنین چیزی ممکن نیست.»
وی در پاسخ به سوالی در مورد «نقش و جایگاه ایران در منطقه» نیز گفت: «تا 10، 15 یا حتی 20 سال آینده، ثبات، توسعه و رفاه در منطقه برقرار نخواهد شد مگر آن‌که ایران نقش قابل توجهی ایفا کند. فکر می‌کنم واشنگتن این را متوجه شده است. ما ممکن است دوستان نزدیکی نباشیم. به احتمال قریب به یقین هم نمی‌توانیم متحد باشیم، اما حداقل زمانی که منافع مشترک داریم، می‌توانیم با هم کار کنیم، نه در برابر یکدیگر. من بر خلاف دیگران، ایران را تهدید نمی‌بینم بلکه قدرتی باثبات‌تر، بالغ‌تر و یک قدرت اقتصادی رو به پیشرفت می‌بینم. معتقدم اگر این کشور از نظر اقتصادی و منطقه‌ای پیشرفت کند، تبدیل به یک قدرت بالغ می‌شود که قادر به کنترل مسائلی مانند ساکت و آرام نگه داشتن و برقراری رفاه در منطقه است. فکر می‌کنم این شرایط باید برای ایران و ترکیه فراهم شود. ترکیه هم همین وضعیت را باید داشته باشد. من خوشحالم که می‌بینم «اردوغان» بطور قابل توجهی اکثریت خود را در پارلمان ترکیه از دست داده است. «اردوغان» در حال تبدیل شدن به یک مستبد، یک دیکتاتور بود. باید قدرتش کمتر می‌شد. بدون ایران، بدون ترکیه و بدون این‌که دو کشور بالغانه، هوشمندانه، و اساساً دموکراتیک با هم همکاری کنند، هیچ‌گونه صلحی در منطقه به وجود نخواهد آمد.»
کار آل سعود تمام است
رئیس دفتر «کالین پاول» همچنین در جواب این سوال که «دلیل حمله عربستان به یمن چه بود و چرا آمریکا در این جنگ از عربستان حمایت می‌کند؟» گفت: «به نظر می‌رسد دلیل حمایت آمریکا از عربستان این است که مقامات آمریکایی کار دیگری بلد نیستند انجام بدهند. البته این پاسخ خیلی خوبی نیست. قطعاً چنین سیاستی هم به کار ما نمی‌آید. من فکر می‌کنم ضعف خاندان سلطنتی عربستان اکنون مقابل مشکلات قابل‌توجه در داخل این کشور آشکار شده است. از جمله این مشکلات، جمعیت ناآرام شیعیان این کشور است، اما خود مردم عربستان هم که با خانواده سلطنتی ارتباطی ندارند و هیچ چشم‌انداز روشنی در زندگی خود نمی‌بینند، ناآرام هستند. از آن‌جا که عربستان اقتصاد متنوعی ندارد، همه می‌دانند وقتی نفت تمام شود، عربستان فلج خواهد شد، چرا که به غیر از فروش نفت، هیچ راه واقعی برای تولید ثروت در عربستان سعودی وجود ندارد. بنابر این سعودی‌ها بسیار نگران هستند. اولاً، یک متحد 50 ساله به نام آمریکا دارند که نمی‌توانند به آن اعتماد کنند، و البته حق هم دارند. دوماً، جمعیتی را به خود می‌بینند که روز به روز ناآرام‌تر می‌شود، به خصوص بعد از آغاز جنگ در نزدیکی عربستان، یعنی یمن، که به این ناآرامی‌ها دامن زد. سوماً، هیچ چشم‌انداز واقعی برای آینده ندارند. نفت که تمام شود، کار آن‌ها هم تمام است. این حالت بسیار وحشتناک است. سعودی‌ها احساس می‌کردند در این شرایط باید عصبانیت خود را جایی تخلیه کنند. یمن هم بهترین جا برای اثبات این بود که هنوز هم می‌توانند کاری انجام دهند، هنوز هم قدرت دارند. من فکر می‌کنم علت حمله به یمن به همین سادگی بود. و اما چرا آمریکا از این حمله حمایت کرد؟ نمی‌دانم. این کار، مسخره، بی‌معنا، و غیرقابل توضیح بود. من نمی‌توانم تظاهر کنم که این سیاست واشنگتن را می‌فهمم.»