اگرچه عبارت فوق در هفته گذشته از سوی رهبری انقلاب به مناسبت تشییع باشکوه پیکر 270 شهید غواص و گمنام جنگ تحمیلی صادر گردید اما تأمل در کنه واژگان بکار رفته در پیام معظم له، مبیّن بسیاری از مکتومات خواهد بود.
در دوره‌ای که بزک‌کنندگان و آرایشگران عجوزه‌ای به نام ایالات متحده، با تمام عِده و عُده شان وارد میدان شده‌اند تا سگ قلاده شکسته آمریکا را گربه پنداشته و برای یانکی‌ها فرش قرمز بگسترانند، «270 سند جنایت کدخدا» از راه رسید تا سیه‌روی کند هر که در او غش باشد!
شهیدان دست بسته‌ای که اگرچه در قهقهه مستانه‌شان عند ربهم یرزقونند، اما در این لحظه‌های نیاز، رزق بصیرت را روزی ایرانیان نمودند تا در هجوم افاضات غبارگونه‌ و کورکننده‌ای همچون: «تحریم‌ها استخوان‌ها را خرد کرده است.» یا «تحريم‌ها از بين برود تا مشکل آب خوردن مردم حل شود.»؛ بشارت و روشنی دیدگان ملت باشند تا بتوانند راه را از چاه تمییز دهند.
به واقع چه خوش هنگام سررسیدند. آمدند تا ببینند، بعد از شهدا چه کرده‌ایم؟!. آمدند تا بنگرند ثمره دستان بسته شان، زنده به گور شدنشان، تواصی خاک خورده‌شان، مرگ بر آمریکا گفتنشان، به کجا رسیده است؟! آمدند تا بپرسند، آیا هنوز هم هستیم بر آن عهد که بستیم؟!
بحمدالله مردم ولایتمدار با حضورشان در گرامیداشت شهدا و شعارهای دشمن‌شکن‌ خویش، نشان دادند که به شایستگی توقعات شهیدان را لبیک گفته‌اند. اما بالانشینان چطور؟! همان‌هایی که روزی مسئولیت فرماندهی جنگ و شورایعالی دفاع را بر عهده داشتند و با همین شهدا نفس به نفس و رخ در رخ بودند. آیا ایشان هم در برابر خون شهدا روسفیدند؟!
تحریف‌گرانی که می‌گویند: «امام(ره) موافق حذف شعار مرگ بر آمریکا بودند.»! آیا وصیت‌نامه شهید «محمود دایه‌علی» را نخوانده‌اند که نوشت: «اين آمريكای خائن یا به فرموده امام(ره) این شیطان بزرگ دارد شاخ و برگ اين نهال انقلاب را مي ريزد و ما بايد نگذاريم كه به اين انقلاب زيان برساند.»؟! آیا توصیه شهید «ناصر شهریاری» را نشنیده‌اند که گفت: «اي آمريكاي خونخوار به ياري حق و همت امت اسلامي ديگر عمرت به پايان رسيده است و تو را در جهان رسواتر خواهيم كرد.»؟! آیا پیام شهید «رضا کشاورزیان» را دریافت نکرده‌اند که اظهار داشت: «براي من خرجي نكنيد فقط براي من دعا كنيد و از خدا بخواهيد كه آمريكا را نابود کند.»؟! ... «افلا تبصرون»؟!
خود به خواب‌زدگانی که معتقدند: «ما با اسرائيل سر جنگ نداريم.»! آیا پیغام شهید «عبدالحسین ناصری» را ندیده‌اند که نوشت: «یا ایها الناس این اسرائیل یا به گفته امام(ره) این غده سرطانی باید از بین برود.»؟! آیا سفارش شهید «قاسم افتخاری‌منش» را نشنیده‌اند که گفت: «از جنگ و شهادت نهراسید و بر اسرائیل جنایتکار و صهیونیسم بشورید.»؟! آیا وصیت شهید «علی‌اکبر آذریار» را نفهمیدند که تأکید داشت: «ما باید صهیونیسم غاصب را از فلسطین و قبله اول مسلمانان بیرون برانیم و پرچم اسلام را در سراسر جهان به اهتزاز درآوریم.»؟! ... «افلا تعقلون»؟!
به راستی اکنون چه افراد و جریاناتی، شهدا را مصادره به مطلوب می‌کنند؟! آیا مردمی که به تأسی از وصیت نامه شهدا، در 26 خردادماه شعارهایی همانند: «نه سازش، نه تسلیم، نبرد با آمریکا» یا «در منطق شهادت، تحریم حرف مفت است» سردادند متهم به سیاسی کاری‌اند یا حضراتی که در روز روشن، عکس و نقیض برجای مانده‌های مکتوب شهدا عمل می‌کنند؟! گویی جای شاکی و متهم عوض شده است!
سخن پایانی آنکه تسلیم در مرام ایرانی جماعت راه ندارد، که اگر راه داشت اکنون «احواز» و «خرمشهر» به «الاحواز» و «المحمره» تبدیل شده بودند. فرزندان ملت در تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای می‌باید شدیداً مراقب اعمال و گفتارشان باشند چراکه به پشتوانه خون امثال 175 شهید غواص، اکنون در برابر قدرت‌های جهانی به گفت‌‌وگو نشسته‌اند.
 کرنش 1+5 در برابر جمهوری اسلامی، مفت به چنگ نیامده که عده‌ای بخواهند به بهانه‌های خودساخته‌ای چون «پدر درآوردن تحریم‌ها» و «خالی بودن خزانه‌ها» و «مشکل ریزگردها» و «خشکی سدها» و «بلندی دیوار حاشا»! و قس علیهذا، بر سر خون شهدا معامله کنند ... «فاعتبروا يا أولي الألباب»!
*محمد زندی