سایت «هفت راه» خبری را درباره پرداخت حقوق ماهیانه به جعفر پناهی از سوی صداوسیما منتشر کرد. بنابراین گزارش، پناهی با وجود فعالیت تبلیغی به سود نهادهای ضدایرانی اما از رسانه ملی نیز به طور همزمان پول می‌گیرد!
سایت مشرق هم در تحلیل این واقعه نوشت: این خبر، ورای جذابیت‌های ژورنالیستی صرف از دو جهت بسیار حائز اهمیت است. اول آنکه این خبر و این اتفاق قطعا نشانه‌ای است بسیار مهم و قابل تامل از سیستم عریض و طویل و فشل سازمان صداوسیما که با وجود کمبود بودجه در آن همچنان کسانی به اسم تهیه‌کننده و بدون تولید ،حقوق ماهیانه دریافت می‌کنند و عجیب‌تر آنکه کرختی و سستی این سیستم عریض و طویل به قدری است که همچنان کسی مانند «جعفر پناهی» نیز در حال دریافت حقوق از این سازمان است و صداوسیمای جمهوری اسلامی هیچ واکنشی در مقابل اقدامات وی و محکومیت قضایی‌اش از خود نشان نمی‌دهد. آن سوی ماجرا اما نمایش‌دهنده‌ میزان حقانیت شبه‌روشنفکران غرب‌زده‌ ایرانی در ادعاهایشان است. «جعفر پناهی» مهمترین فیلمساز سیاسی ایرانی در طیف شبه روشنفکرها در سال‌های اخیر است. او حالا در مجامع بین‌المللی به صورتی کاذب به نماد فضای بسته‌ ایران تبدیل شده است  و به همین دلیل هم آثار ضعیف و سطحی‌اش مدام جایزه می‌برد و در کشورهای مختلف به نمایش درمی‌آید. به این معنا اساساً درآمد فراوان او از فروش حق پخش فیلم‌های ضعیفش از همین پز مبارزه با جمهوری اسلامی می‌آید، اما به این دقت کنید که او در تمام مدت مبارزه همواره از حقوق حکومتی‌ترین تریبون جمهوری اسلامی برخوردار بوده، بی‌آنکه خودش درخواستی برای عدم دریافت آن داشته باشد. این نمایش عریان میزان حقانیت شبه‌روشنفکران در مبارزه سیاسی علیه جمهوری اسلامی است. ظاهرا آنها حاضرند حتی پول ماهیانه حکومت را بگیرند اما در ظاهر به عنوان مخالف حکومت شناخته شوند.به این معنا اساسا پز اپوزوسیونی شبه‌روشنفکران وطنی سراسر یک شو است برای کسب توجه و همچنین درآمد از خارج مرزها. حال برگردیم به سوالی که در تیتر مطرح کردیم. چرا پناهی دریافت حقوق ماهیانه از صداوسیما را تکذیب نمی‌کند؟